Asociacioni, “gjak” që i duhet dal zot!
nga Agim Popoci
Dialogu Kosovë-Serbi është futur në një hulli të re nga e cila nuk po del dot ose nuk do që të dal as Qeveria e Kosovës që mori shumicën bindëse në zgjedhjet e fundit parlamentare.
Se kishim përfaqësues të paaftë në këtë dialog, Albin Kurti nuk ka fituar zgjedhjet që të na thotë këtë gjë, por që të çon para proceset e shtetit të Kosovës duke përfshirë dhe dialogun Kosovë-Serbi; Detyrime që ka marr përsipër Qeveria Kurti duke pasur parasysh Marrëveshjet që janë firmosur me Serbinë dhe gjendjen e rëndë gjeopolitike në të cilën ndodhet Kosova edhe me marrëveshjet në fjalë!
Zajednica siç e thoshte Albini Kurti në opozitë dhe Asociacioni siç figuron në dokument zyrtar, tashmë kanë marrë një konotacion të ri, duke krijuar idenë se kemi të bëjmë me një Marrëveshje të dëmshme që është firmosur, të pazgjidhshme, që duhet ribërë ndryshe nuk do të zbatohet!
Të gjitha këto ishin të qarta para se të fliste Gjykata Kushtetuese, para marrëveshjes shtesë të vitit 2015, para se ta ratifikonte Parlamenti i Kosovës, dhe para se të firmosej nga pala kosovare në vitin 2013 si Marrëveshje për themelimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe.
Por sot fillimisht duhet ta kemi të qartë se detyrimet që merr përsipër pala e cila firmos nuk kanë të bëjnë me jetëgjatësinë e mandatit që ka përfaqësuesi i atij shteti që firmos por janë detyrime shtetërore, dhe pak rëndësi ka nëse e ka firmos Hashim Thaçi, Isa Mustafa, Ramush Haradinaj ose Albin Kurti.
Kështu dhe Asociacioni është një “gjak” që i duhet dal zot shteti i Kosovës!
Para se të flasim për një hall i cili tashmë është i Kosovës dhe as i Thaçit, Isës ose Kurtit, para se ti referohemi të Drejtës Ndërkombëtare, Ne kemi Kanunin e Lekë Dukagjinit i cili na mëson qartë:
“Gjaqet i là Leka si njanja: del i miri prej të keqit e i keqi prej të mirit”. -Shpirt per shpirt, ‘sè duken e falë Zoti”/Nyja 124, 891/.
A është situata sot e pashpresë!
Qasja e Kryeministrit Albin Kurti që kërkon zgjidhje duke sjell qëndrime të reja, është po aq e mbrapsht sa qasja e paraardhësve të tij që i lanë këtë “gjak” shtetit të Kosovës dhe sot vetëm “JO” për themelimin e tij nuk është zgjidhje, përderisa kemi palën tjetër që tund Marrëveshjen e firmosur!
Për derisa moszbatimi i zotimeve të marra nga pala serbe në asnjë rast nuk mund të jetë zgjidhja, pala shqiptare duhet të mendoj për zgjidhjet që mund ta tejkalojnë këtë ngërç të krijuar nga presioni, mosdija ose injoranca, pak rëndësi ka.
Zgjidhja e kësaj Marrëveshje nuk duhet të ngarkohet me kushte shtesë, as me arsyetime sikur edhe të gjendet një neuropsikiatër i cili na thotë se si Thaçi ashtu dhe Isa ishin çmendur në momentin kur kanë firmosur Marrëveshjen!
Së pari, para se të fillon diskutimi për Asociacionin duhet të qartësohet pozicioni i Serbisë nëse e njeh ose jo Planin e Ahtisarit. Pse?!
