Edi Rama me “tru zogu”

nga Agim Popoci

Dështoi Qeveria akuzon Ministrat, jo që ata dështuan sepse thjeshtë ishin ushtar. I shkarkoi dhe në ato dikastere dhe zona të influencës caktoi njerëz të tjerë. Dështoi OTS, ARRSH, Porti i Durrësit etj. shkarkoi drejtorët që deri dje zinte be në kokën e tyre; Por jo sot, aty ku u zbuluan shumë paligjshmëri, shumë tendera dhe dokumente falso. Dhe, Edi Rama vazhdoi punën pa një të keqe!

I paparë, ishin ca nga komentet, të tjerët vazhdojnë dhe e akuzojnë për abuzime pafund, por vetëm i paparë nuk është. U akuzua se është në shërbim të mafies, por, jo, ai vetë është mafia. Ose më saktë kështu vepron vetëm një Don me Caporegime, ndryshe do të hapte krahun.

Pra, ky Don me shumë Caporegime që neve na ranë për hise, me kodin e mafies vazhdon e qeverisë në krye të ushtarëve, duke gëzuar statusin më të madh shoqëror si dhe ndikimin në organizatë.

Për ata që kjo u duket e pabesueshme duhet të shikojnë me vëmendje vetëm emërimet dhe shkarkimet që bënë Edi Rama, PPP dhe tenderat. Sistemi i hierarkisë tek mafia është i ngjashëm, kur Doni merr vendimin, udhëzimet i jep vetëm strukturës më të ulët, dhe nëse vjen deri tek arrestimi, sistemi i hierarkisë është i tillë që nëse arrestohen pjesëtarët e niveleve të ulëta, ai është i mbrojtur. Pra, Caporegime është një lloj ndërmjetësi në mes të Donit dhe ushtarit, dhe si i tillë duhet të largohet kur këtë e urdhëron Doni.

Sot, nuk pyet njeri ku është Ministri i famshëm Ilir Beqja edhe pse ndau PPP qindra milionëshe, edhe pse shkatërroi shëndetësinë, edhe pse e bëri të pashpresë një të sëmurë me veshka që i duhet dializa ose edhe ata entuziastë socialistë që e menduan chack-upin si një arritje rilindase që më në fund erdhi edhe në sofrën tonë.

Por deri më sot, jo Ilir Beqja por as edhe Elisa Spiropali ose Briseida Shehaj nuk përmenden e lëre më të japin përgjegjësi për çfarë ka ndodhur gjatë kësaj qeverisje kriminale. Ashtu siç ndodhë me capot e vegjël të mafies që mbledhin paratë, ndajnë fitimin me njerëzit që janë mbi ta, siç janë Capo bastone dhe Donët, ashtu po ndodhë për gjashtë vjet, dhe mbrapa hekurave kemi parë vetëm ata që nuk paguajnë drita dhe ata që kanë liruar njerëz nga burgu, ose japin një dokument dhe janë zbuluar nga mediat. Ndryshe, sot do të ishin të lirë, ashtu siç është nipi i kriminelit Enver Hoxha që hap fabrikë për përpunimin e kokainës dhe vuan burg më pak se të kontrabandonte miell misri!

Dhe, derisa mediat me fakte e qoftë dhe me hamendësime kanë folur për fitimet e personave të caktuar, për kryeministrin rilindas kjo gjë matet me shtëpinë që ndërtoi ose oxhakun që bënë videoklipe për emisionet idiote të TV Klan-it.

Pra, pikërisht ashtu siç vepron një mafie e vërtetë, ku fitimi i Capos i cili i shkon Donit nuk dihet dhe nuk mund të përcaktohet, sepse fitimi varet nga suksesi i biznesit dhe numri i atyre që janë në grup, kështu po ndodhë edhe me Edi Ramën.

