Lulzim Basha nga Mati: Më 30 qershor, nuk do ta pranojmë një tjetër krim!

Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, u rikthye në Mat, aty ku zhvilloi takimin e fundit në prag të Protestës së Madhe të 16 Shkurtit, që ndryshoi gjithçka, jetën opozitare, mobilizimin qytetar dhe qetësinë e Edi Ramës e cila po shkonte drejtë një gjumi të thellë.

Fillimisht para matjanëve, Lulzim Basha, i shprehu mirënjohje Gjermanisë aleate dhe mike, mirënjohje vendeve të tjera të BE-së dhe SHBA, që publikisht dhe jopublikisht nuk e lë vetëm popullin shqiptar në këtë betejë, siç tha ai, për jetë a vdekje. Me këtë rast ai e përsëriti edhe në Burrel se largimi i Edi Ramës nuk negociohet ndërsa për 30 Qershorin ishte i prerë:

“Me 30 qershor, askush nuk mund të pranojë një tjetër krim. Nuk do të vijë ai lloj 30 qershori, shqiptarët janë ngritur, shqiptarët janë bashkuar. Ne nuk do ta lejojmë, por ne do t’u japim, së bashku, horizontin e shpresës, të gjithëve, të djathtë e të majtë, të rinj e të reja, pavarësisht prej bindjeve politike që, shumë shpejt, me një qeveri tranzitore, të vendosin me votën e lirë, qeverisjen që dëshirojnë.”

Kurrë më nuk do të pranojmë të japim në tavolinën e krimit, Edi Ramës, fatin e bashkëqytetarëve tanë. Jo kurrë më! I garantoi Kryetari i Partisë Demokratike matjanët dhe jo vetëm.

“Kombe të qytetëruara, kombe fisnike, kombe gjigante të Evropës i ka poshtëruar tirania, i ka poshtëruar dhe ua ka ulur kokën tirania në të kaluarën, po ata kanë ditur të ngrihen, sepse janë përballur me të keqen dhe kanë fituar mbi të keqen.

Ne u ngritëm 30 vite më parë, pas 50 viteve tiranie, u përballëm me të keqen. Ne nuk do të pranojmë ta ulim më kokën kurrë.”

Beteja me të keqen do ta fisnikërojë Shqipërinë. Beteja me të keqen do të garantojë fitoren e vlerave, dinjitetit tuaj, jetës tuaj, thekson Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, dhe e nesërmja do të jetë sinjali më i qartë i madhështisë së popullit të bashkuar para një grushti njerëzish në panik, në çoroditje nga gjynahet dhe krimet mbi kurrizin e këtyre njerëzve, ndërsa ftojë të gjithë qytetarët shqiptarë për nesër në Protestën e Madhe në orën 19:00 në Tiranë:

“Askush të mos mungojë! Ju ftoj nga Vermoshi në Konispol, nga Bilishti në Durrës, të derdhemi nesër në Tiranë. Të bashkojmë fuqinë e shpirtrave tonë me pjesëmarrje, me bashkim, me vendosmëri për të çelur rrugën tone të Shqipërisë si gjithë Europa.”

Fjala e plotë:

Mirë se ju gjej vëllezër dhe motra matjanë!

Faleminderit nga zemra për këtë pritje madhështore, në këtë sallë të mbushur si asnjëherë më parë, jo thjesht me qytetare dhe qytetarë te Matit, por me entuziazmin dhe shpresën për ndryshimin që po vjen.

Nuk e harroj se më 14 shkurt, vetëm dy ditë para protestës madhështore të 16 shkurtit, që diktoi me vullnetin e patjetërsueshëm të sovranit djegien e mandateve dhe rreshtimin e opozitës krah për krah qytetarëve, takimin e fundit e zhvillova këtu në Mat, në Burrel. Në fakt, nisi si një takim dhe përfundoi si një miting madhështor. Ishte një ditë e ftohtë dimri, por mbaj mend se nuk e ndjeva të ftohtin, ndjeva nxehtësinë e pranverës që po vjen.

Dhe ja ku jemi sot, tre muaj pas bashkimit të madh të 16 shkurtit, shqiptarët janë më të bashkuar, më të vendosur, më të qartë, më të prerë se kurrë për të marrë në dorë fatin e tyre, për t’ia shkulur nga thonjtë oligarkisë, krimit dhe bandës së Edi Ramës Shqipërinë tonë të dashur, për ta rikthyer shpresën dhe besimin se e ardhmja e shqiptarëve, e ardhmja e vogëlushëve tanë, e ardhmja e fëmijëve tanë, e ardhmja e rinisë shqiptare, e ardhmja e shqiptarëve kurrë më nuk do të jetë në duart e krimit. Nuk do të jetë në duart e hajdutëve që vjedhin votat, uzurpojnë pushtetin, shkatërrojnë institucionet për të vjedhur ekonominë dhe dhunuar qytetarë shqiptarë, se kjo e ardhmja që, tash e tutje, do të jetë vetëm në duart tuaja, vetëm në duart tona.

