Prerja e një peme të thjeshtë, për pak shkaktoi një luftë. Amerikanët nisën avionët bombardues
Pas vrasjes me sëpatë në Panmunjom më 18 gusht të vitit 1976, në pikën kufitare midis Koresë së Veriut dhe asaj të Jugut, forcat amerikane e rritën nivelin e gatishmërisë në DEFCON 3 (alarm i verdhë), i njëjti nivel i shpallur pas sulmit në Qendrën Botërore të Tregtisë.
Dy oficerë të Kombeve të Bashkuara, OKB, Kapiten Arthur Bonifas dhe Toger Mark Barrett, u vranë në këtë incident, për shkak të prerjes së një peme të vetme.
Plepi problematik
Në të ashtuquajturën zonë neutrale pranë Urës së Pa Kthim, përmes së cilës kalon vija e demarkacionit ushtarak, ndodhej një plep, rreth 30 metra i lartë, i cili bllokonte vijën e shikimit midis postës kufitare të OKB-së dhe postës së vëzhgimit.
Prandaj, më 18 gusht 1976, Bonifas, Barrett dhe disa oficerë të tjerë u nisën për ta prerë pemën me sëpata. Shpejt u shfaqën 15 ushtarë të Koresë së Veriut dhe oficeri i ushtrisë së Koresë së Veriut Pak Chul, të cilin OKB e quante Toger Bulldog për shkak të agresivitetit të tij, u urdhëroi ushtarëve të OKB-së të ndalonin prerjen sepse ai plep ishte mbjellë personalisht nga Kim Il-sung.
Por Kapiten Bonifas nuk iu bind urdhrit dhe Pak Chul u tha trupave të tij të “vrisnin bastardët”. Ushtarët e Koresë së Veriut morën sëpatat që ishin shtrirë në tokë dhe sulmuan burrat e OKB-së. Bonifas u vra në vend, dhe Barrett arriti të fshihej për një kohë në një zgavër nën një mur, pas së cilës edhe ai u sulmua me një sëpatë. Ai vdiq gjatë rrugës për në spital.
Operacion i madh ushtarak
Disa orë pas sulmit, Kim Jong-il, djali i udhëheqësit të Koresë së Veriut Kim Il-sung, mbajti një fjalim në Konferencën e Shteteve të Painkuadruara në Kolombo të Sri Lankës dhe paraqiti një rezolutë duke bërë thirrje për dënimin e “provokimit amerikan”. Ai u bëri thirrje pjesëmarrësve të mbështesin tërheqjen e trupave amerikane nga Koreja e Jugut, të cilën e mbështeti edhe Kuba.
Tre ditë më vonë, me miratimin e Presidentit të SHBA-së Gerald Ford, forcat perëndimore prenë të gjithë pemën, jo vetëm degët që pengonin pamjen, gjatë Operacionit Paul Bunyan. Për të siguruar që operacioni të ishte i suksesshëm, këmbësoria, artileria dhe mbrojtja ajrore e armatosur rëndë e SHBA-së dhe Koresë së Jugut u dërguan në kufirin e zonës neutrale.
Gjenerali Stilwell ngriti nivelin e alarmit DEFCON dhe 12.000 trupa shtesë u dërguan në Kore. Bombardues strategjikë që mbajnë koka bërthamore rrethuan zonën e demilitarizuar gjatë operacionit të prerjes së pemës.
Kim Il-sung kërkoi falje
Koreja e Veriut dërgoi me autobusë rreth 150 deri në 200 ushtarë të armatosur me mitralozë dhe pushkë deri te pema. Ushtarët fillimisht panë ngjarjen nga autobusët, pastaj dolën, u rreshtuan në njësi dhe panë në heshtje ndërsa forcat e OKB-së prenë plepin. Konflikti nuk u përshkallëzua dhe ushtarët e OKB-së lanë qëllimisht një trung 20 metra të lartë pas prerjes.
Komanda e Kombeve të Bashkuara kërkoi që koreanoveriorët të ndëshkonin ushtarët e përfshirë dhe të paguanin kompensim për familjet e të vrarëve dhe të plagosurve.
Në ditën e Operacionit Paul Bunyan, OKB-ja mori një mesazh nga Kim Il-sung ku shprehej keqardhje për incidentin.
DEFCON është niveli i gatishmërisë mbrojtëse të Shteteve të Bashkuara. DEFCON 5 është niveli më i ulët, ndërsa DEFCON 1 përshkruan situatën më të rëndë ushtarake-mbrojtëse që mund të çojë në shpërthimin e luftës bërthamore.
