LSI, nga “Koalicioni qelbësirave” tek “Koalicioni i llumit”!
Në kulmin e tensioneve tek Unaza e Re, ku banorët e prekur nga projekti i Unazës së Madhe vazhdojnë të protestojnë duke kërkuar dëmshpërblimin 100 për qind të shtëpive të tyre që do të shemben, dhe në krah të tyre qëndroi edhe opozita, kjo e fundit qartësohet si pa dashje për pozicionin që ka.
LSI, përkatësisht kryetarja e saj, Monika Kryemadhi që zyrtarisht është shprehur se i takon bllokut opozitar, doli hapur në mbështetje të kryetarit të bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj, këtij mashtruesi elektoral dhe krimineli urban. Arsyeja ishte madhore: KY PUNON!
Për të gjithë ata opozitar që shpresën e kishin tek fitorja me LSI-në, Mona i bëri një shërbim shumë të madh, si atyre ashtu edhe Partisë Demokratike ndërkohë vetë Erion Veliaj mori një sinjal të qartë se i ngelet ta bindë vetëm Edi Ramën për të rikandiduar për kryetar të bashkisë së Tiranës!
A është kjo një rastësi?!
LSI inekzistente në protesta
Në të gjitha protestat e organizuara nga opozita, deri sa media e Edi Ramës merrej me reduktimin e numrit të pjesëmarrësve, demokratët ishin të irrituar se pse nuk marrin pjesë elektorati i LSI-së.
Dhe, si ditën e parë ashtu edhe deri më sot, në protestat e opozitës ishin vetëm disa deputetë nga LSI, figura shumë të njohura publike që nuk shmangeshin dot, dhe kurrë, në asnjë protestë, si para parlamentit ashtu edhe kryeministrisë, nuk ishte as kryesia e plotë e Lëvizjes Socialiste për Integrim.
Kjo ishte e dukshme në veçanti në protestat e organizuara nga Forumi Rinor i Partisë Demokratike, ku Forumi Rinor i LSI-së, që njihet si njëri ndër forumet më revolucionare në vend, u zhduk fare. Prezenca e ca “lristëve” me raste u quajt mbështetje, por mungesa e tyre mbeti enigmë; Enigmë për ata opozitarët që ishin të bindur se me LSI-në do ta rrëzojnë Edi Ramën, ashtu si Enver Hoxha me Kinën që mendonte se do ta përmbyste botën perëndimore!
Por kjo paqartësi në kokat e ca demokratëve të tronditur nga humbja e vitit 2013 më në fund gjeti zgjidhje, dhe më meritorja është vetë kryetarja de jure e Lëvizjes Socialiste për Integrim, Monika Kryemadhi.
Pas deklaratës së kryetarit de facto të LSI-së, Ilir Meta, kryetarja de jure Monika Kryemadhi e konfirmoi publikisht se LSI në çdo angazhim politik, ashtu si edhe tek Unaza e Re, vetëm i bënë fresk PD-së.
“Përveç Teatrit dhe Unazës së Madhe që po e detyron Rama, për Veliajn nuk mund të thuash që nuk ka punuar. Erion Veliaj me këta kriminelët nuk përfshihet,” tha Mona duke u munduar ta bindë opinionin se kush është kryetari i vërtetë i bashkisë së Tiranës:
“Të themi atë që është: Erion Veliaj nuk rrin me llumin!”
Ky këndëvështrim i veçantë i Monika Kryemadhit, se “nuk rrin me llumin” ai që është vetë llum, vlen për tu analizuar jo nga banorët tek Unaza e Re, se ata ishin dhe ngelen të majtë ashtu si edhe aktorët që protestojnë për Teatrin, dhe pa dyshim që në fund votën do ta çojnë tek e majta, por për opozitën që nuk quhet LSI!
Braktisja e dytë…
Në vitin 2013, largimi i LSI-së nga koalicioni qeverisës me Partinë Demokratike u quajt tradhti nga ana e demokratëve, por e majta e bashkuar, vetëm për ta rrëzuar Sali Malokun u pajtua edhe me pagëzimin që i bënë këtij koalicioni fitues, “Koalicioni i qelbësirave”.
