Asociacioni, me ose pa Planin e Ahtisarit! Kjo është çështja!
Qeveria e Kosovës dhe Kryeministri i saj, Albin Kurti, me paaftësinë për të menaxhuar një dialog kundër Serbisë dhe pa mbështetjen e opozitës, sot kur duhet të thotë fjalën e saj të fundit në Ambasadën e SHBA lidhur me Asociacionin e Komunave me shumicë serbe, nuk ka asgjë për të thënë përveç togfjalëshit më idiot që mund ta bluaj një kokë me mendje, “nuk pranojmë Asocacion njëetnik”!
Nga ana tjetër kemi një SHBA të pakënaqur si për rrjedhën e dialogut Kosovë-Serbi ashtu dhe qasjen që kishte Prishtina zyrtare në këtë dialog, për të cilin sot pa dyshim fajtori është një dhe i vetmi, i dërguari i BE, Mirosllav Lajçak!
Pse Kosova u kompleksua përballë zbatimit të Marrëveshjes së firmosur në Bruksel për Asociacionin e Komunave me shumicë serbe, dhe pse iu nënshtrua lojës në dialog të cilin e imponoi presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiç!
Me Planin e Ahtisarit
Zajednica, siç e pagëzoi Albini Kurti kur ishte në opozitë dhe Asociacioni siç figuron në dokumentin zyrtar, sot është një Marrëveshje e cila është firmosur nga pala kosovare në vitin 2013 si Marrëveshje për themelimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe, është ratifikuar nga Parlamenti i Kosovës, është vlerësuar nga Gjykata Kushtetuese si dhe kemi një Marrëveshje shtesë të vitit 2015!
Dhe, sot, nuk ka se pse të diskutohet ose vajtohet se çfarë ka firmosur Hashim Thaçi, Isa Mustafa, Ramush Haradinaj ose Albin Kurti, por si do të themelohet Asociacioni!
Qytetarët e Kosovës nuk duhet të tremben me Republikën Srpska, siç po bënë propaganda e qeverisë kosovare ndërsa fletë për Asociacionin, ose të pranohet si e mirëqenë deklarata e Këshilltarit të Departamentit amerikan të Shtetit, Derek Chollet, se për SHBA-në, “Asociacioni në formën e Republikës Srpska është një vijë e kuqe që SHBA-ja s’do ta lejojë”!
Të dyja janë mashtrime!?
Themelimi i Asociacionit në asnjë rrethanë nuk mund të krahasohet me Republikën Srpska sepse me pranin e Planit të Ahtisarit, Kosova bëri kompromise të dhimbshme që nuk mund të krahasohen as me ato të Marrëveshjes së Daytonit, dhe nuk ka se pse futet në diskutim itinerari i krijimit të Republikës Srpska.
Abc-ja e këtij diskutimi nga pala kosovare është Plani i Ahtisarit!
Nëse Asociacioni duhet të themelohet me Planin Ahtisarit, atëherë atë duhet ta pranoj pala serbe, përkatësisht Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiç ndryshe është i pakuptimtë të diskutohet numri i komunave me shumicë serbe që do të përfshihen në këtë Asociacion; Ose, të pranohet realiteti faktik pa e cenuar edhe atë logjik dhe të pranohet Leposaviçi si komuna e vetme që ka ekzistuar edhe pa bastardimin e Kosovës nga ana e Millosheviçit!
Do të ketë më kuptim Asociacioni, kjo mund të dikustohet më pas!
Me pranimin e Planit të Ahtisarit nga Aleksandar Vuçiç atëherë ndryshojnë shumë gjëra dhe merren parasysh të gjitha kompromiset e dhimbshme që ka pranuar pala kosovare dhe nuk ka se pse tundet ideja e refuzimit të një Asociacioni njëetnik sepse thjeshtë kjo nuk është përgjigje; Siç nuk është përgjigje të diskutohet gjinia, feja etj.
