Më 2 Mars, Mukja e radhës…

nga Agim Popoci

Pse, vall, komunistat veshen e ngjeshen me zellin atdhetar, kurse atyne mbi të gjitha u intereson doktrina dhe jo atdheu? Kështu shprehet Patër Anton Harapi disa muaj pas Marrëveshjes së Mukjes, pasi u bë anëtar i Këshillit të Naltë të Regjencës, me rastin e betimit të tij përpara parlamentit, me 13 janar të vitit 1944.

Koincidencë nuk është por edhe sot bëhet pyetja pse Ilir Meta veshet e ngjeshet me zellin atdhetar kur në trajektoren e ngritjes së tij deri në Presidencë, në asnjë moment nuk u shqua as për atdhetarizëm, as për parime dhe as bërë besimin e krijuar ndër partnerët e koalicionit; Popullin, kurrë nuk e kishte në rendin e ditës!

Sot, kur kolltuku i tij i Presidentit lëkundet ai kapet për patriotizëm, unifikim dhe çmenduri të këtij lloji, që gjykimi mund ti bëhet ende pa u finalizuar ideja e tij e besëlidhjes më 2 Mars; Që nuk është asgjë më shumë se sa një Mukje e radhës, rezultati i së cilës sërish do të varet nga Beogradi dhe jo nga vullneti i mirë i shqiptarëve, të cilët, me përjashtim të ithtarëve të Ilirit, e duan atdheun! 

Pse Mukje e radhës?! Kur Ilir Meta proklamoi iniciativën për një protestë për shpëtimin e Kushtetutës dhe atdheut i cili është në rrezik nga regjimi i Edi Ramës, Opozita e Bashkuar, duke përfshirë këtu edhe të djathtën shqiptare, mbështetën idenë për  Shqipërinë që realisht në rrezik.

Ashtu si në Mukje, gushtin e vitit 1943, ku Balli Kombëtar, ndonëse i vrarë dhe përndjekur këmba këmbës nga Partia Komunistë e Shqipërisë, pranoi të bashkërendoi rezistencën shqiptare në Luftën e Dytë Botërore për tu përgatitur për të ardhmen e Shqipërisë Etnike, sot, Partia Demokratike, të përndjekurit politikë antikomunistë dhe pronarët, viktima të Ilir Metës si Zv/Kryeministër, Kryeministër dhe së fundi kryetar i parlamentit, pranojnë që për hir të Shqipërisë ti bashkohen protestës së Metës më 2 Mars, për ta shporrur Edi Ramën nga pushteti.

Deri këtu ndoshta nuk do të mund të identifikohej ndonjë dyshim për mbarëvajtjen e 2 Marsit dhe qëllimit të Ilir Metës, sikur ky njeri të mos ishte komunist! Por e kaluara e kësaj toke të ngopur me gjak, ku kontribues i padiskutueshëm është Ilir Meta dhe partia e tij, na bënë që të dyshojmë për epilogun e protestës, ose siç e ka dredhur tashmë Meta, manifestimit të 2 Marsit. Dhe jo vetëm kaq! Gjatë karrierës së tij politike ai i ka shërbyer Beogradit dhe në dëm të Kosovës.

 “Po bëhen afro 5 vjet që Italia fashiste ka pushtue vendin tonë të shtrenjtë dhe po mbjell kudo zi e mjerim,” theksonte kështu Proklamata e Mukjes që i drejtohej popullit shqiptar me konstatimin:

“Nuk keni ç’të prisni ma. Armiku është akoma në vatrat tona. Erdhi koha që të çohemi të gjithë të vegjël e të mëdhenj, burra e gra, intelektualë e patriotë qytetarë dhe katundarë dhe të rrokni armët për dëbimin sa më të shpejtë të pushtuesit të huaj nga toka e shenjtë shqiptare.”

E ngjashme, pra, si dy pika loti me retorikën e Ilir Metës për ta bërë pis edhe flamurin kombëtar:

“Ngrihuni të gjithë pra, betohuni rreth flamurit të Skënderbeut, bashkohuni rreth Komitetit për Shpëtimin e Shqipërisë dhe sulmoni në çdo vend e kënd, me armë e çdo mjet armikun pushtues, zgjidhni prangat e robërisë që i kini në duar afër 5 vjet dhe merrni gjakun e martirëve tanë që ditën të vdesin në fushën e nderit për lirinë e Shqipërisë. Dita e shpëtimit erdhi!” përfundonte proklamata e miratuar nga njerëzit që e donin vërtetë këtë vend që për Shqipërinë e bashkueme në luftë kundër pushtuesit e pranuan përveç Anglisë dhe SHBA, edhe Bashkimin Sovjetik si aleatë!

