Nga loti te lotët…

nga Lutfi Dervishi

Dikur, në kohët e moçme, para vitit të largët 2013, inaugurimi bëhej në dy akte të thjeshta:

një për fillimin e punimeve dhe një tjetër, kur çuditërisht, punimet përfundonin!

Më pas u zbulua një zgjidhje magjike: segmentimi.

Rruga u nda në lote, faza dhe copëza… dhe për çdo copëz, një gërshërë, një fjongo dhe një kameraman me dron, por pa gazetarë!

Ata mund të bënin pyetje të sikletshme, si: “Po kur do mbarojë, realisht?” Sa kushton? Etj etj. Kështu që më mirë, vetë ministri apo Kryeministri raportojnë live nga kantierët! Shembull: unaza e Tiranës!

Më pas, e njëjta rrugë filloi të inaugurohej dy, madje edhe tre herë, për të njëjtin segment, por me fjalime të ndryshme.

Shikoni Rrugën e Arbrit: një rrugë me më shumë inaugurime sesa tunele, me më shumë fjalime sesa tabela sinjalistike dhe me më shumë inspektime se ditë pune!

Dhe pastaj, si çdo shoqëri që ecën me hapa gjigantë drejt progresit: filluam të inaugurojmë edhe ato projekte që nuk nisën kurrë!

Trami i Tiranës? Kalimet nëntokësore, Ballkani i Hapur …

Ndërsa tani… e kemi kaluar realitetin.

Inaugurojmë foto. Po, FOTO. Pamje të mrekullueshme, me filtra, me dritë, plot shpresë.

Rruga Tiranë–Durrës, segmenti më i ngarkuar në vend, është kthyer sot në një ekspozitë pikture digjitale, ku edhe Van Gogh-u do të kishte dorëzuar penelin.

Makinat ecin me rend, trafik nuk ka, pemët nuk kanë nevojë për krasitje, lulet nuk thahen kurrë nga dielli. Është një mrekulli e krijuar nga duart e arta në Photoshop.

Nuk mbaron këtu :

Pas inagurimit të fotove, kaluam një shkallë më lart: inaugurimi i ideve. Projekt-ideja e trenit Durrës-Prishtinë është shembulli ideal: asnjë tra, asnjë shinë, por plot ndjenja patriotike dhe në mungesë të valëve të kaltra të Adriatikut, një det flamujsh kuq e zi…

Por evolucioni është i pashpirt, nuk ndalet.

Faza më e fundit është inaugurimi i dëshirave.

Pasaportat europiane për të gjithë shqiptarët, në vitin 2030!

Dhe mbërrin momenti që njerëzit nuk shohin më ëndrra, por jetojnë me to.

Shqipëria e sotme e halleve dhe e valleve i ka gjithë të mirat dhe vetëm një problem:

asgjë nuk realizohet, por gjithçka inspektohet dhe inaugurohet.

Dhe me këtë ritëm, së shpejti do të presim shiritat në Facebook! Gëzuar!