Pse marksisti nuk e takoi stalinistin!
nga Agim Popoci
Ndonëse turi ballkanik i Kryeministrit Edi Rama për të përbuzur dhe denigruar Kosovën dhe Kryeministrin Albin Kurti, përfundoi, shqiptarët vazhdojnë të jenë të paqartë, pse vërtetë Kryeministri i Kosovës nuk e priti homologun e tij nga Shqipëria?!
Të dy të majtë, mëkëmbës të Internacionales Socialiste dhe nuk denjuan të sakrifikojnë as dy minuta për ta dëgjuar njëri tjetrin për mospajtimet që kanë!
Këtë vendim të Albin Kurtit, ithtarët e tij dhe kundërshtarët politikë të Edi Ramës e pritën me admirim, por, kundërshtarët politik të Kurtit dhe ithtarët e Ramës e konsiderojnë si tragjedi për kombin, në momentin aktual në të cilin ndodhet Kosova, që kjo përçarje, mund të jetë edhe fatale!
Anulimi i mbledhjes së përbashkët të dy qeverive në Gjakovë, mund të jetë një arsye që të ketë acaruar Albin Kurtin, dhe për faktin se ishte masa e parë që iu vu Kosovës për tu tërhequr nga veriu i tensionuar, por, strategjia e Edi Ramës për tu shfaqur në një televizion serb në Prishtinë për tu sqaruar në lidhje me situatën e krijuar, si pa dashje tregoi arsyen e vërtetë të kësaj ftohje që nuk po ka metalurgjik që ta ngroh.
Albini, tha Edi Rama, është shumë marksist!
Në pamje të parë mund të cilësohet si retorikë ose shfryrje dufi ndaj liderit të parë në Ballkan që po i bënë dalje pa i lëviz qerpiku, por, denigrimi i figurës së Albin Kurtit në çdo dalje publike të Edi Ramës tregon pse kjo marrëdhënie është e acaruar me një marksist!
Kur Edi Rama e nxori nga goja “shumë marksist” të gjithë e lidhën me jotolerancën, arrogancën dhe gjuhën ngatërrestare që kishin si Marksi ashtu dhe Engelsi; Por, JO!
Ish shkronjësi i fjalimeve të Ilir Metës, deri në momentin kur nuk u ul në fronin e partisë më kriminale që ka njohur historia politike shqiptare, thuhet se ka lexuar shumë, dhe si adhurues i flaktë i serbëve, Edi Rama patjetër që njehë dhe armiqtë e këtij populli barbar! Dhe, obsesionin që kishte si Marksi ashtu dhe Engelsi për pansllavizmin, si rrezik për njerëzimin!
Për Marksin dhe Engelsin, serbët nuk ishin komb i vërtetë por “mbeturinë e popullit”, “në Ballkan duhet të derdhet gjaku”, ishin të bindur ata, dhe, “ për fat, serbët do të marrin një dru të mirë”, dhe në fund “ushtria serbe do të kthehet në strofullin e vetë të hajdutëve”.
Të vetëdijshëm nga ky rrezik i njerëzimit, në mënyrë që të mbledhin sa më shumë informacion për sllavët, Marski dhe Engelsi kanë mësuar gjuhën ruse dhe polake, ndërsa Engelsi edhe atë serbe.
Në një letër dërguar më 20 Maj të vitit 1863 ai informon “Morin e vjetër, atë me mjekërr të madhë”, ndër të tjera se me përkushtim po mëson gjuhën serbe dhe “po lexon veprat e Vuk Stef. Karayić”, dhe se gjuha serbe është më e lehtë se çdo gjuhë tjetër. Dhe, ajo që i bënë përshtypje Engelsit është kamxhiku rus që e sheh kudo dhe asgjë tjetër, bindje këtë që e kishte shumë kohë më parë Marksi, i cili vazhdimisht theksonte se “ky ishte një popull i regjur, pa histori dhe ndërgjegje historike, me misionin e vetëm që të zhduken nga stuhia e revolucionit botëror”, thjeshtë “mbeturinë e popujve”.
