Mjeku jam…
nga Agim Popoci
Sot, kur koronavirusi po pushton vendin, kur shqiptarët u bindën ti braktisin edhe kafenetë e tyre të dashura, kur më në fund nën hyqmin e pandemisë i kushtojnë orë të tëra familjes, në celularin e tyre shfaqet ai cili i bëri shqiptarët të jenë pa punë, pa bukë e pa dinjitet, duke ju thënë: Edi jam!
Shqiptarët irritohen me të drejtë sepse me koronavirusin u futet në shtëpi pa vullnetin e tyre edhe koronapolitika që u shkatërroi jetën ndërkohë në centrifugën e opinionit publik Edi Rama vazhdon të jetë prezent duke fajësuar mediat pse shqiptarët nuk e duan më as në telefonin e tyre; Qoftë edhe si shpëtimtar nga armiku i vetëm që kanë shqiptarët, që nuk e solli qeveria që ai drejton!
Që qëllimi i Edi Ramës është i poshtër si gjithë të tjerët edhe me këtë telefonatë, nuk do koment pavarësisht arsyetuesve publik që na lodhën nëpër mediat që ka nën kontroll, dhe i akuzon sot e gjithë ditën.
Sikur kjo ide të ishte shqyrtuar mirë ndër ekspertë të komunikimit masiv dhe jo vetëm, ndoshta edhe mund të shfaqej në telefonat e shqiptarë një mesazh i tillë, por, jo me zërin e Edi Ramës.
Me zërin e atij që shqiptarët nuk e respektuan dhe filluan ta urrejnë me infeksionin që morëm nga inkubatori i Kryeministrit!
Po, për mjekun e kam fjalën, që sot kur Kryeministri Edi Rama u thotë të mos dalim as në ballkon se u del koronavirusi, mjeku dhe i gjithë personeli mjekësor i ka treguar gjoksin kësaj bishe se, po, mund të infektosh njerëzit tanë por ne rrugën nuk ta hapim!
Është po ky mjek kur koronapolitika e lejoi vitin 1997 dhe me vrasjet e kësaj shfaqje makabre u mor vetëm ai. Pa maskë, pa alkool, pa allçi, pa fashë, pa bisturi, kuroi plagët e shqiptarëve që nuk kishin të bëjnë me arsyen, dhe hapnin zjarr ndaj çdo gjallese që u dilte para! Koronapolitika e ndaloi këtë makabritet dhe shqiptarët harruan mjekun dhe personelin që i kuroi, dhe shpëtoi me duart e tyre sepse asgjë prej gjëje nuk kishin as në sirtar, as mbi tavolinë dhe as në sallat e operacionit që më shumë i ngjanin stallave se sa një hapësire që të paktën duhet të jetë sterile. Iku ’97 dhe me të edhe mirënjohja për mjekun!
Otranto nuk harrohet vetëm nga familjarët që ngelen pa të afërmit e tyre, por mjekët dhe personeli mjekësor janë heronjtë e epilogut të këtij makabriteti që e shkaktoi vetëm koronapolitika. A mund ta ndalonte?! Fatkeqësisht u konfirmua me zhvillimet e mëtejme politike, kur skafet u zhdukën nga faqja e dheut e edhe kur ato u shfaqën, jo për të transportuar shqiptarë por drogë! Ku vajti mjeku?!
Lufta e Kosovës na riktheu sërish në spitalet e përgjakura shqiptare, pa ilaçe, pa shtretër, pa xhama dhe batanije në spitale, pa asgjë prej gjëje, ama ishin mjekët! Shpëtuan aq sa mund të shpëtonin me duart e tyre të thata por prej floriri, dhe me këtë rast koronapolitika i dha një shqelm drejtë harresës. Lavde të shumta u thurën për ministra e kryeministra por jo për mjekun, ai i cili bëri çudira në botën e koronapolitikës pa e vrarë fortë mendjen se një Kryeministër ose dhe një qytetar i thjeshtë, nesër do të kujtohet për ti thënë të paktën, Falemnderit! U harruan shumë shpejtë ashtu si shumë jetë të shpëtuara dhe të lindura me arsyetimin shumë absurd, se e kanë për detyrë!