Prej gjashtë vitesh, thika e së keqes ka shkuar deri në palcën e çdo shqiptari të ndershëm. Gjashtë vite me radhë ditë për ditë e javë për javë, kulari u shtrëngua në qafën e çdo shqiptari, varfëria u ul këmbëkryq, taksat u rritën, çmimet e naftës dhe të energjisë dhe të kostos së jetës u bënë të papërballueshme, padrejtësia arriti maja të panjohura më parë.

Nga njëra anë, baballarët të cilët nuk paguanin dot faturat e energjisë, u arrestuan, u keqtrajtuan, u paraburgosën, u vetëflijuan dhe, nga ana tjetër, oligarkët mizorë, grabitqarë e të korruptuar, që u kapën duke vjedhur në afera më të tmerrshme korruptive, me koncesione, me tendera, me aferat më të tmerrshme që ka njohur Europa, kurrë nuk shkuan para drejtësisë. Sepse Edi Rama e kapi drejtësinë, shkatërroi gjykatat, privatizoi prokurorinë për të mbyllur dosjet e krimit dhe dosjet e korrupsionit.

Në këto gjashtë vite Edi Rama, po të kishte pasur një të njëmijtën e nderit dhe dinjitetit të Tereza Mayt apo të Sebastian Kurz, apo të një kryeministri normal ballkanik, do të ishte larguar me dhjetëra herë.

• Do të ishte larguar, kur u zbulua se solli në parlament trafikantët e vajzave dhe grave shqiptare, narkotrafikantët, vrasësit dhe i bëri deputetët. Për pushtetin e tij kriminalizoi parlamentin.
• Do të ishte larguar, kur u zbulua se me bekimin e tij dhe nën urdhrat e yllit të tij, Saimir Tahiri, Shqipëria u shndërrua në një hambar droge, në bazë të sigurt të krimit të organizuar.
• Duhet të ishte larguar, kur ministry tjetër, Fatmir Xhafaj, u kap në skandalin e vëllait të tij që e mbronte.
• Duhet të ishte larguar, kur Damian Gjiknuri u kap në vjedhje pas vjedhje, nga skandali i OSHEE-së, tek skandali i Unazës së Madhe, duke vjedhur qindra milionë euro, me të cilat mund të ishin dyfishuar pensionet, mund të ishin hapur mijëra vende pune dhe që u tretën pa lënë gjurmë.
• Duhet të ishte larguar, kur me Ymer Lalën, kryekriminelin e Dibrës vodhi zgjedhjet, bashkë me Damian Gjiknurin dhe me Saimir Tahirin në Dibër.
• Duhet të ishte larguar, kur prokurorët dhe partnerët e kapën gafil me Vangjush Dakon, me Avdylajt, me Bajrat duke vjedhur zgjedhjet parlamentare në vitin 2017.
• Duhet të ishte larguar, kur shpërtheu afera e tmerrshme e Unazës, 40 milionë euro për 2 km rrugë, nga një kompani që nuk ekziston fare, nga një kompani me letra fallco për të pastruar paratë në Amerikë.
• Duhet të ishte larguar, kur Taulant Balla u kap me trafikantin e drogës, duke shndërruar Lanën në një project privat për pastrimin e parave dhe duke shkatërruar shtëpitë e mijëra banorëve.
• Duhet të ishte larguar kur helmoi me gaz fëmijët shqiptarë në shtëpitë e tyre.

Por Rama nuk ka asnjë të një mijëtën të nderit dhe dinjitetit të asnjë kryeministri në botë.

Jo, Edi Rama nuk ka nder, nuk ka dinjitet!

Ka vetëm kusari, etje të babëzitur për pushtet, që e shtynë në paktin e tmerrshëm me krimin, që e ktheu vendin tonë në një humnerë të zezë kriminale, që shkretoi ekonominë dhe i ktheu qytetet tona në lavatriçe të pastrimit të parave të pista të krimit, që mbylli bizneset me taksa të larta, që futi në depresion çdo shqiptar me çmimin më të lartë të naftës e të energjisë, që shkretoi arsimin, mbylli universitetet, shkatërroi spitalet. Nukka as dinjitet, as nder hajduti, krimineli e banditi, nuk ka dinjtet as Edi Rama, kreu i bandës.

E gjithë beteja e tij ka qenë të sakrifikojë qytetarin shqiptar, të sakrifikojë qytetarët e Matit e të gjithë Shqipërisë, të sakrifikojë ekonominë tuaj, jetët tuaja, sigurinë tuaj, për pushtetin dhe pasurinë e tij.