Të gjithë ata që ishin pjesë e administratës shtetërore në atë kohë ishin të habitur nga kjo “tradhti”, jo pse LSI iu bashkangjitë partisë me elektoral natyral komunist, por se kishim të bëjmë me një parti që në qeverinë e Berishës ishte më e privilegjuar se vetë kryeministri dhe familja e tij që sot akuzohet!
Por, ikën, dhe mirë bënë!
“Koalicioni i qelbësirave” nuk kishte se si të funksiononte ndryshe. As legjenda nuk thotë që qelbësirat bëjnë fuqinë, kështu ndodhi edhe me koalicionin e qëndisur nga Edi Rama dhe Ilir Meta me shtizë nga Beogradi.
Shumë pushtet, shumë para, shumë vjedhje, shumë drogë bënë që koalicioni të mos e gëzoj mirë as një mandat të plotë qeverisës, dhe gjithçka të përfundoj në fyerje personale dhe fajësime publike, se kush kultivoi dhe trafikoi më shumë drogë e kush më shumë karburant!
Për dallim nga Sali Berisha, “Koalicioni i qelbësirave” përfundoi me daljen që Edi Rama i bëri Ilir Metës, duke mos i lënë hapësirë më as për tepsi dhe as tenxhere me presion, por duke e flakë në opozitë. Pushteti lokal, ishte shpresa e vetme e LSI-së se mund ti lidhë këmbët Edi Ramës, por tenderat, lejet e ndërtimit dhe qokat e pafund të kryetarëve të bashkive socialistë e rehabilituan irritimin e LSI-së në shumicat ekzistuese në këshillat bashkiak.
Ajo që u quajt opozitë e bashkuar edhe me LSI-në, nuk kontestoi prezencën e LSI-së në këto shumica qeverisëse lokale, madje as edhe në kryeqytet, kur Erion Veliaj harroi premtimet elektorale (Lexo premtimet e Erion Veliajt: Këtu) dhe filloi me ndërtimet aty ku ka qoftë edhe një metër për të ndërtuar. Batërdia ndërtimore nuk u pa nga LSI-ja që ishte në opozitën e bashkuar ndonëse me mish e me shpirt akuzohej Edi Rama për bashkëpunimin me krimin.
Kullat nuk u panë nga partneri i koalicionit qeverisës lokal në Tiranë, Erion Veliaj thuhej se po punon, legjendë urbane ngeli se Likja dhe Mona po bashkëpunojnë me Erionin, dhe doli asi i LSI-së nga mënga e Erionit, Teatri Kombëtar; Sa për të krijuar idenë se LSI e kundërshton shembjen e Teatrit. Shumë energji e konsumuar nga ata që u rritën mbi dërrasat e teatrit me idenë se kishin edhe Presidentin në krah, ndërkohë në lojë u fut edhe opozita e bashkuar! Pse?! Për të mbështetur “mbrojtjen e teatrit” të cilin nuk e duan as aktorët?! Aktorët që vazhdojnë ta çojnë votën aty ku thotë partia dhe jo zemra e tyre artistike. Nëse e kanë…
Fundi i këtij projekti, dhe zbardhja e klientëve të pallateve që do të ndërtohen, mbeti shpresa e vetme për tu konfirmuar se si arriti Erion Veliaj deri në realizimin e planit të tij!
Ndërkohë u shpik bojkoti parlamentar, jo për të shkërmoqur skemën politike kriminale që po ndërtonte Edi Rama por për ti hapur rrugë miratimit të ligjeve që përveç Teatrit Kombëtar do të vazhdoj me masakrën urbane në gjithë vendin.
Sërish elektorat i majtë, sërish masakër urbane dhe sërish në shënjestër Erion Veliaj. Përballë tij normalisht që ishin ata që po u shembeshin shtëpitë, u doli në krah edhe opozita e bashkuar, u denoncua një vjedhje e frikshme për një rrugë me gjatësi 2 kilometra dhe kosto 40 milionë euro.