Në ministrinë që drejtohej nga Damian Gjiknuri janë bërë shumë shkelje si me tenderë ashtu edhe koncesione, dhe deri më sot askush nuk dha përgjegjësi. Dhe, kjo ishte e qartë që në ditët e para të qeverisjes. Filloi ndërtimi i linjës së interkonjeksionit me Kosovën ndonëse ishte e qartë se kjo linjë nuk mund të kyçej në rrjetin e përbashkët për shkak të pengesave që vijnë nga Serbia. U akuzua Sali Berisha se nuk e donte këtë linjë me Kosovën ndërsa kompania e pronotuar si fituese, që ishte e Damir Fazlliçit nuk u zu në gojë. Nuk përmendet as sot por gjithçka vazhdoi në vijimësinë e një qeverisje kriminale.

Saimir Tahiri u akuzua dhe akuzohet për kanabizimin e vendit, o mohua nga kryeministri, u mbjellë dhe u shitë droga dhe deri në reagimin ndërkombëtar, vetëm Edi Rama e mohonte. Dhe nga ana tjetër, për asnjë moment nuk u tha e vërteta qoftë edhe e një tenderi të përfolur. Ashtu siç nuk u fol për Arben Ahmetaj, i cili mund të mos akuzohet për marrje ryshfeti por jo edhe dëmin që i ka bërë këtij vendi me politikën ekonomike që ka ndjekur. Sot kemi një bankier të vrarë që qendër të Tiranës, por as ministria e Brendshme dhe as ajo e Financave nuk thanë as edhe një fjalë për pronar banke që u vra dhe përflitet për transakcione të paligjshme bankare dhe pastrim parash.

Dhe ashtu siç janë grupet mafioze të specializuara për punë të ndryshme, siç është kumari, mafia ka edhe grupe që punojnë edhe punë legale siç është ndërtimi. Madje Caporegimët mund të kenë edhe kompani legale për të paguar tatimin në mënyrë që të arsyetojnë fitimin e tyre.

Kështu ndodhi me Unazën e Madhe kur filloi rrëzimi i shtëpive në Unazën e Re. Denoncimi nga PD dhe kryetari i saj, Lulzim Basha, nuk mjaftuan të çojnë para drejtësisë fillimisht hajdutët, më pas falsifikatorët dhe së fundi “avokatët” e tyre që ishin në krye të institucioneve që filluan zbatimin e projektit.

Sheshi “Shqiponja” u prish me pretekstin e zbatimit të projektit dhe rezultoi se nuk kishte projekt. Përgjegjës nuk ka deri më sot për këtë vepër kriminale! Kur u bë projekti, rezultoi se ishte në shkelje të ligjit dhe për klientelizëm. Duke kaluar ditët u kuptua se edhe shembja e shtëpive kishte mbrapa një vepër kriminale, siç e denoncoi PD, në bashkëpunim me një të dënuar për trafik droge.

Por Doni i shoqëronte gjithë këto skena me buzëqeshje. Përgjegjës nuk kishte vetëm se ditë më parë u zbatuan ca shkarkime. Pra, Ministrat venë e vijnë ashtu si edhe drejtorët, dhe sot askush nuk është në dijeni për shifrën e saktë të dëmit që i shkaktuan shtetit, e që mund të shkoj edhe 100 milionë euro.

Thuman-Kashar nuk është projekt që aktualisht është i pazbatueshëm por është projekt kriminal, aq kriminal sa nuk ka shtet që mund ta përballoj, pavarësisht qëllimit dhe arsyeshmërisë.

Ashtu si edhe Ligji Fusha! Ndonëse gjithçka u përqendrua tek shembja e Teatrit Kombëtar, askush nuk mori mundimin të pyes për burimet e parave për ndërtimin e këtij projekti. Nuk dihet se ku do të përfundoj Erion Veliaj me këtë projekt, por për derisa gjyqtarët shkarkohen për 1 milion lekë si do vete puna për këta që investojnë dhjetëra e qindra milionë euro, atë ditë kur Doni i tyre nuk do të jetë më në pushtet.  

