Ah moj Shqipnia ime

nga Çun Lajçi

Ah moj Shqipnia ime

S’mjaftojnë shamjet n’letra
e trimnitë n’poezitë e shilikuranëve
si puna ime
që s’dinë emnat e vet me i shkrua
për m’u ba ti e mirë siç t’bani Zoti prej fillimit

S’t’vjen shpirti me cullakhane e kangë evgjitësh
s’ngjallësh me tatuazhe me vathë kërthizash
buzësh e birash…

S’ndrrohet moti me ofshama s’bie shi me vaje
nuk rrëzohet mali me pështymë

S’përpihet e zeza jote me gota rakishë
bareve pabeve
me cigare mariuanash s’digjet plehu yt

S’sherohet shpirti me via t’kuqe t’bardha
s’flehet n’gji silikonash s’puthën buzë butoksash

Ku mbetën ato Zanat e Fishtës ato Bardhat e Temalit
ata djemë xhamadanash via-via
shamikuqet shtatselvi

Ti kalbësh Shqipni n’gjyra flokësh thonjësh buzësh
bjen n’gjumë mashkull zgjohesh femën s’din leh a flet
pa fustan çohesh e blegeron
e t’prinë edhi

Edi
çobani n’shallvare
cjapi pa brek

E ne i shkojmë mbrapa tue sha
por gratë s’na mbesin barsa
e prap pjellin kopila
që zgërdhihen me trimninë tonë
që durojmë gaznat n’kulet e Ramës

S’mjafton shamja mbas shpine
kur t’iriton temenaja ballë për ballë
as poezitë e mia
as kangët që vetëm shqip s’janë

Moj Shqipnia ime
duhet me vdekë fjala shterpë
për m’u ba ti edhe njiherë prej fillimit e mirë.