Të tëra shigjetat e akuzave u destinuan kundër Erion Veliajt, ky i fundit i ligjëroi duke i akuzuar ata që protestonin dhe duke u angazhuar personalisht në minimin e kësaj proteste. Madje edhe atëherë kur u konfirmua se ai i kishte vënë kazmën Sheshit Shqiponja ndërkohë nuk kishte as projekt, por vetëm çmim: 40 milionë euro!
“Shpellarët” vazhduan të kërkojnë të drejtën e tyre, opozita e bashkuar ti mbështesë në të drejtën e tyre legjitime që të kenë një kulm mbi kokë, dhe kur Edi Rama humbi durimin dhe urdhëroi përdorimin e forcës mbi protestues, e ky reagim, siç ndodh zakonisht, shtoi radhët e mbështetësve të banorëve tek Unaza e Re që preken nga projekti i Unazës së Madhe, në çast del liderja de jure Monika Kryemadhi. Jo për të ndërhyrë në tensionet protestues-polici që arritën kulmin, por për ti thënë banorëve që kishin mbështetjen e opozitës së bashkuar, se Erion Veliaj nuk është fajtor, por dora vetë Edi Rama. Arsyetimi ishte përrallor: Po e detyron Edi Rama! Dhe, si?! Pasi tha se Edi Rama nuk do e kandidoj Erion Veliajn për kryetar bashkie, tha, se po e detyron! Dhe, ku?! Vetëm te Teatri dhe Unaza e Madhe, po e detyron Rama…
Pra, ky kriminel urban, që arriti të jap leje për pallate shumëkatëshe në çdo kënd, madje edhe në kënde lodrash, këto nuk i paska bërë me detyrim; As batërdinë në Shkozë! Ama, ka punuar Erion Veliaj, tha Mona, dhe “e tha atë që është: Erion Veliaj nuk rri me llumin!”
Ky moment sinqeriteti i Monika Kryemadhit, vërtetë i shërben Erion Veliajt, jo pse Mona thotë që Edi Rama rrin me llumin sepse ai me Erionin rrin, por i vuri një siguresë në tabllonë e tij për kandidim të vazhdimit kriminal të udhëheqjes së bashkisë, por ky moment i shërben shumë edhe Partisë Demokratiike.
Njeriu që shkatërroi Tiranën dhe gjithë Shqipërinë, Edi Rama, u bë kryeministër me votat e LSI-së dhe urdhrin e Likes dhe Monës. Njeriu që shkatërroi Tiranën, Teatrin dhe Unazën e Re, Erion Veliaj, me votat e LSI-së u bë kryetar i bashkisë së Tiranës, qoftë edhe në rolin e shërbëtorit të Ramës. Pak rëndësi ka, firmën e shkeljes së ligjit, me ose pa Këshilli Bashkiak, në vartësi të nevojës së llumit, e ka vënë Erion Veliaj për interesat e “Koalicionit të llumit” i cili është në prag të rilindjes.
Në fund, elektorati demokrat duhet ta ketë qartë se LSI nuk i duhet fare për ta rrëzuar një regjim të korruptuar dhe kriminal. Lëvizjen Socialiste për Integrim, nga “Koalicioni qelbësirave” tek “Koalicioni i Llumit” nuk i ndanë një det i tërë, por i bashkon vetëm një teserë partie, që ishte dhe ngeli PPSH.
Para se të braktiset për herë të dytë nga LSI, Partia Demokratike duhet të heqë dorë nga opozitarizmi me këtë parti ordinere nëpër këmbë. Të gjithë e dinë se me LSI-në çfarë Qeverie do të ketë Shqipëria. Mashtrim quhet vetëm hera e parë…
Partisë Demokratike nuk i duhet asgjë më shumë se një Plan konkret dhe zotim për ta zbatuar këtë plan për rimëkëmbjen e ekonomisë shqiptare e cila nuk ka e prekur fundin por tashmë është duke gërmuar shumë pash nën dhe të Shqipërisë së të parëve…
