Fitore me qelbësira! Pse?!
nga Agim Popoci
Çdo projekt i suksesshëm, para përfundimit të tij, duket si një katastrofë e mundshme. Kështu thotë profesoresha e njohur nga Harvard Business School, Rozabet Mos Kanter, ndërkohë demokratët shqiptarë e konfirmuan mbrëmë duke e përjetuar në lëkurën e tyre ndërsa panë kthimin e dy qelbësirave demokratike në selinë e tyre: Bamir Topin dhe Artur Roshin!
Ndoshta kjo goditje u përjetua më keq, meqë erdhi pa u qetësuar dallgët pas publikimit të listës së drejtuesve politik që kishte caktuar Partia në Tiranë. Sidoqoftë, humbja e Edi Ramës është e pashmangshme me ose pa qelbësira, me ose pa njerëz të dështuar siç janë drejtuesit politik të Tiranës, me përjashtim të Jorida Tabakut!
Demokratët kanë të drejtë të shqetësohen me pretendimin e fitores duke u bashkuar me qelbësirat, pas fitores së Edi Ramës që kishin rastin ta shohin në vitin 2013; Por rrethanat ndryshojnë dhe kutërbimi që këto qelbësira sot lëshojnë në selinë e PD, nuk është se qelbë të gjitha hundët demokrate!
A duhet të ndjehet dikush i lumtur pse Bamir Topi u kthye në PD? Jo, asnjëri! Por edhe pse ky vendim është njëri ndër gabimet më të rënda që ka bërë Lulzim Basha në karrierën e tij politike, kjo nuk mund të ndikojë ndër demokratë që të ndërrojnë mendje se Edi Rama duhet të largohet!
Demokratët nuk duhet të tremben pse një specialist gjize e rakie me partinë e tij futet nën sqetullën e Partisë Demokratike, kryetari i së cilës u tregua bujar me hapjen e partisë në prag të fitores. PD duhet të ketë në familjen e saj edhe njerëz që adhurojnë gjizën, e nëse ajo shoqërohet edhe me raki, nuk është se i prish punë humbjes së Kryeministrit më të dështuar në historinë shqiptare, Edi Rama!
Atyre që iu prish gjaku me librin e Bamir Topit duhet të ruajnë qetësinë, jo për denigrimin që ai u bënë figurave qendrore të PD ose qëndrimit që ai vazhdon ta mbajë për 21 Janarin, por për t’iu përgjigjur ndonjë projekti të mundshëm që ai mund të ketë në kokën e tij për kthimin në partinë mëmë, të cilës i hapi varrin me kazmën e Edi Ramës!
Librin nuk duhet harruar, kjo është e vërtetë po aq sa është i vërtetë edhe fakti se libra kundër figurave historike të Partisë Demokratike nuk ka shkruar vetëm Bamir Topi. Fjalori denigrues që ai përdor nuk përkon me një intelektual, por kush tha se është i tillë edhe pa atë libër, ose kush thotë se do të jetë i tillë edhe nëse bëhet një ditë edhe deputet i PD!
Ndërkohë shqetësimi për Artur Roshin është shumë i pa vend! Vendimi për ti lejuar Artur Rushit me Ballin e tij Demokrat kthimin në Partinë Demokratike është goditje e Aktit të dorëzimit të mandateve nga PD, por ky është problem i CV-së së lidershipit demokratë që lejoi këtë turp dhe në asnjë mënyrë goditje ndaj fitores që do ta korr Partia Demokratike më 25 Prill!
Nëse dikush kishte pritshmëri nga dy njerëz që ndanë në dysh Ballin Kombëtar për tu bërë kryetar partie, atëherë duhet të shkojnë urgjentisht për vizitë tek psikologu. Artur Roshi si njeri prej tyre, nuk gaboi pse tradhtoi Lulzim Bashën dhe nuk dorëzoi mandatin për ta ndihmuar Kryeministrin Edi Rama që ta konsumoi mandatin e tij të grabitur në vitin 2017! Jo, Artur Roshi gaboi pse shkeli mbi gjakun e themeluesve të Ballit Kombëtar dhe i dha oksigjen mazhorancës komuniste që të vazhdoj e qetë qeverisjen e saj deri në shkatërrimin e plotë të Shqipërisë; Dhe, së fundmi Artur Roshi dëshmoi se është shumë më shumë se levantin pasi shkeli mbrëmë në selinë e Partisë Demokratike, duke shkelur sërish mbi gjakun e themeluesve të Ballit Kombëtar, që mbi të gjitha shquheshin për burrëri edhe kur gabonin!
Dhe në fund, drejtuesit politik të PD në Tiranë! Teoria e mendimtarëve shqiptarë të kodeve elektorale, se kush fiton në Tiranë i fiton zgjedhjet në Shqipëri, gjithmonë qëlloi në shënjestër sepse ishte në sinkron me përqendrimin e energjive partiake mbi kryeqytetin nga ana e liderëve politik.
Por, kur këto energji janë akumuluar në mes të pllakave partiake të Tiranës për shkak të strategjive të gabuara të politikbërjes nga kreu i Partisë Demokratike, çlirimi i tyre nuk mund të shkaktoi tërmet më të madh se sa humbja në kryeqytet; Madje, në këtë pikë demokratët duhet të jenë të qetë sepse përveç punës së madhe që kanë bërë krerët e Degëve të PD jashtë Qarkut Tiranë, kontributin më të madh e ka dhënë Edi Rama me politikat e tij diskriminuese, që lehtësisht e shkërmoqë edhe traditën, se kush e fiton Tiranën i fiton zgjedhjet në Shqipëri!
Po, është e vërtetë se asnjëri nga drejtuesit politik të PD në Tiranë, me përjashtim të Jorida Tabakut, nuk e meriton të jetë as roje e lëre më deputet në Parlamentin e Shqipërisë, por atyre nuk mund t’iu mohoj askush të jenë pjesë e projektit të suksesshëm i cili para përfundimit duket si një katastrofë e mundshme.
Kështu dhe këta drejtues politik të PD në Tiranë, ndonëse janë pjesë e katastrofës, do të përfundojnë në projektin e suksesshëm të Partisë Demokratike, të cilin nuk do të mund ta ndal askush, as këto qelbësira që dikush i mbanë nëpër këmbë me hatër; Sepse, thjeshtë, projekti do të finalizohet nga qytetarët e Shqipërisë, të cilët më 25 Prill do të votojnë për të ardhmen e tyre dhe jo liderëve!
Për ata që nuk e kuptojnë, shumë kohë më parë e ka thënë Winston Churchill:
Në luftë duhet: vendosmëri. Në humbje: inat. Në fitore: bujari. Në paqe: vullnet i mirë.
