Je Suis Shpellar!

Pas një dështimi apokaliptik në qeverisjen e Tiranës, me pushtet qendror, tenxhere e tepsi, Erion Veliaj po vazhdon rrugën e konfirmuar të fitores nga mësuesi i tij, i biri i njeriut që miratoi varjen e poetit, nxënësi i Nolit, Edi Rama.

Ata që i dhanë votën dhe i gënjeu, sot i quan shpellarë! Tronditje, habi dhe reagime nga më të ndryshmet, kur nga goja e një rrugaçi del një fjalë rrugaçërore ose më saktë, e dëgjuar shumë kohë më parë, nga krijuesi i tij, Edi Rama!

Po pse gjithë kjo habi dhe kush u ofendua sot që është shpellar?! A është ky njeriu që po këtij elektorati i tha çeçenë, malokë, shpellarë, shqupistë, alpinë dhe sërish shpellorë, dhe  kjo i ngjiti të dyja palëve; Ai vazhdoi të ofendoi dhe këta vazhduan  ti japin votën. Po pse kjo gjetje e nxënësit të Nolit dhe çfarë do të thotë sipas fjalorit të nxënësit të tij, sot, shpellarë?!

Sot, ndoshta fajin më të vogël në këtë mes e ka Erion Veliaj, ai i cili ishte në bishtin e krijuesit të tij kur degjeneroi kryeministrin e Shqipërisë, Fatos Nano, betonoi pushtetin vendor të Edi Ramës, dhe ndihmoi në masë të madhe që të sjellë në krye të Partisë Socialiste dhe në fronin e kryeministrit më të dështuar të të gjitha kohërave, në Shqipëri dhe jo vetëm, Edvin Kristaq Ramën.

Dhe, ky i fundit, i tregoi rrugën se si të bëhesh kryetar i kryeqyteti të shqiptarëve edhe pse nuk ishte artist i dështuar, as me basketbollin nuk kishte lidhje, ama me gojën e ndyrë “par excellence”. Kaq të mjafton, i tha krijuesi!

E mori për dori, vajtën tek Piramida e kriminelit, morën ca bojë të kuqe, shkërmoqën një telajo, dhe futën shuplakat  duke lënë gjurmët e thundrave të tyre si dëshmi se do ta përgjakin këtë tokë. Mjaft, mjaft e gëzuat liritë pa Enver Hoxhën, vërdallosej në kokat e këtyre dy të çmendurve plani ogurzi mi tokën shqiptare.

Dhe, nxënësi i Nolit vazhdoi si shkronjës i Metës duke studiuar fshatarët e Skraparit dhe gjithë zonës së parë operative, si erdhën dhe si u vendosën në tokat e tironcave si partizanë, duke pretenduar se për ata të Saliut, formula ishte gatitur shumë kohë më parë nga xhaxhi Enver!

Mandati i tij i parë u konsumua me Parkun Rinia dhe kioskat që sipas tij i kishin vënë malokët, e për të mos e bezdis partinë e Ilir Metës e cila u krijua me ndihmën e tij, filloi të shajë edhe çeçenët. Mit’hat Havari i Ilir Metës i zhduku nga faqja e dheut kioskat e malokëve dhe çeçenëve, dhe mandati i dytë ishte lehtësisht i fitueshëm me KQZ-në e cila mbyllë sytë me kutitë bosh, të cilat mbusheshin me vetëm një emër, duke lënë humbës rivalin përballë, që nuk ishte as malok, as i Saliut dhe as i Metës, Spartak Ngjelën.

Sërish në fjalorin e tij nuk ngjiste tek elektorati vetëm të qenurit socialist, duhet të ishe edhe kundër Saliut, e po qe se je edhe antiverior, votën e ke të garantuar sikur edhe Zotin ta kishte përballë.

Sokol Olldashit nuk i ndihmoi të qenurit njeri normal, i persekutuar nga komunizmi ishte madje disfavor, dhe Edi Rama iu kthye fjalorit tradicional të fyerjes. Duke treguar se çfarë bëjnë ata që jetojnë në ndërtime pa leje, “tokë e xanun” e broçkula të tilla, thuase ai kishte administruar djepin e çunave të Anetës dhe jo  kryeqytetin e gjithë shqiptarëve, sërish korri fitore. Madje bindëse, pa punë, me bojë dhe fjalor të pistë pa kokurrencë duke fyer malokët  e Kamzës, Saukut, Tropojës dhe gjithë Shqipërisë. Dhe, p au detyruar të thotë se çfarë nënkupton me të qenurit malok.