• Për pushtetin dhe pasurinë e tij bëri paktin me krimin.
• Për pushtetin dhe pasurinë e tij e mbushi vendin me drogë.
• Për pushtetin dhe pasurinë e tij shkatërroi institucionet, dhunoi kushtetutën, shkatërroi drejtësinë, dhe e ngriti pandëshkueshmërinë në nivelet dhe rekordet e librit Guiness vetëm për pushtetin e tij.

I verbuar, është turrur të diktojë me krimin një proces kriminal, duke vënë kandidatë për kryetarë bashkie njerëz si Agron Malaj, që sot duhet të ishte prapa hekurave për dosjen 184. Edhe një gjysëm dyzine kandidatësh, pseudokandidatësh që garojnë pa garë, sot duhet të ishin ose në prokurori, ose para gjykatave, ose prapa hekurave vetëm për dosjen 184, dosjen e Dibrës, ku kryearkitekti është vetë Edi Rama.

Edi Rama ka pasur mundësinë me qindra herë të zgjidhte në favor të qytetarëve dhe jo në favor të krimit, të zgjidhte të ndihmonte njerëzit dhe jo të pasuronte veten e tij dhe oligarkët, të zgjidhte të ndihmonte vogëlushët shqiptarë e jo t’u vidhte paratë e bukës së gojës, të zgjidhte të ndihmonte pacientët shqiptarë dhe jo të pasuronte 3 oligarkët e koncesioneve. Të gjitha herët që Edi Rama ka qenë përpara këtyre dy zgjedhjeve, kurrë nuk zgjodhi popullin, kurrë nuk zgjodhi njerëzit.

Ai sakrifikoi gjithmonë të mirën e qytetarëve.

• Sakrifikoi sigurinë tuaj për krimin.
• Sakrifikoi ekonominë tuaj për oligarkinë.
• Sakrifikoi të ardhmen tuaj, votën tuaj për pushtetin e tij personal.

Sot jam para jush krenar, si kryetari i një opozite dhe i Partisë Demokratike të Shqipërisë, që sakrifikoi mandatet e saj për t’u rreshtuar në krahun tuaj.

E në krahun tuaj do të jem e do të jemi deri në fund. Sepse beteja jonë nuk bëhet për karrige, beteja jonë nuk bëhet për pushtetin tonë, bëhet për një transformim jetik pa të cilin nuk ka të ardhme, pa të cilin nuk ka ekonomi, pa të cilin nuk ka siguri, pa të cilin nuk ka punësim. Bëhet për një transformim jetik, që e bëri Evropën Evropë dhe Amerikën Amerikë. Beteja jonë bëhet që pushteti këtej e tutje, me kushtetutë, me Kod Zgjedhor, me të gjitha levat dhe mekanizmat, të jetë me të vërtetë i qytetarëve shqiptarë.

Ndaj, beteja jonë ka mbledhur gjithmonë e më shumë njerëz dhe sot ëshë shumicë absolute e çdo shqiptari patriot kundër një grushti tradhtarësh, kopukësh, hajdutësh që mendojnë se mund të marrin peng të ardhmen tonë me 30 qershor.

Le ta marrë përgjigjen edhe sot nga Mati, siç do të kumbojë nesër në Tiranë, se koha kur Edi Rama dhe një grusht horrash mbanin peng një Shqipëri të tërë, mori FUND. 

Një shoqëri e lirë, një shoqëri e përbërë nga njerëz të drejtë, mund ta humbë përkohësisht rrugën, të humbë kohë, por vjen një moment që një shoqëri ka nevojë të përballet me të keqen, ta mundë frikën, ka nevojë të gjejë brenda shpirtit çdokush prej nesh, kurajon që na bën njerëz, na bën bij prindërish, na bën prindër fëmijësh, na bën bashkëshortë, na bën njerëz që duan dinjitet e nuk pranojmë më kurrë të shkelemi me këmbë. Dhe kjo orë ka ardhur për Matin, ka ardhur për Dibrën, ka ardhur për Bulqizën, ka ardhur për Shqipërinë.

Ka ardhur ora dhe ne nuk do të bëjmë asnjë hap pas, vetëm përpara, drejt rrugës që na çon tek vlerat evropiane, tek vlerat perëndimore, me të cilën e nisëm këtë betejë në vitin 1990.

Pak minuta përpara, në pritjen e jashtëzakonshme që më rezervuat në hyrje të Burrelit dhe dua t’ju shpreh mirënjohjen më të thellë, një zotëri rreth të 60-ave, të cilin nuk e njoh me emër dhe me mbiemër, por jam i sigurtë që ndodhët në këtë sallë, m’u afrua dhe më tha: atë që nisëm në vitin 1990-të, atë do ta mbarojmë së bashku. Dua t’i them këtij zotërie, kudo ku ndodhesh në këtë sallë dhe qindra mijëra të tjerëve si ty, që 30 vite më parë ishit si ai 30-vjeçari aty që, po! Kjo betejë nuk bëhet thjesht për të kaluar një krizë të rradhës. Nesër dhe në ditët në vijim do të vendoset fati për 10 vitet e ardhshme.