Dhe, për ti zënë majën muhabetit me Portin e Durrësit. Është përfolur si han me shumë porta, por, jo, është vetëm një portë, dhe çelësin e ka Doni. Drejtori i Portit iku pa dhënë asnjë përgjigje, ndërsa kryeministri ngeli për të luftuar paligjshmërinë në një Port që kurrë nuk u bë i shqiptarëve.

Në fund, siç ndodhë me mafien, ku çdo grup vepron pavarësisht nga tjetri, e anëtari i grupit punon vetëm punët e grupit që i takon, dhe fiton poashtu, çdo pyetje e tepërt se sa familje ka grupi ose njerëz në mafie nuk matet, sepse mafia për njerëzit që pyesin mendojnë se mund të jenë vetëm agjentë të infiltruar.

Ndonjëri prej të shkarkuarve mund të jenë edhe njerëz që kanë pyetur, por e pamundur nuk është asgjë, ashtu siç është rasti i njeriut “pa tru” që qeverisi një perandori kriminale dhe ka shumë ngjashmëri me Shqipërinë.   

“Tru zogu”

Në analet e mafies, gjeniu i të gjitha kohërave konsiderohet Bernardo Provenzano i njohur si Binnu u tarttur, Kontabilisti dhe Xhaja Bini, për të cilin policia nuk dinte gjë për të, e ai qeveriste me perandorinë Cosa Nostra.

Ngjashmëria e ngjitjes së Provenzanos nga njëri që punonte në fushat e Siçilisë deri në krye të Cosa Nostras, është shumë e madhe me atë të Edi Ramës, nga refugjati në kryeministër. Dhe mbetet për tu verifikuar mënyra e qeverisjes, jo të shtetit por të mafies.

Bernardo Provenzano lindi me 30 janar 1933, si i  treti prej shtatë vëllezërve në familjen e varfër siciliane, në Korleone. Kur mbushi 10 vjeç braktisi shkollimin dhe filloi të punoj nëpër fusha. Kjo nuk e mbajti shumë, punë e vështirë dhe jo me fortë interes. Shumë shpejtë futet në mafie, në familjen Korleoneze në krye të së cilës ishte Mikele Navara; Në vend se me shefin, Provenzano u afrua shumë me shefin Luçano Legjon, një gangster të ri ambicioz i cili nga mesi i viteve ’50  nisi luftën kundër shefit. Provenzano me 14 njerëz të tjerë, në gushtin e vitit 1958 organizuan një pritë dhe vranë Navaron; pas 5-6 vjetëve të ardhshme, Provenzano mori pjesë në spastrimin e mbështetësve të tjerë të shefit të ndjerë.

-Gjuan si zoti, mëkat që ka trurin e zogut, ishte shprehur për të Legjo.

I tillë ishte edhe Edi Rama kur erdhi në krye të Ministrisë së Kulturës. Kryetari i Partisë Socialiste, Fatos Nano, parti kjo pasardhëse e partisë më kriminale në Evropë kundër popullit të saj, PPSH, e solli nga Parisi si djalin e Kristaqit, me thonj të paprerë e refugjatë. Kur Ilir Meta tradhtoi Pandeli Majkon, kjo ishte një shenjë e mirë për Ramën se si funksionon partia, dhe e famshmja KPD ishte rasti kur u dëshmua se kush ishte ylli në ngritje, dhe kush ishte pa tru.

Gjuajti si zoti, dhe shfrytëzoi momentin për të qenë me Nanon kur duhej të ishte me Metën, dhe për ti dhënë mesazh këtij të fundit se sa i zoti që është. Aq i zoti sa morri kot dhe humbi postin e kryeministrit, partinë, dhe krijoi parti të re për ti hapur rrugën Edi Ramës drejtë majave të PSSH, aty ku do të ngjitet shumë shpejtë pa Liken nëpër këmbë dhe me Erionin nëpër këmbët e Nanos.