Dhe vjen mandati i tij i katërt me radhë me ndihmën e malokëve të Shqipërisë, pa e menduar se malok ka edhe në SHBA. Një i doli i para, edhe pse ambasador,  dhe meqë gjuhë tjetër nuk mund ti qepte në gojën e tij të pistë, nuk e la të vjedhë vota. Edhe pse usta i blerjes tashmë ishte bërë, humbi, humbi edhe duke tundur letrën e Malos në dorë, dhe duke shajtur Saliun e malokët vërdallë. Tashmë u konfirmua se ishte ai që e shkatërroi Tiranën me ose pa malokë, me ose pa veriorë, me ose pa malokët e Metës!

Por Shqipëria nuk është Tirana, kishte edhe shumë qytetarë për të gënjyer, siç i gënjeu ata të kryeqytetit, dhe aktivizoi foshnjën e tij politike, mjeshtrin e mashtrimit dhe gënjeshtrës, Lali Erin. Aty ku nuk gjente malokë, i shante; Aty nuk gjente socialist, shante Nanon; Aty ku gjente, veriorë, të përndjekur dhe pronarë, shante Saliun. Por kjo nuk i mjaftoi! Lali Eri e informoi se pa Monikën nuk fitohen zgjedhjet, por pengesë ishte Saliu i cili kishte mbyllur sytë dhe kishte bërë koalicion me kryetarin e Monës, Ilir Metën.

Piktori dhe basketbollisti i dështuar kishte asin e pashfrytëzuar nën mëngë. Kur thua Bushatin, ke thënë Beogradin! Pikë kjo e dobët edhe për Ilir Metën. Por as kjo nuk mjaftoi, kujdes i tha pjella e tij, ky vend ka shumë qelbësira mediatike!

U mblodhën të gjitha qelbësirat mediatike, malokët e Metës dhe Saliut i bindi se kryemaloku i kishte gënjyer dhe mashtruar, muslimanëve që i kishte lënë pa xhami ama e me dy Katetdarel në kryeqytet u premtoi realizimin e ëndrrës; E ku t’a

gjente më të lehtë fitoren, me shqiptatrët pa kujtesë dhe të varfër.

Këtë ndoshta edhe nuk e kishte menduar, por pas përgjakjes së këtaj toke, shuplakat i dolën në ëndërr, e populli i bëri realitet. Për inat të Saliut dhe me bashkimin e të gjitha qelbësirave, piktori dhe basketbollisti i dështuar u bë kryeministër!

Tha se do të arrestoj të gjithë ata që nuk paguajnë ujë, dhe sërish e nisi me malokë dhe shpellarë! Kënaqësi e paparë në popull: Mirë ja u bënë, u dëgjua në kor ekzaltimi i prangosjes edhe pse asnjë biznes nuk u ndëshkua dhe vazhdoj të mos paguaj drita si konsumatori më i mahd i energjisë elektrike.

Pas këitj sukesi me malokë dhe shpellarë që nuk paguajnë drita, i ra në kokë atyre që janë debitorë të ujit. Urrraaa, gërthiti njëzëri mileti të cilit nëpër këmbë po i sillej krimi, droga dhe një kryeministër që po e humbaste pushtetin.

Rikthej formulën edhe në Tiranë, dhe përballë një doktori të nderuar si Halim Kosova, vuri pasardhësin e tij të llumit politik, Erion Veliaj. Dhe e vetmja që mund të afronte nxënësi i një rrugaçi, ishte rrugaçëria. Me shqupa e malokë, çeçenë e shpellarë, tokë e xanun dhe xhelalët, ne dhe ata, fitoi! Jo për ta bërë Tiranën pa malokë dhe çeçenë, pa tokë të xanun dhe xhelalë, por për ta vazhduar aty ku maloku amerikanë i tha STOP shkatërrimit dhe gënjeshtrës!

Mbylli të gjitha vrimat me beton, harroi qelbësirat medaitike që e sollën në pushtet për inat të Saliut dhe i ngeli Teatri dhe një rrugë e vetme si projekt madhor, Unaza e Madhe.

Sirtari i pluhurosur i Edi Ramës kishte ca kujtime me Parkun Rinia dhe lumin e Lanës, i dolën para edhe ca fjalime me premtime nga zgjedhjet e fundit të vitit 2017, por serveri i tij i pisllëkut, Endri Fuga e bindi se janë tanët, nisi fadromat.

Artistët që i shërbyen kriminelit Enver Hoxha i dolën siç i tha Fuga, ngelën ca kokrra që po thyejnë monotoninë e mbrëmjeve në Tiranë, dhe vazhdoi aty ku ishte zonë e tij e fituar den-baba-den. Plani i Fugës kishte vetëm një kërcitje, dhe fjalimet e Ilir Metës tek Parku Rinia kishin të bëjnë me biznese dhe jo shtëpi ku njerëzit flenë gjumë, nuk prodhojnë mbijetesë, dhe tokën e kishin xanun në rininë tyre ndërkohë sot janë të dërrmuar nga puna dhe mashtrimi i Edi Ramës.