Në këto kondita ne flasim për një Asociacion që përfshinë komuna serbe të pranuara me Planin e Ahtisarit si Zubin Potoku, Zveçani, Graçanica që as regjimi i Milosheviçit nuk i pranonte si komuna por me shumë sforcim i kishte rendit në mesin e Bashkësive Lokale, dhe po flasim në kohën kur ishin të banuara dhe jo si sot që janë bosh; Ose edhe më zi, si Ranillugu, Kllokoti dhe Parteshi që në kohën e regjimit të Millosheviçit ishin vende të banuara!
Nga ana tjetër, kemi deklaratën e Chollet të DASH, se “Asociacioni në formën e Republikës Srpska është një vijë e kuqe që SHBA s’do ta lejojë” që në rastin më të mirë është mashtrim!
Republika Srpska në Federatën e Bosnje Hercegovinës nuk sillet si shtet i pavarur, siç thonë ca analistë sepse ky është relativizim i problemit, por, sillet si Rusi në Bosnje Hercegovinë, dhe Shtetet e Bashkuara si njëra ndër garantet e Marrëveshjes së Daytonit nuk vepron por lejon një Milorad Dodik të tallet me shtetin e BeH ku bënë pjesë, përfaqësuesin ndërkombëtarë dhe vetë Amerikën, me të dërguarit e të cilëve sillet si rrugaç edhe në prezencën e tyre!
Pa Planin e Ahtisarit
Pala shqiptare nuk duhet të vajtoj edhe nëse në tavolinën e bisedimeve sillet themelimi i Asociaconit duke mos përfillur Planin e Ahtisarit!
Referimi i vendimit të Gjykatës Kushtetuese për Asociacionin, nëse analizohet nga një konsitucionalist i angazhuar edhe nga Albin Kurti, do të rezultoi se është një idiotizëm pare exellence ndonëse sot është detyrim!
Por, edhe kjo situatë ka zgjidhje!
Pa Planin e Ahtisarit, me kriteret e Kushtetutës së Serbisë, nëse nuk ndahet Mitrovica, pra, asnjë komunë ekzistuese serbe nuk i plotëson kriteret nëse kriter bazë është ndarja territoriale që kishte bërë regjimi i Milosheviçit ose Kushtetuta aktuale e Serbisë!
Sot, Kushtetuta e Serbisë thotë që Komuna është njësi territoriale e cila themelohet nga një ose disa vende të banuara me minimumin 10.000 banorë!
Nëse i heqim fshatrat shqiptare që i janë bashkuara disa komunave aktuale, sipas Planit të Ahtisarit si dhe komunën, Mitrovicë Veri, Kosova mund të të vazhdoj të jetë në kokën e Vuçiçit zemra e Serbisë, por, jo dhe me komuna me shumicë serbe, po sipas kritereve të Kushtetutës së Serbisë!
Në këtë rrethana, a duhet të negociohet?!
Patjetër që po, por jo të shkohet me duar në xhepa dhe pa një propozim të qartë thuajse u bë kiameti që Amerika po bënë presion!
Amerika po kërkon zgjidhje, madje po pëlqen edhe disa qasje serbe në tryezë, jo se janë të mira, por nuk kanë se me çfarë ti krahasojnë, kur propozimet shqiptare mungojnë!
Asociacioni njëetnik nuk është përgjigje madje është idiotizëm përderisa lejohen shoqata si bashkësitë fetare që janë me statut të ngjashëm ligjor dhe vetëm Bashkësia Islame nuk është njëetnike; Ose dhe raste të ngjashme me shoqatat tjera…
Për fund, për zgjidhjen e çështjes së Asociacionit, çështja e vetme që duhet të diskutohet që në fillim të dialogut është nëse zgjidhja duhet të përcaktohet me ose pa Planin e Ahtisarit.
Për të dyja rastet, pala kosovare duhet ta gati propozimin dhe jo të humb kohë me lexime dhe takime si me propozimin e djeshëm të Friedrich Ebert Stiftung, i cili edhe mund të merr një notë kaluese në një universitet evropian, por, zbatueshmëri nuk mund të gjejë në asnjërën Kosovë, nga viti 1912 deri më sot në vitin 2023!