 Dhe, derisa sa, si njeri pa tru, Proveanzano gjeti me shumë zgjuarsi momentin se kur duhet të ikë në mal, në majin e vitit 1963, kur pas një atentati të pasuksesshëm të një mafiozi rival, ai tashmë ishte në kërkim nga rivalët e nëntokës. Mirëpo, nga 10 shtatori i po këtij viti ishte në kërkim edhe nga ligji, pasi që kundër tij u lëshua fletëarresti.

30 vitet e ardhshme Bernardo Provenzano nuk ekzistonte. Policia ishte e bindur se ai ka vdekur. Asgjëkundi, thjeshtë nuk ishte, madje as edhe shenja që ai është gjallë. Dhe gjatë gjithë kësaj kohe, njeriu me “tru zogu” me durim të madh dhe avash po ngjitej në majën e mafias siciliane Cosa Nostra  

Kur Legjo u arrestua në vitin 1974 në krye të klanit Korleone vjen Toto Rina, e Provenzano, njeriu nga hija udhëheqë financat dhe nga fillimi i viteve ’80 ky klan bëhet edhe mbreti i nëntokës siçiliane. Gjatë gjithë kësaj kohe, Bernardo Provenzano shkel të gjithë me radhë për çfarë njihet dhe me nofkën Bini Traktori; Kontabilist e quajnë për shkak të mënyrës së administrimit të perandorisë dhe Xhaja Bini kur ndërtoi afër Palermos një shtëpi modeste për të cilën pak kush e dinte.

Lexon Biblën, dhe përveç ngritjes së tij shpirëtore përdor shprehjet nga libri i shenjtë kur komunikon me vartësit e tij; “Zoti të bekoftë dh et ëruajt”, “Zoti ynë Jezu Krishti”,”ndoshta ai na ndihmon që të bëjmë gjënë e duhur” “vullneti I zotit”. Nuk përdor telefonin, në mbledhje shkon vetëm kur është e domosdoshme, dhe kur duhet shkon me ambulancë madje me një rast shkon në veshje peshkopi katolik

Gjithçka ndryshon në vitin 1993 kur u arrestua Toto Riina, Provenzano bëhet capo i Korleonezies, dhe i pari në mes të barabartëve i gjithë Cosa Nostrës. Familja i kthehet në vend dhe policia fillon të mendoj se ky njeri është gjallë.

Kur Edi Rama erdhi në krye të Partisë Socialiste jo gjithçka kishte marrë fund, por gjithçka kishte filluar! Konjukturat kriminale në këtë parti ishin aq të forta, sa vetëm për të qeverisur partinë nuk kishte vend. Dhe, pikërisht me formulën e Provenzanos shkeli të gjithë që i dolën përpara duke përfshirë këtu edhe themeluesit e Partisë Socialiste.

Me marrjen e drejtimit të partisë dhe pas një përvoje në krye të bashkisë së Tiranës, ku paligjshmëria ishte ligj, dhe ligj nuk kishte në Shqipërinë që drejtohej nga komunistët, Rama filloi të instaloi ideologjinë  e tij e cila fillimisht ishte përtej së majtës dhe të djathtës dhe drejtohej nga një njeri që vazhdimisht theksonte se nuk është politikan. Pushteti i Edi Ramës në Tiranën e shumëpërfolur po skadonte, gjithnjë e më pak kishte ndërtime dhe gjithnjë e më shumë kundërshtar ndërkohë Ilir Meta i doli nga radhët për t’iu bashkuar partisë në pushtet, PD.

Kjo çarje socialiste e shkaktuar nga Edi Rama duhej të tejkalohej me vështirësi, dhe e gjeti ndër pakënaqësitë e ’97-ës komuniste aty ku rilindi partia dhe urrejtja për rivalët që nuk po mposhteshin dot.

Por Edi Rama humbi edhe Tiranën ndërsa injektimi i ideologjisë që kishte përgatitur kishte ngecje shumë të mëdha!  