Dhe sa i takon shumicës së bashkuar të shqiptarëve, fundi i tranzicionit dhe ëndrra jonë për Shqipërinë si gjithë Europa, do të jetë konkluzioni final i kësaj beteje.

Për këtë duam, kërkojmë dhe mirëpresim, ndihmën bujare që na ofron dhe na shtrin në momente kritike për vendin tonë dora e aleatëve tanë perëndimorë.

Mirënjohje Gjermanisë aleate dhe mike, mirënjohje vendeve të tjera të BE-së dhe SHBA, që publikisht dhe jopublikisht nuk e lini vetëm popullin shqiptar në këtë betejë për jetë a vdekje.

Një gjë është e sigurtë për shqiptarët e bashkuar dhe opozitën e zhveshur nga çdo pushtet institucional, por e rreshtuar me zemër e mendje, krah qytetarëve tanë, ka vetëm një rrugë: rruga e standarteve europiane, rruga e standarteve amerikane. Kjo nuk negociohet.

Largimi i Edi Ramës nuk negociohet.  

Në çdo vend normal të Europës, në çdo vend sado normal të Ballkanit, dhjetra herë do të ishte larguar ai. Do të ishte para drejtësisë! Sot, për t’i shpëtuar drejtësisë, do t’i vërë thikën e fundit demokracisë shqiptare.

Me 30 qershor, askush nuk mund të pranojë një tjetër krim. Nuk do të vijë ai lloj 30 qershori, shqiptarët janë ngritur, shqiptarët janë bashkuar.

Ne nuk do ta lejojmë, por ne do t’u japim, së bashku, horizontin e shpresës, të gjithëve, të djathtë e të majtë, të rinj e të reja, pavarësisht prej bindjeve politike që, shumë shpejt, me një qeveri tranzitore, të vendosin me votën e lirë, qeverisjen që dëshirojnë.

Dhe sa i takon Partisë Demokratike, misioni i asaj qeverisje, të dalë nga vota e popullit, do të jetë çlirimi i ekonomisë. Do të jetë punësimi i shqiptarëve dhe dhënia fund plagëve të këtyre 6 viteve dhe të 30 viteve të tranzicionit.

Për këtë kërkojmë betejë të ndershme politike, kushte të barabarta zgjedhore, jo pushtet në tavolinë. Jo pushtet me krimin. Kurrë më nuk do të pranojmë të japim në tavolinën e krimit, Edi Ramës, fatin e bashkëqytetarëve tanë. Jo kurrë më!

Kombe të qytetëruara, kombe fisnike, kombe gjigante të Evropës i ka poshtëruar tirania, i ka poshtëruar dhe ua ka ulur kokën tirania në të kaluarën, po ata kanë ditur të ngrihen, sepse janë përballur me të keqen dhe kanë fituar mbi të keqen.

Ne u ngritëm 30 vite më parë, pas 50 viteve tiranie, u përballëm me të keqen. Ne nuk do të pranojmë ta ulim më kokën kurrë.

Beteja me të keqen do ta fisnikërojë Shqipërinë. Beteja me të keqen do të garantojë fitoren e vlerave, dinjitetit tuaj, jetës tuaj.

Ndaj le të bëhemi të gjithë bashkë:

Beteja me të keqen duhet çuar deri në fund, në veçanti tani që kanë mbetur vetëm një grushti vogël grabitësish, kriminelësh dhe horrash politikanë, në panik total nga populli i bashkuar.

E nesërmja do të jetë mesazhi më gjigand, më madhështor, i vendosmërisë tonë, për ta çuar këtë betejë deri në fund.

E nesërmja do të jetë sinjali më I qartë I madhështisë së popullit të bashkuar para një grushti njerëzish në panik, në çoroditje nga gjynahet dhe krimet mbi kurrizin e këtyre njerëzve.

Ndaj, ju ftoj vëllezër dhemotra, askush të mos mungojë!

Ju ftojngaVermoshi në Konispol, nga Bilishti në Durrës, të derdhemi nesër në Tiranë. Të bashkojmë fuqinë e shpirtrave tonë me pjesëmarrje, me bashkim, me vendosmëri për të çelur rrugën tone të Shqipërisë si gjithë Europa.

Zoti e bekoftë Matin!

Zoti e bekoftë Bulqizën e Dibrën!

Zoti ju bekoftë ju dhe familjet tuaja!

Zoti e bekoftë Shqipërinë!

Zoti e bekoftë flamurin tonë kuqezi! Fitore!