(Për) Zgjedhje për civilizimin

nga Ermal Ngjelina

Krijuesi lëviz me mënyra të mistershme dhe krijesat e tij, që jemi unë dhe ti, shpesh nuk e kuptojmë. Rebelohemi si foshnja, dhe pasi ndjejmë lehtësinë e sfidës që kalojmë themi gjithmonë me vete: “Zoti ka dhe humor”. 

Por, brezi ynë duhet të kuptojë dhe pranojë se është më i llastuari nga Krijuesi. Ne kemi fatin e madh të jemi dëshmitarë dhe lojtarë në dy lëvizjet me të rëndësishme tektonike që kanë ndodhur në historinë moderne të Shqipërisë.

Jemi dëshmitarë dhe aktorë të kalimit të shoqërisë në dy nivele të ndryshme të vetëdijes kombëtare.

Momenti i parë, ku lamë gjurmë dhe ishim dëshmitarë, ishte lëvizja tektonike e viteve 1989-1992. Këtë prill, 30 vite më vonë ne jemi autorë dhe dëshmitarë të një momenti akoma më të rëndësishëm për vetëdijen kombëtare.

Ky moment e ka përcaktuar edhe rrugën që do të ndjekë civilizimi tashmë i riformësuar shqiptar. Adrenalinën që ne kemi përjetuar, ndoshta ata që do vijnë do ta kenë zili.

Në 1990, vetëdija kolektive e shqiptarëve u bashkua për të krijuar institucionet e pavarura shtetërore funksionale që do ti shërbenin kombit. Pritshmëria e qytetarëve ishte e lartë për këto institucione, të cilat duhet të ndihmonin individin për të kaluar tranzicionin në sistemin e ri, ku liria e individit prevalon. Në këtë kontekst pritshmëria nga qeveritë ishte e lartë.

Por edhe qartësia e individit se çfarë duhet ti kërkojë qeverisë dhe çfarë duhet të presë prej saj, ishte e ulët. Sot shqiptarët janë të qartë se problemet e tyre personale nuk mund ti zgjidhe qeveria, madje në disa raste ajo është problemi. Këtë prill qeveria është i vetmi individ problematik!

Sot kushtet kanë ndryshuar. Zgjedhjet e këtij muaji po zhvillohen në kushtet kur civilizimi shqiptar jo vetëm që ka eksperiencat e para në konkurrencë me civilizimet e tjera të Europës, por e gatshme për të konkurruar fortë në të gjithë sektorët.

Po! Këtë prill shqiptarët e kanë çuar vendin e tyre nga një eksportues të lëndëve të para, në eksportues produktesh. Mos u çudit aspak, ndoshta ti nuk je i informuar, por ka tatimpagues, brez pas brezi shqiptar, që eksportojnë shërbime dhe dije/ knowledge.

Këto 30 vite ishin të mjaftueshme që të fitonim besimin tek vetja. Ne besojmë tek vetja jone dhe jemi të bindur se dimë ta bëjmë këtë vend. Ne duam ta bëjmë këtë vend!

Ne që do votojmë këtë prill, mundeshim të largoheshim për të shijuar rehatinë që mund të ofrojnë vendet e tjera. Por kemi vendosur të jetojmë këtu.

Është zgjedhja jonë!!! Sepse jemi të qartë që asgjë nuk na pengon për ta bërë këtë vend njësoj si të tjerët.

Ne nisëm rrugën e lirisë me thirrjen “E duam Shqipërinë si gjithë Europa”. Sot themi, mos më pengo se do ta bëj Shqipërinë, në mos më mirë, të paktën njësoj si Europa.

Sot shqiptarët janë të qartë se vota, në ndryshim nga marsi i 92, nuk është për institucionet shtetërore, por votë për qeverinë.

Shtetin e bëmë. Ne e dimë që reforma në institucione është një konstante, domosdoshmëri për shkak të dinamikës së jetës. Ajo që në duam dhe që do votojmë pas pak ditësh është vetëm qeveria. Një qeveri që është në nivelin tonë të vetëdijes, në mbështetje të axhendës tonë europiane.