Ndërkohë që mafia me Provenzanon ndryshoi dukshëm, pa gjakderdhje, ai madje ndërmjetëson në zgjidhjen e kontesteve dhe kujdeset në arritjen e konsensusit. Parandalon vrasjet në mënyrë që të mos përsëriten reagimet nga shteti siç ndodhi pas atentatit me Falkonen dhe Borselinon sulmeve me bombë në pika turistike në veri të Italisë. Ndaloi eliminimet e familjeve të atyre që kishin pranuar të flasin dhe dhunën e lejon kur nuk ka zgjidhje tjetër.

Provenzano arrin të bindë capot për durim, ndarje të territorit, bashkëjetesë me shtetit, infiltrim sistematike në financat publike etj. Krijon Drejtorinë prej 4-10 anëtarë që takohen shumë rrallë, vetëm për ndonjë vendim strategjik dhe politikë e tij bëhet politikë e Cosa Nostras.

Vazhdon të fshihet madje të përbuzë forcat e rendit. Në vitin 2002 shkon në Paris dhe Marsej ku operohet nga tumori i prostatës, përkundër faktit se ishte jo vetëm person në kërkim por i dënuar në mungesë. Madje ky operacioni u pagua nga sigurimi shëndetësor italian.

Vetëm në vitin 2005, pas operacioneve të shumta të policisë italiane, gjendet dëshmia se Provenzano është gjallë. Komike dhe e pabesueshme. Nuk dihej se si duket nga pamja ndërsa kishin foton e viteve ’50-të.

Edhe Edi Rama, kur Ilir Meta iku me Sali Berishën, qetësoi shumë gjakra madje edhe ato që u nxehën kur ai humbi bashkinë e Tiranës në zgjedhjet e vitit 2011. Por ishte kokëfortësia e Edi Ramës ajo që i solli humbjen ndërsa Likja i shkoi atje ku është paraja. Kjo ishte dhe arsyeja që ia pranoi gjithçka për të marrë të gjitha.

Dhe më në fund i mori dhe solli frymën dhe politikën e tij, që e pagëzoi Rilindja. Me shumë pushtet dhe me pak Liken nëpër këmbë realizoi shumë nga planet që kishte hartuar por nuk realizoi asnjë nga premtimet me t cilat ishte krekosur nga arrestimi i ministrave të Berishës deri tek 21 janari. Asgjë nuk ndodhi përveç se u shtua paligjshmëria, që duket tashmë si qëllim në vetëvete.

Pas 43 viteve person në kërkim, Bernardo Provenzano, Binnu u tratturi, kapo dei kapi, capo de tuti kapi, arrestohet më 11 prill të vitit 2006. Dhe, jo pse ai gaboi por pas pakujdesisë së familjarëve ndërsa policia po e vëzhgonte makinën e cila po çonte rrobat e lira nga shtëpia në strehimore. Ra njeriu për brekë të pastra! Nuk dihet saktësisht se kush ishte pasardhësi i tij por ai vdiq më 13 korrik të vitit 2016 në Milan nga kanceri në fshikëz, kur ishte plotë 83 vjeç.

Edhe fundi i Bernardo Provenzanos ka shumë ngjashmëri dhe mund të ketë në të ardhmen me Edi Ramën. Shtëpia ku strehohej Provenzano (shih foton) është e ngjashme me atë në Surrel; Binnu u tratturi, kapo dei kapi, capo de tuti kapi, sot Edi Rama është në çdo pikëpamje dhe asnjëri nuk guxon të dëgjohet duke filluar nga ministrat që kishte LSI në qeverinë 2013-2017, e deri tek Ditmir Bushati që sot bënë si gore ama heshtë. Në fund, sido që të vete puna, një gjë është e sigurt,  Edi Rama nuk mund të arrestohet për brekë të pastra sepse nuk shquhet për ndonjë pastërti. Të tjerat duhet t’ja lëmë kohës…