Konservatorët po përpiqen të përçajnë Hollywoodin dhe kanë pasur njëfarë suksesi. Po përhapen disa hite befasuese, si “Sound of Freedom”
Një njeri i zakonshëm lufton kundër një armiku të fuqishëm me burime të pakufizuara. Këtë tregon filmi fantastiko-shkencor “The Shift”, që u shfaq më 1 dhjetor.
Por ai mund të quhet edhe si një simbol i studios kinematografike “Angel Studios”, të drejtuar nga disa vëllezër që e quajnë veten “djem ferme nga Idaho” dhe që janë në një mision për të rikrijuar Hollywoodin, shkruan The Economist.
Angel, një studio e pavarur kinematografike, është në krye të një prirjeje të re në botën e argëtimit në Amerikë.
Konservatorët, të cilët e qortojnë Hollywoodin se është kthyer nga një fabrikë ëndrrash, në një fabrikë “woke”, po shkruajnë dhe prodhojnë filma dhe seriale për ata shikues që nuk ndajnë pikëpamjet e së majtës në lidhje me gjininë, racën dhe korrektësinë politike. Mund t’i quani ata “konservatorë Hollywoodi”.
Hiti i tyre më i madh është “Sound of Freedom” (Tingulli i Lirisë), një film thriller aksion nga studio Angel, i cili u transmetua në Amazon Prime Video më 26 dhjetor.
Filmi gjeneroi 184 milionë dollarë nga shitjet e biletave në kinematë amerikane, duke ua kaluar hiteve më të fundit, si “Indiana Jones” dhe “Mission Impossible”. (Gjithashtu kaloi parashikimet edhe jashtë vendit, ku solli fitime nga biletat me vlerë 63 milionë dollarë).
“Sound of Freedom” është versioni “Dirty Harry” për epokën e Donald Trump. Mesazhi i filmit u bën thirrje shikuesve republikanë: një ligjvënës amerikan vëren të keqen në botë, përpiqet ta mposhtë atë dhe del kundër një burokracie të pashpirt qeveritare.
Ai merr ligjin në duart e veta dhe në fund del fitimtar. Filmi përfytyron jetën e Tim Ballard-it, një aktivist kundër trafikimit seksual. Në film, ai portretizohet si një agjent federal i rreptë, i cili kap pedofilët që ndajnë pornografi fëmijësh në internet.
Zotin Ballard e paralajmërojnë mbikëqyrësit se nuk mund të shkojë në një mision të rrezikshëm shpëtimi në Amerikën e Jugut. I vendosur për të shpëtuar më shumë fëmijë, ai dorëzon distinktivin dhe niset gjithsesi.
Një nga fansat e filmit është vetë Donald Trump, i cili ka thënë: “Ky është një film shumë i rëndësishëm dhe një dokumentar i përmbledhur në një film”. Përpara zgjedhjeve presidenciale në vitin 2024, Trump dëshiron të tregojë mbështetje për luftimin e trafikimit seksual, një çështje që shihet me përparësi nga shumë votues evangjelistë dhe që gjithashtu fryhet në mënyra qesharake nga disa teoricienë konspiracioni.
Studio të tjera kanë vërejtur popullaritetin e filmit “Sound of Freedom” dhe janë hedhur në veprim, duke përfshirë Daily Wire, një media e themeluar nga konservatori Ben Shapiro, dhe regjisori Jeremy Boreing. (“Është koha për të shkatërruar yllin e vdekjes, që është monopoli i krahut të majtë në kinematografi”, ka shpallur zoti Shapiro).
Filmat dhe serialet e Daily Wire transmetohen në platformën e transmetimit të quajtur DailyWire+, e cila pretendon se ka 1 milion abonentë. (Filmi i parë doli në vitin 2022).
Filmi më i fundit është “Lady Ballers”, një komedi me regji të zotit Boreing. Ai flet për disa basketbollistë meshkuj që bëhen transgjinorë për të garuar në një ligë të femrave dhe filmi tallet me teorinë liberale rreth identitetit gjinor. Nuk është për t’u habitur që ky film nuk ka qenë popullor mes shikuesve liberalë. Një komentator liberal e quajti atë “një film të lig”.
“Lady Ballers” mund të mos tingëllojë si një film hollivudian, por të jep përshtypjen si i tillë. Prodhimi i shkathët ka rritur popullaritetin e studiove konservatore dhe transmetimi i ka ndihmuar ato të arrijnë më shumë shikues. Ky është një ndryshim dramatik.
Për dekada të tëra, përpjekjet e konservatorëve për të garuar me filmat kryesorë të Hollivudit, kanë qenë qesharake. Një shembull i tillë ishte filmi “Left Behind”, një trilogji apokaliptike e viteve 2000-05, që riimagjinon Librin e Zbulesës. Ai të jep përshtypjen e një filmi amator, të refuzuar nga shkollat filmike.
Ndarja
Filmat e sotëm konservatorë ndahen në tri kategori. E para, më e parashikueshmja, përfshin sulmet ndaj ideologjisë liberale “woke”. Prototip i kësaj kategorie është filmi “Lady Ballers”, që merr një çështje polemike dhe e kthen atë në satirë.
Shumë tema të trajtuara në këto filma, përmenden shpesh nga politikanët republikanë. (Në filmin “Lady Ballers” shfaqet edhe politikani Ted Cruz, senator republikan nga Teksasi.)
