La Stampa: “Çaj Mali”, aplikacioni i shqiptarit në ndihmë të emigrantëve

Aplikimin, të cilin ai e quajti “Çaj Mali”, një pije tradicionale ballkanike, përcjell informacionin e përditësuar vazhdimisht, në mënyrë të thjeshtë dhe të menjëhershme, duke arritur të japë përgjigje të personalizuara

Ai ia doli dhe tani buzëqesh, i ndrojtur dhe krenar, duke menduar për historinë e tij. Një udhëtim gjatë të cilit ai fitoi përvojë që tani e vë në dispozicion të qytetarëve të tjerë italianë që aspirojnë.

Ermir Lushnjari – 35 vjeç, lindur në Fier në Shqipëri – nga viti 2011 është italian. Prej njëzet vitesh jeton në Verbania, ku nga viti 2014 – ku është diplomuar në ligj – bashkëpunon me avokatin Paola Zanoia.

Kështu shkruan gazeta italiane “La Stampa”, në një artikull kushtuar shqiptarit Lushnjari.

Ai ka bërë një rrugë të gjatë dhe është i pari që e pranon atë. Në Itali ai arriti me anije, në mënyrë të parregullt, duke shmangur kontrollet. Familja e tij, nëna, babai dhe motra më të mëdhenj, ishin në Verbiana që prej disa vitesh , por procedura e ribashkimit në fund të viteve 1990, me Shqipërinë që po përballet me një krizë serioze socio-ekonomike, ishte shumë komplekse.

Pasi ka arritur në Verbania, si një i mitur me prindërit tashmë në Itali, nuk është lodhur për të marrë lejen e qëndrimit, por pa mundësinë e përkushtimit ekskluzivisht ndaj shkollës.

Për një vit ai punoi në një lavazh makinash dhe për njëmbëdhjetë vjet në një dyqan zdrukthtarie. Në mbrëmje studionte; në moshën 22 vjeçare u diplomua në shkollën e mesme gjuhësore. Ai u regjistrua në kursin trevjeçar për drejtësi dhe vetëm, pas dy vitesh të tjera mori gradën e magjistraturës dhe hoqi dorë nga zdrukthtaria. Puna e tij tani është këshillor ligjor, përkthim dhe interpretim për gjykatën e Verbanias.

Legjislacioni i imigracionit është fusha e tij e specializimit dhe që nga shkurti Ermir Lushnjari ka vënë në internet një aplikacion, që shkarkohet falas, duke marrë edhe ftesën nga Tirana, më 1 qershor të ministrit të Diasporës, Pandeli Majko.

“Me këtë Aplikim i drejtohem atyre që kanë pak kohë dhe disa mjete, ekonomike dhe kulturore, për t’u kujdesur për procedurën e aplikimit për shtetësi. Tekstet e shkruara një herë i dorëzova në gjykatën e të njohurit të kombësive të ndryshme: kineze, ruse, afrikane, amerikane e jugut. Janë ata që më udhëzuan në gjetjen, në italisht, të formës më të kuptueshme”.

Qëndrimi në Itali, i pandërprerë për 10 vjet për qytetarët jo të BE, është parakushti kryesor për kërkesën për shtetësi. Praktika kalon nëpër zyra të ndryshme, stacionin e policisë, prefekturën, ministrinë dhe zgjat me vite. “Kërkesa më e përsëritur është sugjerime për të përshpejtuar hetimin”, thekson ai.

Sapo të keni hedhur të dhënat, kontrolloni ecurinë e praktikës, gjithçka gjenerohet automatikisht: modele të plotësuara për t’u përcjellë për të kërkuar dokumentet. Me kusht që të mos ketë pengesa, këtu janë disa shembuj të tjera për të kërkuar përgjigjen.

“Ligji aktual që rregullon ardhjen e të huajve në Itali është një paradoks. Nëse u lejohej të vinin tek ata që e dinë se kanë një punë, çdo gjë do të ishte e thjeshtë, pa ngopur një treg të paligjshëm. Njerëzit që kërkojnë të kenë një shans në jetë, do t’i paguanin të njëjtat shifra shtetit italian dhe jo kontrabandistëve dhe prodhuesve të dokumenteve të rreme. Kjo do të ishte gjithashtu mënyra më e mirë për të vënë krimin e organizuar shqiptar jashtë veprimit në Itali “.

Lushnjari është i bindur, duke bërë gjithçka të funksionojë më mirë është e mundur. Dhe ai u përpoq të japë kontributin e tij.