Franca me Qeveri të re

Franca ka një ekip të ri qeveritar, megjithëse shumë nga ministrat e sapoemëruar janë të njëjtët si më parë. Një javë politikisht e trazuar i pret të gjithë.

Fillimi i punës i qeverisë së re franceze po bëhet një akt balance. Kabineti, i emëruar të dielën në mbrëmje, duhet të merret me buxhetin e një vendi me borxhe të mëdha në ditët e para. Për më tepër, populistët e opozitës, si nga e djathta ashtu edhe nga e majta, paraqitën dy mocionet e para të mosbesimit vetëm disa orë pasi u emërua kabineti.

Kaos për afatet

Në realitet, Sébastien Lecornu pritej të paraqiste një projektbuxhet sot në Parlament. Kjo do të kërkonte një mbledhje të kabinetit. Duke qenë se Presidenti Emmanuel Macron ka shkuar  në Egjipt për të marrë pjesë në samitin e Gazës, mbledhja e parë e kabinetit të ri nuk do të mbahet deri të martën.

Koha po mbaron: nëse nuk përmbushen afatet, Franca mund të mbetet pa një buxhet të miratuar deri në fund të vitit, duke ushtruar presion shtesë ekonomik mbi vendin që po përballet me vështirësi financiare. Përsa i përket performancës ekonomike, Franca ka kuotën e tretë më të lartë të borxhit në BE, me 114%, pas Greqisë dhe Italisë. Shpenzimet publike janë gjithashtu ndër më të lartat në Evropë.

Në qeverinë e re, ministritë kryesore mbeten në duart e ministrave aktualë. Kështu, Ministri i Jashtëm Jean Noël Barrot, Ministri i Drejtësisë Gérald Darmanin dhe Ministri i Ekonomisë dhe Financave Roland Lescure mbajnë postet që kishin. Catherine Vautrin, e cila më parë ishte Ministre e Punës, bëhet Ministre e Mbrojtjes, dhe Laurent Nuñez, Prefekti i Policisë së Parisit, bëhet Ministër i Brendshëm.

Marrëveshje për buxhetin në vend të zgjedhjeve të reja?

Kriza serioze politike në Francë është larg përfundimit, me emërimin e dytë të qeverisë brenda një jave dhe kthimin e kryeministrit të dorëhequr. Megjithëse Lecornu këmbënguli në konsultime me palët për arritjen e kompromiseve për të mirën e vendit në një situatë jashtëzakonisht të pasigurt, partia e krahut të majtë La France Insoumise (LFI) dhe partia e krahut të djathtë Rassemblement National (RN) kanë paraqitur tashmë dy mocione mosbesimi.

Nëse Lecornu do t’i mbijetojë mocionit të mosbesimit, i cili mund të paraqitet këtë javë, mbetet për t’u parë. Socialistët ishin të gatshëm të toleronin qeverinë e re vetëm nëse Lecornu bënte lëshime të gjera. Me formimin e qeverisë nën presionin e kohës, Lecornu nuk arriti të bënte ndryshimin majtas të kërkuar nga kampi i majtë. Qeveria mban një profil të qendrës së djathtë. Konservatorët deklaruan se nuk do të merrnin më pjesë në qeveri, por do ta mbështesnin atë në projektligje.

Macron nën kritika të ashpra

Rifillimi i suksesshëm i Lecornusë shihet gjithashtu si shansi i fundit i Macronit për të rigjallëruar mandatin e tij të dytë, i cili zgjat deri në vitin 2027. Gjatë krizës së fundit, ai ka qenë objekt i kritikave në rritje. Opozita kërkon dorëheqjen e tij dhe pakënaqësia po përhapet edhe brenda radhëve të tij.

Përveç buxhetit, qeveria po përballet me një çështje tjetër të diskutueshme këtë javë: reformën polemizuese të pensioneve. Nën presionin e së majtës, Presidenti Macron ka premtuar të shtyjë një pjesë të reformës. Megjithatë, kjo nuk është e mjaftueshme për opozitën. “Të gjitha debatet janë të mundshme nëse ato përshtaten në një kontekst realist,” deklaroi Lecornu./DW/