Kaluan pesë vjet të qeverisjes kriminale socialiste, dhe ashtu si paraardhësit e tyre, krerët e partisë dhe qeverisë shoqërohen vetëm me kriminel. Ndoshta kështu e kanë konceptuar edhe lehtësinë për të qeverisur popullin shqiptarë, por habitë fakti se si në asnjë rast, si Enveri ashtu edhe Ramizi, Nano dhe Meta, Rama dhe Taulanti, nuk favorizojnë duke shkelur ligjin, qoftë edhe një herë të vetme, një polic që ka kapur diversant, çunat e Saliut ose trafikant droge. Por, paligjshmëria për përfitimin e tyre dhe partnerëve që punojnë, në të gjitha rastet shkon në xhepat e kriminelëve.
Rasti i fundit i miqësisë së Taulant Ballës me një të dënuar për trafik ndërkombëtar droge është uluritës ndërsa reagimi i shoqërisë ka nevojë për një studim social-psikologjik. Situata është aq e rëndë, sa askujt nuk i lëviz qerpiku kur njeriu numër dy i partisë në pushtet, mburret që ka mik një kriminel dhe arsyetohet me faktin se “ka dy fëmijë të shkëlqyer”!
Që ka miq kriminel ky njeri që u rritë duke i kënduar kriminelit më të madh shqiptar, Enver Hoxha, ideoi karrierën e tij në krah të kryetarit të partisë që për miq kishte vetëm kriminel, dhe përfundoi si dora e djathtë e kryetarit të ri që bashkëjeton me krimin, nuk është ndonjë çudi. Por kur shoqëria e pranon faktin e Taulantit se një njeri që ka luajtur me koka njerëzish, ka udhëhequr një bandë në Milano për trafik droge dhe për komandant kishte Aldo Baren, është njeri i thjeshtë, ulërima është e pakët. Dhe jo vetëm kaq!
Numri dy Partisë Socialiste, një trafikant ndërkombëtar të drogës e quan edhe viktimë të luftës politike PD-PS që po trajtohet pa të drejtë nga mediat. Taulanti nuk ishte i qartë se për çfarë viktime është fjala. Është rekrutuar për trafikant droge nga Partia Socialiste dhe sot e sulmon Partia Demokratike apo llogaridhënien për favorizimet në tendera shefi i deputetëve i quan gjëra kot për të cilat nuk ja vlenë të grindesh. Ndoshta edhe ka të drejtë, se krahasuar me PPP-të, ato që i ka marr Edmon Bego i dënuar për trafik ndërkombëtar droge janë thërrime socialiste të krimit pesë vjeçar.
Nuk dihet se si do të reagonte Partia Demokratike sikur Taulanti të ndihmonte të birin e një polici ose oficeri gjyqësor, një pjesëtari të FNSH apo RENEA që ka luftuar krimin e organizuar dhe korrupsionin, për ndonjë tender apo ta shndërronte një të tillë në biznesmen me rastin e ardhjes në pushtet, por si Edi Rama ashtu edhe zari i tij Taulant Balla është e qartë se nuk duan të dalin nga skema tashmë e sofistikuar e Enver Hoxhës. Madje edhe në rastet kur kanë favorizuar ca policë ose shërbëtor shtetëror të këtij lloji, që të gjithë, janë persona të lidhur me krimin ose shefa të bandave kriminale.
Dhe, derisa degradimi i shoqërisë është tashmë jo në rënie të lirë por nxitimthi drejtë humnerës, njeriu i dënuar për trafik ndërkombëtar të drogës mbrohet edhe nga një Hoxhë i nderuar i Tiranës.
Hoxhë Ahmed Kalaja tha se Mond Begon, i cili frekuenton xhaminë ku ai është Imam, e njeh si një njeri të rregullt dhe korrekt. Ndoshta edhe e njehë si të tillë, dhe deri këtu nuk ka asgjë të keqe! Por kur thotë se kemi të bëjmë me një familjar që sakrifikonte gjithçka për edukimin dhe shkollimin e fëmijëve të tij, prind për shumë jetimë, duke u dhënë pension mujor shumicës prej tyre, e disa të tjerëve u ka rregulluar dhe shtëpitë, përkushtimet e tij ndaj njerëzve në nevojë, këtu ky predikim duhet të griset. Të griset, mos të lexohet!
Një kriminel i penduar që kthehet në rrugën e Zotit, në xhami duhet të trajtohet mirë, të ripranohet në shoqëri, por jo të bëhet shembull i një shoqërie ose të rinjëve shqiptar që sot mbjelljen e drogës e konsiderojnë si një profesion, punë fizike për tu pasuruar shpejtë e shpejtë.
Edmond Bego mund të jetë penduar për krimet që ka bërë, por ai është pasuruar përmes atyre krimeve dhe zhvillon biznesin e tij. Nuk është se i fali pasurinë kriminale Komunitetit Mysliman ose xhamisë ku ai e frekuenton, dhe u fut si njeri i Zotit me zero lekë, siç ishte para se të bënte hapat e parë në bandën e Aldo Bares.
Sot shoqërisë shqiptare i duhet një kriminel i penduar, por jo edukim dhe shkollim i fëmijëve, ndihmë shumë jetimëve, prind i tyre, pension mujor dhe shtëpi me paratë e krimit. Ky mesazh është model i keq për rininë shqiptare, se si mund të rritet dhe zhvillohet dhe herdokurë të kthehet në rrugën e Zotit me paratë e drogës në xhep, pse jo për të bërë edhe ca vepra humanitare.
Krimineli mund të ndryshoj statusin vetëm në kriminel të penduar, dhe nëse është i tillë Edmond Bego, mirë ka bërë. Por ky humanist nuk mund të jetë kurrë. As atëherë!
Në fund, një gjë duhet ta dijnë Hoxha dhe të tjerët që mendojnë ta mbrojnë “viktimën politike”. Sikur mos të kishte të kaluar kriminale, Taulanti dhe bashkëpartiakët e tij kurrë nuk do të shoqëroheshin me Mond Begon. Dhe, sulmet nuk do të kishin lidhje me politikën dhe opinionin publik. Ai sot do të ishte vetëm pjesë e xhematit të thjeshtë…