Çfarë t’u thuash, kur i ke gënjyer, u ke marrë votën dhe këta janë kënaqur pse Parku Rinia doli në dritë, lumi i Lanës pa kioska ka ku të shfryjë kundërmimin e jashtqitjes rilindase, banorët e Shkozës u lanë pa shtëpi, aktorët pa Teatër!

Shpellarë! I doli nga goja Lali Erit, sepse i bënë pis nga jashtë bashkinë! Atë bashki, të cilën me breshka e eton, ka kohë që e kishte bërë pis nga brenda, Edi Rama, dhe nuk ka lavazh që ta lajë!

Dhe, me reagim të përmasave biblike, “nuk jemi shpellarë por jemi qytetarë”, përgjigjen banorët e Unazës së Re, ata të cilët Edi Rama do ti flakë në rrugë. Ndoshta edhe nuk ka faj tashmë, s’ka kë flakë më në rrugë!

Po kush janë shpellarët dhe kush qytetarët! Për kë thotë Lali Eri, ne dhe ata?!

Shpellar, sipas Fjalorit të gjuhës shqipe është njeriu që ka jetuar nëpër shpella, njeriu i shpellave; Ai që jeton në kushte primitive dhe egërsie.

Shpella, po sipas Fjalorit të gjuhës shqipe, është një zgavër e thellë brenda shkëmbit.

Pra, sipas Fjalorit të gjuhës shqipe, e nxënësi i Nolit me patjetër e ka konsultuar, kemi të bëjmë me njerëz që jetojnë një kushte primitive dhe egërsie. Dhe një qytet zgavër të thellë brenda një shkëmbi. Nëse kjo është e vërtetë, dhe kjo është arsyeja pse Edi Rama i ka quajtur shpellarë, janë  kushte këto të cilat ai i me qeverisjen e Tiranës për tri mandate. Dhe, nga po këto njerëz që jetojnë në këto kushte, kërkoi taksën dhe votën, dhe ju mori, edhe pse ishte koshient se çfarë kushte të jetesës u kishte servirur! Si dhe pas qeverisjes 12 vjeçare të kryeqytetit dhe tashmë edhe Shqipërisë pesëvjeçare, kemi një Tiranë zgavërr në një shkëmb.

Ndonëse kjo është më afër përshkrimit të situatës së krijuar, të kthehemi në rastin aktual, kur Tiranën e qeverisë nxënësi i nxënësit të Nolit. Që nuk ja ka haberin nga fjala e shkruar ama për nga goja, Edi Ramën e lë në maje të fikut, madje edhe atij fikut me shumë kokrra, që e bëri Lali Erin të pasur dhe me shtëpi.

Nëse shpellarë është ai që nuk është si Lali Eri, pra, nuk i zvarritet Edi Ramës, nuk vjedh si ai, as si Erion Veliaj, dhe nuk ka një shtëpi çfarë mund ta ketë kryeministri dhe kryetari i bashkisë, atëherë nuk ka vend për revoltë!

Nëse shpellarë është ai që nuk e ka shok Saimir Tahirin dhe Emiljano Shullazi, atëherë pse ankohen!

Nëse shpellarë është ai cili ndjenë kënaqësi në fatkeqësinë e tjetrit, ku është këtu problemi!

Nëse shpellarë ëshë ai i cili nuk shembë Teatrin Kombëtar, pse duhet ta lodhim trurin për fjalorin e një maniaku ose rrugaçi!

Nëse shpellarë është ai i cili nuk urdhrëron policet të dalin në ruajtjen e rendit dhe qetësisë publike në një protestë, edhe pse të patrajnuara dhe të papajisura me mjetet antiprotestë, të ofenduar nuk duhet të ketë ndër protestuesit e Unazës së Re .

Nëse shpellarë është ai që  nuk bindet as nga Erion Veliaj dhe as nga Afrim Qëndro, se një rrugë me gjatësi 2 kilometra mund të kushtoj 40 milionë euro, Edi Rama mund të vazhdoj pëllitjen, sikur edhe ta kombinoj për sfumim me qelbësirat e tij mediatike që e sollën në pushtet, por kjo nuk ndryshon asgjë.

Dhe në fund, nëse shpellarë është ai që mbronë pragun e shtëpisë, asaj shtëpie të ndërtuar pa qenë asnjë ditë as kryeministër Edi Rama dhe as kryebashkiak Erion Veliaj: Je Suis Shpellar!