2 Korriku!

nga Edi Paloka

2 korrik 1990!

Gjithnjë 2 korrikun e kam kujtuar me një përzierje sentimentesh për shkak se fijet që më lidhin me të janë më shumë se një! 

Pothuajse të gjithë miqtë e mi të asaj kohe u larguan me ambasadat. Disa prej tyre ishin nga ata që thyen e kapërcyen muret të parët. Disa prej tyre nuk i kam takuar më! Disa të tjerë nuk do ti takoj dot më kurrë sepse jo të gjithe ja dolën në të papriturat e jetës së re.

Unë nuk munda për arsye personale, të shkoja me ta! 

Ne që mbetem, për pak kohë na u duk vetja të humbur përgjithnjë. Ata që ikën ishin zemra e reagimit kundër regjimit në atë kohë ( kishin ndodhur ngjarjet në Shkodër e Kavajë dhe protesta e heshtur më 28 janar në Tiranë).

Gjithnjë 2 korrikun e kam kujtuar me mall e respekt, jo vetëm për miqtë e mi po për gjithë ata guximtar që thyen të parët “murin shqiptar të izolimit”.

Sot, për fat të keq, tjetër arsye ma solli në mend; monstra e re, këlyshi i atyre që izoluan e dhunuan shqiptarët për 50 vjet, po kërkon të na rikthejë ku kemi qenë. E kjo jo vetem në sytë po ndonjëherë dhe me “buzëqeshjen” e atyre që dikur hapën dyert e ambasadave për të pritur mijëra shqiptarë.

Uroj të mos ju duhet ta bëjnë prapë…