Axhendën pro europiane ne e shpallëm në 1990. Askush nuk duhet ta çojë ndërmend që mundet ta ndryshojë apo ta deformojë! Kushdo që tenton nuk është mik i shqiptarëve.

Sot qytetarët e kanë të qartë se qeveria duhet të jetë në shërbim të tyre dhe të mos keqpërdorë për interesa të saj divergjencat në filozofinë politike mes individëve.

Në zgjedhje shkohet për qeverinë e cila është e përbashkëta dhe në shërbim të të gjithëve.

Në 30 vitet e fundi ne zgjidhëm probleme emergjente të ekzistencës si strehimi dhe ushqimi. Sot jemi në kushtet kur për këto tema secili prej nesh e ka të qartë rrugën se si do ti zgjidhë. Ne e kemi vrarë këtë frikë. Sot ne nuk kemi asnjë hall. Halli është i atij që garon për postin e kryeministrit.

Ai që garon dhe nuk ka këtë opinion është mirë që të rrijë në shtëpi. Ai që garon dhe që mendon se ne jemi ca katunarë apo muzhikë që i kënaq pse u fërkon kokën, është më mirë të rrijë në shtëpinë e vet. Ti mund të vjedhësh, por nuk mundesh të gënjesh shqiptarët. Ti do mashtrohesh nëse shqiptarët kanë vendosur të të gënjejnë duke luajtur rolin e të paditurit. Por ti nuk do që ta vendosësh veten në këtë pozicion. Historia të ka treguar se nuk është mirë të jesh në këtë pozicion.

Shqiptarët sot janë të qetë dhe e kanë situatën nën kontroll. Ne jemi të qartë se garuesi për kreun e qeverisë në fakt është dikush që kërkon të punësohet. Ne do punësojmë atë që ka një program të qartë pune. Atë që di të komunikojë. Ne nuk tolerojmë dhunën, jo vetëm në akte, por as gjuhën e dhunshme. Prepotencën në komunikim, mendjemadhësinë ne e përbuzim. Ne nuk tolerojmë këdo që mendon se është i pazëvendësueshëm në postin e Kryeministrit. Për ne, është qesharak ai që mendon se ekzistenca e Shqipërisë dhe e shqiptarëve varet prej emrit të tij personal.

Akoma më qesharak për shqiptarët është ai që mendon se pa prezencën e tij nuk ka zgjidhje pandemia, ndërkohë që kjo pandemi është globale dhe që zgjidhja e saj vjen vetëm nga institucione globale.

Shqiptarët treguan një muaj më parë, nëpërmjet mosrespektimit të rregullave dhe rrezikimit të shëndetit të tyre personal, se janë në nivel të plotë të vetëdijes dhe kanë marrë kontrollin e fatit të tyre.

Nëpërmjet votës do punësohet ai që di të jetë i respektueshëm në komunikimin verbal dhe jo verbal. Që ka marrë dije aty ku ne dërgojmë fëmijët tanë për të marrë dije. Atë që nuk na turpëron kur flet, kur ecën, kur punon. Do punësohet ai që na bind se përfaqëson më të mirën tonë. Sepse jemi fisnikë, çmojmë dhe respektojmë civilizimin europian, dhe Kryeministri i 26 prillit duhet të na përfaqësojë me dinjitet në këtë treg paneuropian të konkurrencës së vlerave.

Shqiptarët janë të qartë, që vitet në vijim nuk do jenë pa sfida. Ne jemi të qartë se jo të gjitha sfidat do ti zgjidhë qeveria.

Por nuk kemi frikë. Frikën e vramë dhe ju treguam edhe fëmijëve si vritet frika. Ajo që kërkojmë është shumë pak. Thjesht një qeveria të civilizuar që na lehtëson misionin. Misionin tonë dhe misionin e fëmijëve tanë. Ne jemi në garë në tregun global të vlerave dhe duhet të tregojmë se Ne jemi civlizimi.