nga Sali Berisha*
32 vjet më parë mëngjesin e 20 shkurtit të vitit 1991 qindra mijëra qytetarë antikomunistë të Tiranës dhe të mbarë vendit të thirrur dhe organizuar nga Partia Demokratike dhe Sindikatat e Pavarura, u mblodhën në qytetin Studenti në revoltën qytetare më të madhe, më të zjarrtë dhe më të fuqishme që Tirana kishte njohur në tërë historinë e saj, në mbështetje të mbi 720 studentëve të ngujuar në një grevë epike urie. Studentet dhe studentët që të organizuar nga Partia Demokratike dhe Shoqata Studentore ishin ngujuar në Kinoklubin e qytetit të tyre në kushte tmerrësisht të vështira dhe të vendosur deri në sakrificë sublime kërkonin nga regjimi heqjen e emrit të diktatorit stalinist Enver Hoxha Universitetit të Tiranës.
Me 20 shkurt të vitit 1991 uragani i lirisë i qytetarëve, të rinjve, studentëve, të persekutuarve më i madhi që Shqipëria ka njohur në tërë ekzistencën e saj do të vërshonte nga Qyteti Studenti drejt Sheshit Skënderbeu dhe me një energji “nukleare”, guxim në kufijtë e legjendës do të përballej me diktaturën më të egër të Europës mjetet e saj të dhunës dhe duke e mposhtur atë do të përmbyste në orën 14:05 shtatoren e diktatorit më mizor që shqiptarët kanë njohur në historinë e tyre, Enver Hoxhës, Hitlerit shqiptar të pasluftës së dytë botërore, siç do ta shpallte në pranverën e vitit 1991 në Samitin e tij të Parisit, Bashkimi Demokratik Europian, organizatë që gruponte të gjitha partitë e qendrës së djathtë të Europës!
Në piedestalin e zbrazur shtatores të diktatorit gjaksor qytetarët, heronj të Tiranës vendosën flamurin tonë të lirë, Flamurin e Skënderbeut.
Miq, 20 shkurti i vitit 1991 do të shënonte ngjarjen më kulmore të Revolucionit Demokratik, fitoren më të madhe të forcave anti-komuniste në Shqipëri.
Enver Hoxha ishte diktatori monstër që në 47 vite të sundimit të tij barabar persekutoi, burgosi, internoi, ekzekutoi në plojën e luftës së klasave apo eleminoi me uri kronike dhe sëmundje në sistemin e tij hiperkolektivist, qindra e mijëra shqiptarë, dy herë më shumë se sa të gjithë diktatorët e tjerë të vendeve ish-komuniste të Europës, përveç Bashkimit Sovjetik.
Me 20 shkurt të vitit 1991 shqiptarët çliruan veten e tyre nga zinxhirët e pushtimit më barbar të mendjeve, shpirtrave dhe lirive të tyre. Ata me zvarritjen, prerjen e kokës së shtatores së diktatorit i bënë gjyqin publik antikrishtit të historisë së tyre tiranit që ju kishte ndaluar me kushtetutë Krishtin, Muhamedin e madje edhe vetë Zotin.
Por 20 është dhe dita e shembjes së busteve të gjalla, bllokmenëve hoxhistë, gjakpirës në pushtet, regjimit të tyre mizor.
Revolta antikomuniste e shqiptarëve e 20 shkurtit të vitit 1991 detyroi Ramiz Alinë të kapitullojë dhe të firmosë heqjen e emrit Enver Hoxha Universitetit dhe të plotesojë të gjitha kërkesat e grevës së urisë të mbi 720 studentëve dhe pedagogëve të Universitetit të Tiranës dhe shkollave tjera të larta të vendit!
Miq, 20 shkurti i vitit 1991 është gjithashtu datëlindja e dytë e Partisë Demokratike e cila jo vetëm organizoi dhe drejtoi me sukses, guxim dhe vendosmëri lëvizjen studentore dhe mbarë popullore, revolucionin demokratik të shkurtit 1991, por qendroi fuqishëm ndaj grushtit të shtetit, kurtheve dhe akteve terroriste, të klikës komuniste në pushtet që kishin si qëllim hakmarrës primitiv shpalljen e gjendjes së jashtëzakonshme dhe shkatërrimin e Partisë Demokratike, asgjësimin e saj.
Në valën e terrorit të egër të klikës hoxhiste u ekzekutuan ato ditë pa gjyqe nga falangat e krimit në pushtet në rrugët e Tiranës, sportisti i njohur Artan Lenja dhe 11 qytetarë të tjerë!
Nderim për jetë martirëve të shkurtit të vitit 1991, studentëve dhe pedagogëve grevistë të urisë dhe të gjithë atyre burrave dhe grave djemve dhe vajzave që firmosën me gjakun, sakrificat, trimërinë e tyre shembullore, librin e lirisë dhe dinjitetit të shqiptarëve!
Por, 20 shkurti 1991 si dita e ngadhënjimit të qytetarëve më të shtypur, më të dhunuar, më të izoluar e më të uritur të botës mbi tiraninë më çnjerëzore, më të egër të kohërave është gjithashtu dita e Kujtesës tonë kombëtare. Kjo është dita e nderimit të sakrificës, dhimbjeve, vuajtjeve të qindra e mijëra burrave dhe grave të rejave të rinjve fëmijëve dhe të moshuarve qëndrestarëve, viktimave të kalvarit horror të regjimit të satanit shqiptar, Enver Hoxha.
Prandaj sot le të përulemi me nderimin dhe mirënjohjen tonë më të thellë para të gjithë atyre, që lanë rininë, ëndrrën, të ardhmen, jetën para skuadrave të pushkatimit, apo në kampet dhe burgjet e diktaturës si viktima të luftës së klasave, kundërshtar të regjimit, apo që vuajtën nga uria dhe vdiqën nga sëmundjet e saj në sistemin skllavo-pronar të diktaturës hoxhiste!
Sot pas 32 vitesh, ky 20 shkurt për mbarë shqiptarët është dita kushtrimit të lirisë, guximit, trimërisë së qytetarëve shqiptarë për t’u ngritur në këmbë në një revolucion të ri demokratik kundër monizmit të ri të bazuar vjedhjen, krimin, drogën dhe për t’ju rezervuar me këtë revolucion bijëve bastardë të xhelatëve hoxhistë me në krye Edvin Kristaq Ramën, fatin e merituar të diktaturës së etërve primitiv dhe barbarë!
*Kryetar i Partisë Demokratike