Në pikun e ekzaltimit, pas hapjes së 4 kapitujve të tjerë të negociatave të anëtarësimit në BE, Kryeministri Edi Rama në përpjekje për të kuruar klimën në Partinë Socialiste e cila është më e përçarë se kurr, nga Brukseli krijon skena emocionale socialiste duke thënë se i erdhi krejt natyrshëm dëshira që t’i uroj publikisht Fatos Nanos, liderit historik të Partisë Socialiste, një ditëlindje të gëzuar dhe jetë të gjatë 100 vjet, njeriun që me gojën e vetë e krahasoi me dembelin e portit të Durrësit nga filmi i socrealizmit për heroin e klasës punëtore, Robert Çamçakëzi.
“Sot kur Shqipëria e sheh nga afër majën ku duhet të ngjitet pas një rrugëtimi të stërgjatë, dua të them se si pjesë e këtij rrugëtimi, Fatosi ka meritën e madhe që e ktheu partinë tonë në një forcë me sy e me zemër nga Europa dhe sikur ta mendosh për një moment, atë fazë të parë të historisë së Partisë Socialiste, në Shqipërinë e zhytur në vorbullën e rrumpallës demokratikase, pa Fatos Nanon në krye të saj, mendja të thotë se rruga jonë mund të kishte qenë shumë më gjatë,” shprehet Edi Rama në urimin e tij përmes rrjetit social Facebook duke e mbyllur si servil klasi këtë urim për Robert Çamçakëzin e tij të dashur:
“Respekt, përqafime dhe gëzuar i dashur Kryetar!”
Ndryshe, ndonëse Edi Rama u pendua për këtë cilësim në Kurban shprehet se sikur koha do të mund të kthehej mbrapsht, sdo ta kishte bërë më atë batutën e bujshme të krahasimit të Fatosit me Robert Çamçakëzin, por vazhdoi ta përsëris se e vërteta është se për dreq, ai parazit simpatik ngjante kiamet me Fatosin e kohës së katharsisit të bubullishëm nëpër pijetoret e katundeve të Shqipërisë.
Por, ka edhe një vërtetë sikur Edi Rama të pendohet çdo mëngjes, Fatos Nano nga ai moment u bë objekt i talljes ndër socialistë të cilët nga momenti i shkeljes së Edi Ramës në PS, fshinë gjithë historikun e kësaj partie kriminale, e uroi apo jo Edi Rama për ditëlindje Robert Çamçakëzin