EKSKLUZIVE/ Saimir Tahiri i shkruan Arta Markut…

Falemnderit shoqja Arta!

Nuk kisha se si ta nisja ndryshe këtë letër, duke pasur parasysh si momentet e vështira që kam kaluar që nga Opinioni i Blendi Fevziut, kur Lorenc Vangjeli nuk po më besonte se do të më arrestojnë ndërkohë që Edi më kishte premtuar mbrojtjen e pashoqe të shokut Ulsi.

Me thënë të drejtën, skenari nuk më pëlqeu dhe në fund mu desh në Komisionin e Ligjeve t’a marrë situatën në dorë, dhe ti zbyth Prokurorët e në veçanti atë Elisabetën, meqë në atë kohë nuk ishe ti në krye të detyrës.

Me këta dy malokët tjerë ishin marrë mediat, dhe ata sikur nuk ndërhynin, por ma kishte thënë edhe Maksi ti ruhem vetëm Elisabeta Imerajt, se “kësaj nuk i plasi as për ata muxhahedinët dhe nuk do i plas edhe për ju muxhahedinët e Rilindjes”.

“Kafshatë që nuk kapërdihet,” tha Maksi, ehhh sa i njeh ai këta malokët demokratë që ishin të përndjekur politik…

A e din pse i vura këto tri pika, ndërsa po shkruaja, bashkëshortja ime Fatlinda më tha, kujdes se edhe ajo është maloke dhe e përndjekur politike, por, jo, unë them se je diçka më shumë përveç kësaj, ti nuk je si ata të Shqupit, që nuk u thyen nga ’45. E ke kuptuar dhe e bënë dallimin në mes të Kristaq Ramës dhe Maks Velos, Dritëro Agollit dhe Fatos Lubonjës, Edi Ramës dhe Lulzim Bashës.

Unë me thënë të drejtën u shqetësova ca ditë kur Edi Rama nuk po më përgjigjej as përmes mesazheve me numrin e celularit që kishim rënë dakord, as përmes Taos. Ato lojërat me mediat sikur unë po e kërcënoja Edin, u bënë të bezidshme, dhe unë isha ai që po kërkoja një Kryeprokurore si puna juaj, që i mbyll gjërat pa bujë të madhe.

Ç’është e vërteta, shoku jonë Ulsi të gjeti, ishe zbulim i tij, pavarësisht se dole një mrekulli e vërtetë.  Ajo me Nezar Seitin ishte e paparë nga ana juaj, se e dija që është i pafuqishëm ai Kryeprokrurori i krimeve të rënda kur ju keni vullnetin.

Edi ishte i bindur se shoqja Etilda mund ti mbyllë këto gjëra por i thashë edhe atij, e tani po ta them edhe ty meqë e mbylle këtë çështje, vetëm ti ishe ajo profesioniste që mund ti vëje kapak kësaj çështje. Ai arsyetimi për esktradimin se “shkelja nuk ishte me dashje” ishte e paparë, madje i thash edhe Edit, e sheh se çfarë është gjeniu, dhe po qeshnim…

Mirë e bëre planin me Elisabetën por unë po të thoja për Besimin ta përshpejtoje transferimin sepse nuk i dihet, kjo gjermania Merkel është e paknaqur dhe siç thoshte Nikoja…Lesi, Lesi jo Peleshi, se atë e kemi marrë për tjera gjëra, Edi është shoku im më i mirë ama për pushtet të shet. Të shet oj shoqe dhe po ta them edhe ty në konfidencë, të shet. Ndoshta Ulsi edhe jo se nuk e pyet njeri, ama Edi, ai para pushtetit nuk njehë as Anetë dhe as Grigor, as Lindë dhe as Zaho!