Daily Wire së fundmi njoftoi se do të publikojë një seri të re humoristike për të rritur, të quajtur “Mr, Birchum”, që flet për një mësues që “përpiqet të lundrojë në një botë të cilën nuk e kupton, ose nuk e miraton”.
Kasti përfshin Roseanne Barr, një komediane që mbështet Trump-in, si dhe Megyn Kelly, ish-prezantuese e stacionit televiziv konservator Fox News.
Kategoria e dytë e filmave konservatorë janë ato me përmbajtje fetare, ose “të mbështetur në besim fetar”. Neal Harmon, shefi i studios kinematografike Angel, thotë se studioja e tij dëshiron të tregojë histori që “përforcojnë dritën”.
Për shembull, “The Shift”, filmi më i ri i studios Angel, është frymëzuar nga historia biblike e Jobit. Një nga sukseset e saj më të mëdha është “The Chosen”, një serial i mbështetur në jetën e Jezu Krishtit, që është transmetuar më shumë se 500 milionë herë. Tani studio kinematografike është duke grumbulluar fonde për të prodhuar një film të animuar për Davidin.
Kategoria e tretë e përmbajtjes së filmave konservatorë, i shmanget krejtësisht politikës. Marrim si shembull Amanda Milius, një ish-zyrtare e Departamentit të Shtetit gjatë presidencës së zotit Trump, e cila fitoi famë me një dokumentar mbi dosjen Trump-Rusi.
Një nga projektet e saj të tanishme është një biografi e John McAfee, një programues kompjuteri shumë i njohur. “Ka një skenë me një jaht me një grup prostitutash dhe kokainë. Unë nuk mund ta paraqes atë në Amerikën konservatore”, nënqesh ajo.
Zonja Milius është e bindur se arti duhet të tejkalojë përkatësitë partiake: “Nëse jeni të djathtë dhe thoni, ‘Oh, Holliwood-i është kapur nga e majta’, mos bëni të njëjtat gabime dhe mos u udhëhiqni nga ideologjia… udhëhiqni me përmbajtje dhe estetikë”, thotë ajo.
Të tjerët po bëjnë të njëjtën gjë. Filmat jopolitikë të Daily Wire përfshijnë “A Western”, “Terror on the Prairie”, thrillerin “Shut In”; dhe komedinë “The Hyperions”. Në tetor, studio krijoi Bentkey, një platformë për fëmijë, me misionin për të depolitizuar argëtimin e fëmijëve.
Por edhe në filmat e “depolitizuar”, mund të ndihet politika. Platforma konservatore Bentkey u krijua pas një mosmarrëveshjeje mbi ribërjen e filmit vizatimor “Borëbardha”, të shfaqur në vitin 1937 nga Disney.
Aktorja kryesore, Rachel Zegler, ka premtuar një version modern:
“Nuk është më viti 1937”, kështu që Borëbardha “nuk do të shpëtohet nga një princ dhe nuk do të ëndërrojë për dashurinë e vërtetë”. Si përgjigje, platforma Bentkey po bën një version të “Borëbardhës”, që e ka përshkruar si një xhirim më besnik dhe “një përrallë të së vërtetës së përjetshme”. (Filmi publikohet vitin e ardhshëm).
Tregu i synuar
Zoti Boreing është i qartë në lidhje me tregun më të gjerë që synojnë prodhimet kinematografike të Daily Wire, madje edhe ato në dukje jo politike.
“Mendoj se ideja që mund të bësh “përmbajtje kinematografike” për të tërhequr njerëzit drejt së djathtës politike, tani është paksa naive”, pranon ai. Amerika është e ndarë në dy kampe, liberale dhe konservatore, që konsumojnë produkte të ndryshme, burime të ndryshme lajmesh dhe gjithnjë e më shumë, argëtime të ndryshme.
A do të thotë kjo se filmat konservatorë do të qarkullojnë vetëm brenda përkrahësve konservatorë? Suksesi i gjerë i “The Chosen”, tregon se jo. Transmetimi, qoftë përmes platformave të studiove apo përmes Netflix, do t’u japë filmave dhe serialeve televizive një shtrirje të gjerë në Amerikë.
Dhe ka një potencial për të arritur publikun global. Filmi “Sound of Freedom” është një shembull i mirë. Ai pati ecuri të mirë në Amerikën e Jugut, ku u pëlqye gjerësisht nga konservatorët.
Në Brazil, djemtë e ish presidentit Jair Bolsonaro, një aleat i zotit Trump, shkuan në premierën e filmit. Në El Salvador, presidenti Nayib Bukele, i nxiti qytetarët të shihnin filmin.
Europa mund të bëhet gjithashtu një treg i rëndësishëm për përmbajtjen konservatore amerikane. Në të gjithë kontinentin, politikanët në të djathtë po fitojnë popullaritet dhe luftërat kulturore të Amerikës janë përhapur ngado. Në Francë, “le wokisme” është një temë kryesore diskutimi.
Vetëm muajin e kaluar, Europe 1, një stacion kryesor radiofonik, botoi një editorial duke kritikuar Disney-n se kishte përqafuar “revolucionin woke”, të cilin e përshkroi në mënyrë të ashpër si “një shkatërrim të ëndrrave tona të fëmijërisë”, një mendim që do ta mirëprisnin shumë konservatorë amerikanë./Përgatiti: Monitor/