Tragjedia e Fushë Arrëzit me gjimnazistët e Kosovës! Asnjë manual mjekësor nuk mund ta zbërthej dramën e spitaleve shqiptare me përballien e kësaj tragjedie. Suksesi i mjekëve shqiptarë nuk u konsiderua fare. T’iu themi heronj, pak është! Por protagonistët e kësaj fatkeqësie e dinë mirë që mrekullia ndodhi, vetëm falë mjekëve dhe personelit mjekësor. Shteti ra për pak sekonda, dhe kjo rënie nuk është se u shua me vdekjen e këtyre gjimnazistëve nga Malisheva. Shumë veta do të humbin jetën në këtë rrugë, por të gjitha ato jetë që arritën të shpëtohen, kanë vetëm një arsye, mjekun!
Erdhi dhe Gërdeci! Spitalet u përmbytën në gjak, kishte dhembshuri patjetër por aty ishte mjeku që nuk lejoi thellimin e tragjedisë ndonëse nuk do të ishin fajtorë sikur të ndodhte e kundërta. Shumë jetë të humbura, shtëpitë u rindërtuan por sërish mungoi mirënjohja për dramën me të cilën u përballën mjekët. Dhe, shumë shpejtë, koronapolitika me centrifugën e saj mediatike e spostoi vëmendjen tek grindja politike.
Aksidentet nuk pushuan ashtu si dhe puna e pakursyer e mjekëve, por askush nuk mund ta harroj tragjedinë në Himarë me studentët e Fakultetit Aleksandër Xhuvani nga Elbasani. Çdo shqiptarë kur kalon nga Ura e Vishës e kujton këtë tragjedi por koronapolitika me shfaqjet e saj nuk lejoi ta dinë shqiptarët që tragjedia nuk u thellua vetëm falë mjekëve. Ishte dehur shoferi i autobusit me 33 nxënës apo automjeti, rrugët pa sinjalistikë apo gabimi njerëzor do të zënë vend në gjithë këtë tragjedi që shkoi në harresë falë koronapolitikës dhe me ndihmën e qytetarëve shqiptarë.
Reforma në Shëndetësi dhe PPP-të treguan se sa i pa vlerë është mjeku dhe stafi shëndetësor në shoqërinë shqiptare. Gjithçka për shëndetësinë ndodhi pa u pyetur mjeku, por tërmeti i 26 Nëntorit tregoi se asgjë nuk mund të bëhet në shëndetësi pa mjekun. Të na rrojnë PPP-të ashtu si dhe Reforma, por pse tërmeti nuk mori më shumë jetë njerëzish, “fajtori” kryesor është mjeku!
Dhe, kur gjithçka vërtitej tek rindërtimi, kur asnjëri nga ndërtuesit deri më sot nuk u përgjigj para ligjit për tragjedinë, në derë troket Koronavirusi! I frikshëm si nga përhapja ashtu dhe vdekshmëria, por nuk i hyri në punë njeriu as Reforma dhe as PPP-të për ta luftuar. Ishte sërish mjeku që i doli ballë për ballë, jo për ti kërkuar ryshfet, siç akuzonte Kryeministri, por për ti thënë, larg duart nga toka shqiptare.
Dhe, deri sa koronapolitika filloi ta fus opinionin publik në centrifugën e saj, nëse maskat janë të skaduara apo jo, po edhe nëse janë ç’rënëdsi ka, nëse duhet mbyllur hyrje-dalja me Italinë ku koronavirusi po bënë kërdinë, kush është shkaktari dhe a është vaksina në horizont, Kryeministri Edi Rama ndalon lëvizjet në Tiranën dhe Durrësin e infektuar, dhe sërish nuk e lë mjekun as në telefon të këshilloj por vazhdon me rolin e të parit, në gjithçka, edhe kur shqiptarët e prisnin zërin e vetëm të cilit sot i besojnë.
Sot kryeministri Edi Rama mund të shpikë urdhra nga të ndryshmet, të ndaloj edhe lulet të çelin meqë Dita e Verës po fillon, por qytetarit shqiptar i duhet më shumë se kurrë, një mesazh i cili nuk fillon nga koronapolitika por nga ai që i ngeli besnik kur ishte me shëndet dhe me sëmundje, për ti thënë:
Mjeku jam…
