Pasi degradoi Partinë për të cilën fliste Dritëroi, Rama: Në këtë 34 vjetor është ngjitur më lartë si asnjëherë
Pavarësisht se sot është parti shumë më kriminale se sa në ditën që u krijua në 10 Qershorin 1991, siç shprehej Dritëro Agolli në Kongresin e X-të kur u shndërrua nga PPSH në PSSH, sot kryetari i kësaj partie, Edi Rama thotë se në këtë 34 vjetor është ngjitur më lart se asnjëherë.
“Me këtë simbol të flamurit të socialistëve e progresistëve shqiptarë, që në këtë 34 vjetor të valëvitjes së tij është ngjitur më lart se asnjëherë falë 856 mijë e 177 zemrave, të cilat u bënë bashkë për Shqipërinë 2030 në BE, ju uroj gëzuar ditëlindjen e Partisë Socialiste të gjithë anëtarëve të familjes sonë të madhe politike, si edhe një ditë të mbarë të gjithë të tjerëve pa përjashtim.”
Ndryshe nga Edi Rama që ekzaltohet si me ditëlindjen e kësaj partie ashtu dhe të kaluarën e saj, patriarku i kësaj partie Dritëro Agolli në ditën e lindjes ishte shprehur se rinovimi serioz i partisë bëhet atëherë kur njihen rrënjësisht gabimet dhe kur lind një botëkuptim dhe mentalitet i ri, krejtësisht i ndryshëm nga ai i deritanishmi, kur flaken të gjitha dogmat dhe parimet e ngrira të së kaluarës dhe mbyllet fleta e tërë kapitullit.
“Me sa duket gabimet janë aq të rënda, sa disa mendojnë se ky trup nuk mund të shërohet, kurse disa të tjerë nuk i kanë humbur shpresat dhe kërkojnë ilaçe për ta shpëtuar.
I pari gabim është vija e diktaturës së hekurt në udhëheqjen e lartë të partisë, në byronë politike dhe në komitetin qendror; është diktatura që vendosi Enver Hoxha për ta nënshtruar këtë repart pararojë të klasës punëtore, për të mos lejuar asnjë mendim të lirë të kundërt me atë që kishte ai vetë.
I dyti gabim është vija e shtrembër politike në ekonomi. Pasqyrë e kësaj vije është gjendja katastrofike e ekonomisë së vendit, është varfërimi deri në palcë i Shqipërisë, djemtë e vajzat e së cilës kanë marrë dhe po marrin arratinë nëpër botë për t’i shpëtuar mjerimit, që nuk e kishin ëndërruar kurrë.
I treti gabim është vija politike e pamëshirshme në të drejtat e liritë e njeriut dhe në lirinë e ndërgjegjes. Në këtë fushë ka mbizotëruar lirshëm parimi themelor i luftës së klasave, nxitja e kësaj lufte nga makineria gjigante e propagandës së partisë, e fushatave politike dhe ideologjike, nxitja e kësaj lufte nga provokimet e agjentëve të sigurimit, të aktivistëve dhe agjitatorëve vullnetarë, të këshilltarëve dhe veprimtarëve të frontit demokratik,” thotë Dritëroi 34 vjet më parë ndryshe nga Edi Rama sot, i bindur se Enver Hoxha nuk arriti të bëhej shenjt, sepse pas vitit 1985, udhëheqja e lartë partiake dhe shtetërore, duke mos pasur autoritetin e tij, i thelloi gabimet e vijës ekonomike dhe politike. Populli filloi të dyshojë, filloi të lëkundet në besimin ndaj tij.
“Kështu shenjti filloi të largohej nga kryet e vendit nëpër familje me fotografitë e bustet deri sa ky largim kaloi në rrugë me monumentet, me kërkesat për heqjen e emrit të tij, me kërkesat për ta lënë fakultative në shkollë mësimin e lëndëve marksiste-leniniste dhe të veprave të tij, e me radhë.
Gabimi i Partisë së Punës, e cila kishte në dispozicion të saj si shtet monist, institute e shtypshkronja, ishte se nuk diti t’i studiojë dhe t’i shohë me gjakftohtësi të metat e Enver Hoxhës, në mënyrë që ai të ruhej nga dhunimi që iu bë, por vazhdoi vijën e gabimeve të tij duke harxhuar paren e popullit, duke e varfëruar edhe më shumë atë me ndërtime muzesh, monumentesh, me botimin e shtrenjtë të serisë së pafund të veprave të tij e me radhë,” shprehet Patriarku i PS për gjërat që Edi Rama vazhdon edhe sot ti bëjë, duke përfunduar:
“Mund të them se mua më vjen keq për këto gabime, pasi kam 40 vjet që aderoj në këtë parti, ku kam lënë rininë time të pakthyer, kam lënë vitet më me ëndrra dhe shpresa. Si gjithë poetët më të shquar shqiptarë, që nga Ismail Kadareja e me radhë, unë i kam kënduar idealeve dhe ëndrrave të kësaj partie, ideale dhe ëndrra që pak u bënë realitet, i kam kënduar Enver Hoxhës, siç e kam ëndërruar, i kam kënduar socializmit, që mendoja se vërtetë do ta transformonte botën dhe do ta pasuronte shpirtërisht e materialisht njeriun, por ka kohë që e kam kuptuar edhe gabimin tim në këtë besim dhe veçanërisht sot e pohoj i zhgënjyer, se duhet hequr dorë krejtësisht nga rruga e gabuar, rrugë që e shpuri shqiptarin në mjerim, duke ia ulur dinjitetin dhe krenarinë kombëtare.”