E që thua ti, kujdes nga Habilajt. Jo moj shoqe, nuk jamë unë aq koqe siç e jap veten nëpër emisione, i kam marrë masat mirë. Ti e shef si i trajton gazetarët Edi! Unë, e këtë po ta sugjeroj edhe ty, gazetarët i kam trajtuar si ata skafistët që kishim në det, ku është më së mirë. Këta të bëjnë gjëmën shoqja Arta, gazetarët të shtojnë zerot në kilogramët e drogës, skafistët të zhdukin zerot, të dyja palët me zararë të madh janë. Por ti mos e vrit mendjen për këtë pjesë, në veçanti gazetarët, i kemi pronarët, janë tanët, ndryshe ju mbyllim rubinetën. Jo si peshku pa ujë, por si uji pa peshkë, diare e gjallë po të them shoqja Arta.

Këtë sekuestron e pronës së Habilajve e kuptoj, gjithçka është në rregull, e kanë bërë edhe më parë por është pa zararë dhe nuk të vë faj, por me ato letërporositë si do ja bëjmë. Kujdes me pasardhësin e Besimit, sepse këtij mileti nuk i plas fortë që dolën në media ca gjëra nga autoritetet e Greqisë dhe Malit të Zi.  Të kujtohet me Liken, kur u transmetua videoja duke numëruar euro pa fund me të shkretin Tanin. Po qeshnim në atë kohë me Edin, kur po përgatisnim atë 21 janarin,  të dy ishim të ndërgjegjshëm se kjo nuk lë gjurmë në popull por po mendonim si ta bëjmë Liken për vete, që t’ja fusnim Saliut. Dhe, kështu doli, lëre që u harruan eurot e Likes por edhe të vrarët e 21 Janarit, populli na dha votën!

Nejse, mora edhe unë kot duke të rrëfyer ca gjëra që nuk kanë lidhje me mua dhe karrierën tënde që tashmë është e sigurt, ndërkohë që unë duhet të kthehem me lezet në politikë.

Më tha ai trapi, Ditmiri, pse nuk shkon Ambasador në OSBE dhe zhdukesh për një kohë. Kjo OSBE-ja vërtetë është organizëm kot, dhe siç tha edhe Ditmiri, demek me të qeshura, “aty u fut Serbia kriminale menjëherë pas luftes së Kosovës e nuk po futesh ti”, por nuk dua të iki, se del sikur kam frikë. Unë jam nga Tepelena, shoqe Arta, jo nga Lushnja, për atë dhe e kisha merak atë Besim Hajdarmatajn ta degdisi sa më largë. Kur të thash Shën Naum e mendova prej vërteti, se  e dija se është i yni, nuk marrë vesh nga historia dhe gjeografia që nuk kanë lidhje me drogë, por mirë bëre, le ta pijë kafen në Tushimisht se për Drilon i kam marrë masat, atje ai nuk vete dot.

Uuu ta them edhe këtë të fundit, se harrova. Mos ke frikë nga kjo padia e Shqupit, i kam marrë të gjitha masat, si për shortin ashtu edhe gjyqtarin. Mos e ke merak fare, se ti duke zhvilluar takime me këta ndërkombëtarët, mund të fillosh të mendosh për Reformën në Drejtësi. Jo moj shoqet Arta jo, na e qëndisi ky Fatmiri siç e porositëm, këtë e ka të qartë Luli, jo Luja, Luli Basha. Jurist është ai, këtë pjesë e din mirë, për atë gërthet, se e ka të qartë se nuk ka asgjë nga kjo, vetëm një sitë nga ana jonë, e ti më e pakta që do mund të përfundosh në këtë zallamahi është Kryeprokurore. Ta thotë vëllai ty…

Ika se kam punë, nuk kam shumë kohë edhe pse nuk rruhem. Më çmendën këta policët duke më marr në tel. Po i përndjekë Fatmiri këmba-këmbës, më fal Agroni… desha të them Geroni…

*U munduam përmes kësaj letre të futemi në botën kriminale të këtyre njerëzve që katandisën policinë, gjykatat, prokurorinë dhe shoqërinë shqiptare në tërësi, në një krim të pastër si kristali. Çdo gjë që mund të ndodhë siç përshkruhet në këtë letër të imagjinuar nuk është faji jonë. Ratësia është mbreti i botës, thonë, po kjo është e vërtetë, dhe vlenë edhe për botën kriminale!