Dhe, dihet se si u bë nul Mukja pas ndërhyrjes së Beogradit, gjithçka si dy pika loti me ditët e sotme, dhe sërish me çdo pushtet që sundohej nga komunistët shqiptarë.

Sikur Ilir Meta si kryeministër mos ta mbyllte Ambasadën e Kosovës në Tiranë, për siç tha, presionit të UNMIK-ut dhe rezultoi se e kishte kërkuar Beogradi, serbin ndoshta do ta harronim ashtu siç e harruam komunizmin për një çast. Por Mukja  dhe Konferenca e Bujanit sërish na dalin para syve, kur në vitin 2013 Ilir Meta me ndërhyrjen e Beogradit braktis koalicion me demokratët për ta kurorëzuar koalicionin me Edi Ramën më 1 Prill.

Ndoshta arrestimi i liderit të opozitës Sali Berisha do të harrohej pasi Ilir Meta bëri dhe koalicion qeverisës me ish-të arrestuarin, por ja që tundja e prangave nga Edi Rama na rikthen në kohën kur një kryeministër arrestonte pa lidhje, poshtë e lartë.

Zgjedhja e një fundërrine për Kryeministër nga Ilir Meta ndoshta edhe do të harrohej por kur më 2 Mars pikërisht Meta organizon një protestë kundër tij, nuk na bënë të çuditet Edi Rama por ky popull shqiptar të cilit ai i bënë thirrje ndërsa e ka gënjyer, vjedhur, mashtruar dhe së fundi edhe fyer, me zgjedhjen e një kryeministri, siç thoshte vetë imoral.

Në arsyetimin e organizimit të manifestimit të 2 Marsit, Ilir Meta shqetësohet për shpopullimin e këtij vendi, por nuk u shqetësua kur si Zv/kryeministër me 30 % administratës në pronësi të LSI, nuk u shqetësua por largoi nga puna po aq demokratë në vitin 2009 sa u përballën para dy zgjidhjeve: ose të anëtarësohen në partinë e Likes ose të marrin botën në sy! Kjo katastrofë sociale u thellua edhe kur LSI braktisi koalicionin me demokratët dhe iu bashkua Partisë Socialiste, por kryetari i parlamentit as me këtë rast nuk u pa i shqetësuar.

Ilir Meta kryetar parlamenti nuk u shqetësua kur përdhosej figura e Presidentit të Republikës nga paramilitarë komunistë si Ditmir Bushati dhe Taulant Balla, por i bashkohej hilaritetit në seancë plenare, thuajse po flitej për një të panjohur. Madje ky reagim mungoi kur Presidenti Bujar Nishani nuk përfillej as si Komandanti i Forcave të Armatosura dhe as në rastet kur duhej të dekretoheshin Ambasadorët. Madje, as kur në Presidencë i biri i Sulë Bushatit tentoi të futet me dhunë! Sot, pikërisht për këtë sjellje në vijimësi të mazhorancës së Edi Ramës, Ilir Meta reagon madje bënë thirrje për protestë, manifestim ose si t’ia don qejfi le ta quan, ndërkohë pret që shqiptarët ta besojnë se Presidenti i Republikës do të interesohet për ta pavarësisht si do të rrjedhin ngjarjet kur në përpjekje për të ma bindur se interesi i tij është vetëm kushtetuta, tha se “madje për Monikën më ka humbur interesi që kur la mandatet duke më gënjyer mua.” Po, për Zonjën që është nëna e tre fëmijëve të tij dhe bashkëshorte! Apo kjo është normale meqë kemi të bëjmë me një mëkëmbës të Internacionales Komuniste, i cili edhe gruan e ndanë me partinë ama është mjeshtër për protesta dhe revolucion, e kjo dëshmohet edhe me kujdesin që shpreh Likja me simbolikën më thelbësore të saj, ditën e themelimit, 2 Mars. 

Në fund, për ata që mendojnë se patriotët e mëdhenj të Mukjes që pranuan ti bashkohen komunistëve për të ardhmen e Shqipërisë Etnike kishin të drejtë dhe pse mos ta bëjmë edhe ne sot, askush më mirë se Patër Anton Harapi nuk e ka sqaruar pse, sot, përkundër çdo çmimi, nuk kemi arsye të kapërcejmë në internacionalizëm:   

“Nuk kemi sot si të kapërcejmë n’internacionalizëm kurse ende nuk e kemi formue si duhet ndërgjegjen kombtare. E pse atyne u âsht mbushë mendja se luftën e fitojnë udhëheqësit e së tretës internacjonale, nuk âsht kjo nji arsye, që na qysh tash t’i a nxjerrim sytë shoqishoqit dhe të krijojmë hekatomba shqiptare.