Nëse nuk e njeh Planin e Ahtisarit, për cilat komuna me shumicë serbe e ka fjalën Beogradi zyrtar që do të krijoi Asociacion?! Leposaviçi dhe Zubin Potoku ishin komunat e vetme me shumicë serbe para pushtimit të Sllobodan Millosheviçit apo ndarjes territoriale që bëri Millosheviçi, dhe me ardhjen në pushtet, Bashkësia Lokale Zveçan që ishte në kuadër të Mitrovicës, u bë komunë, ose komuna e tretë me shumicë serbe.
Dhe jo vetëm kaq! Nëse Thaçi dhe Isa nuk janë interesuar për Zubin Potokun i cili në rrethana të çuditshme u krijua në vitin 1987, Kryeministri Albin Kurti duhet ta konfirmoj se cili është edhe numri i popullsisë jo vetëm në këtë komunë me shumicë serbe por i gjithë Asociacionit që është në kokën e Presidentit të Serbisë, Aleksandar Vuçiç; Në vitin 1991 thotë zyrtarisht komuna e Zubin Potokut kishte 8.700 banorë, 7.750 prej të cilëve serbë dhe në vitin 2015 na qenkan bërë 15.200 banorë, 13.900 prej të cilëve serbë! Nëse të dhënat zyrtare serbe thonë se Serbia në vitin 1991 kishte 7.836.728 banorë dhe në vitin 2015 kishte 7.114.393 banorë , pra 722.335 ose reth 10% më pak, si është e mundur që Zubin Potoku të ketë rritje nataliteti me 90% që nuk përkon si me shifrat zyrtare demografike serbe ashtu dhe faktin se shumica në këtë komunë janë të moshuar dhe mirëqenia është mizerabël!
Dhe ajo që është më e rëndësishmja, Mitrovica, që ishte një komunë e bashkuar, ku serbët nuk ishin dhe as nuk do të jenë kurrë shumicë! As Millosheviçi nuk e kishte menduar ndarjen e Mitrovicës ama me Planin e Ahtisarit u menduan dy komuna, Mitrovicë Veri dhe Mitrovicë Jug, për shkak të funksionalitetit dhe jo Asociacionit! Kjo për shqiptarët nuk ishte as kompromis dhe as humbje por një fatalitet i cili u gëlltit për hir të paqes dhe stabilitetit si dhe njohjes ndërkombëtare të shtetit të Kosovës, që për fat të keq nuk ndodhi as njëra dhe as tjetra!
Së dyti, Qeveria e Kosovës para se ti referohet vendimit të Gjykatës Kushtetuese, që nuk i hynë në punë fare, duhet ta konstatoj se po flitet për një Asociacion me dy komuna të ligjshme pa Planin e Ahtisarit.
Pra, pse duhet Asociacion për dy komuna?! Për tekat e Vuçiçit! Për këtë nuk duhet të konsumoj energji si Albin Kurti ashtu dhe Qeveria e tij.
E nëse duhet me patjetër shqiptarët ti përgjigjen dialogut Kosovë-Serbi dhe vetë palës serbe, ata duhet të jenë të kujdesshëm vetëm që të mos shkelin parimet e Kartës Evropiane të Vetëqeverisjes Lokale, për komunat që janë pranuar sipas Planit të Ahtisarit dhe Kushtetutës së Kosovës.
Ndryshe, nëse Beogradi zyrtar refuzon Planin e Ahtisarit ashtu siç refuzoi Marrëveshjen e Rambujesë, ai duhet të jetë problem serb dhe në asnjë mënyrë problem shqiptar. Dhe, nëse diçka nuk kanë të paqartë është Kongresi i Autoriteteve Vendore dhe Rajonale i cili është për të këshilluar Komitetin e Ministrave dhe Asamblenë Parlamentare të Këshillit të Evropës për të gjitha aspektet e politikës lokale dhe rajonale por edhe një shtet anëtar si Serbia, e cila nuk e do Planin e Ahtisarit sepse propozon shtetin e Kosovës ama i referohet këtij Plani i cili propozon më shumë komuna me shumicë serbe, që i duhen Serbisë për të krijuar një edhe një Republikë Serbe në Ballkanin e ç’organizuar nga politika kriminale serbe!
