nga Nebil Çika*
Para pak kohësh me një letër të hapur i kërkova kryeministrit Edi Rama që në situatën e vështirë të masave të izolimit që ai ka marrë në kuadër të pandemisë së COVID-19, t’iu jepte të paktën nga një këst të dëmshpërblimit të gjithë përndjekurve politikë të komunizmit për të bërë të mundur zbutjen e situatës së rëndë ekonomike për shumicën nga ne.
Ishte kërkesa më normale e më modeste që qeveria ka marrë nga ndonjë fashë e shoqërisë në këto ditë të gjendjes së jashtëzakonshme, kur të gjithë kërkojnë para nga buxheti i shtetit, ne i kërkojmë të na jap paret tona të cilat qeveria na i mban peng në shkelje të të gjitha ligjeve. Paratë që ajo nxjerr çdo ditë nga punët e papaguara të të burgosurve politikë.
Shumë të përndjekur politikë reaguan ndaj kërkesës sime duke më paralajmëruar se z. Rama është përfaqësues politik gjenetik i vrasësve dhe persekutorve tanë komuniste dhe se kërkesa ime do të binte si gjithnjë në vesh të shurdhër.
Dhe fatkeqësisht kështu ndodhi. Në masat ekonomike e financiare të marra nga qeveria nuk janë përfshirë të përndjekurit politikë edhe pse është shtresa më e vuajtur dhe në masë më e varfër e shoqërisë shqiptare, një vuajtje e varfëri e krijuar nga dhuna e shtetit shqiptar të drejtuar nga paraardhësit politikë e gjenetik të Ramës dhe qeverisë së tij. Nuk është se unë prisja ndonjë reagim ndryshe por është detyra ime si kryetar i të përndjekurve politikë antikomunistë të Shqipërisë ti kujtoj qeverisë të zbatojë ligjet dhe të plotësojë të drejtat e njerëzve që unë përfaqësoj.
Edhe pse e prisja ndjehem shumë i dëshpëruar nga situata e rëndë ekonomike e sociale e shumicës nga ne dhe shumë i indinjuar nga indiferenca e kryeministrit që edhe ne këto kushte vazhdon politikën e luftës së klasave duke përjashtuar nga çdo ndihmë qeveritare të përndjekurit politikë antikomunistë. Por nuk thonë kot: Ç’lind nga macja gjuan minj!
Babai i tij i varte njerëzit në litar, njerëzit tanë dhe nuk pritet që një njeri i ngjizur, rritur e edukuar nga një vrasës nuk mund të jetë tjetër veçse një vazhdimësi, në linjë ideologjike e gjenetike, vuajtjes dhe vdekjes gjë që Rama po e demonstron vetë këto ditë më shumë se kurrë jo vetëm me të përndjekurit politikë antikomunistë.
Në kushtet e braktisjes së plotë nga qeveria ne po shikojmë rrugë të tjera për të ndihmuar të përndjekurit politikë në hall e nevojë duke iu drejtuar për ndihmë fondacioneve private dhe individëve.
Deri tani kemi mundur të sigurojmë një ndihmë modeste nga Fondacionet “Kokalari” e “Bardha” në SHBA të cilat i falënderoj pa masë që kanë ndihmuar me ushqime, një pjesë të familjeve të përndjekura në nevojë në Tiranë e rrethina me shpresën për të vazhduar edhe në rrethe të tjera .
Në këto kushte u bëjmë thirrje, njerëzve dhe dashamirësve tanë brenda dhe jashtë vendit, që kanë mundësi të ndihmojnë sado pakë në këto ditë të vështira për të gjithë, të japin kontributin e tyre për të ndihmuar sado pak të përndjekurit politikë antikomuniste në nevojë.
Ashtu si në diktaturë, ne sot jemi vetëm me njëri tjetrin. Është koha të demonstrojmë të njëjtin solidaritet si atëherë në kushtet kur kemi mbi kokë një qeveri, një kastë politike që ka pasur e ka si qëllim shfarosjen e shtresës sonë. Për të mbijetuar në diktaturë, tashti si në të kaluarën e etërve, ne kemi vetëm një rrugë, të jemi bashkë e të ndihmojmë njëri-tjetrin!
Zoti na ruajt !
*Kryetar i Shoqatës Antikomuniste të të Përndjekurve Politikë të Shqipërisë