Në kohën kur ishte në Londër si emigrant, Marksi u detyrua të shkruaj për bukën e gojës si bashkëpunëtor i gazetës amerikane “New York Daily Tribun” ku parashikimet e tij duke filluar nga vitit 1875 rezultuan shumë të sakta!
“…Serbia është e mbushur me agjentë rus që po thurin intriga, po vizitojnë vende të ndryshme me persona që dihet që i janë besnik familjes së përndjekur Obrenoviç. Njërës palë ju flasin për të riun Knjaz Millosh, të tjerëve për të atin Millosh, sa ju japin shpresë se me ndihmën e Rusisë do të zgjerojnë kufijtë, të krijojnë mbretërinë Ilirinë, e cila do ti bashkoj të gjithë ata që flasin gjuhën serbe e sot janë nën Turqinë dhe Austrinë, e me raste edhe i kërcënojnë, në rast të rezistencës, me ushtri dhe nënshtrim të plotë”.
Diplomacinë ruse, Marksi e konsideronte një bandë të organizuar mirë, e përbërë kryesisht nga njerëz me prejardhje joruse, e cila në pushtet ka lënë edhe vetë Carin me mjetet e saj përmes spiunazhit, korrupsionit, frikësimit, komploteve, duke trasuar rrugën drejt ekspansionit rus.
Në majin e vitit 1875, në Hercegovinë shpërtheu kryengritja e popullit kundër pushtetit turk, ndërsa “Daily News” shkruan se serbët sërish u rebeluan duke kërkuar borxh dhe pezullimin e pagesave, kërkesa që dëshmonin se Rusia diçka po zien.
Pritshmëritë nuk zgjatën shumë, në fundmajin e vitit 1876, filluan lëvizjet ruse dhe më 30 qershor Serbia i shpalli luftë Turqisë.
Serbia ka akuzuar diplomacinë sekrete britanike se ka nxitur si serbët ashtu dhe turqit për luftë, por Marksi shkruante se vendimtare ishte deklarata e kryeministrit Britanisë, Benyamin Disrael, dhënë ambasadorit rus në Londër. Dizi plak, siç e qunate nga dashnia Marksi, konsideronte se serbët nuk duhet bindur të ndalojnë luftën, ashtu si edhe turqit, thjeshtë, le ti provojnë forcat.
“Kryengritjet dhe knjazët, në të cilët ata llogarisin, nuk kërkojnë asgjë përveç se autonomisë, lufta është e pashmangshme! Sa më shpejtë aq më mirë. Duhet lejuar gjakderdhjen!” ishte mesazhi i kryeministrit britanik për ambasadorin rus, që Marksi kishte kohë që e parashikonte për këtë popull barbar.
Serbët u futën në luftë, vetë kundër ushtrisë turke shumë më të fuqishme ndërsa Rusia që i fliste Serbisë për luftë ngeli neutrale! Turqia shumë shpejtë u fut deri në Knjazhevc ndërsa Fridrih Engels nga Manchesteri, më 25 korrik mburrej me parashikimet e Marksit dhe atë që e kishte gjetur popullin barbar serb.
“Kolapsi i serbëve është i famshëm! – i shkruante Marksit me shumë entuziazëm. Fushata parashikonte djegien e gjithë Turqisë, por Serbinë nga katastrofa e shpëtuan fuqitë e mëdha të cilat vërejtën se kështu do fillonte zgjerimi i madh i Rusisë, të cilin shërbimet sekrete e ndaluan për interesat e tyre.
Se çfarë ka ndodhur më pas me serbët dihet, ashtu si dhe rusët në Serbi, fakte që e mërzisin Edi Ramën dhe të ngjashmit, dhe, të gjithë ata që i njohin këto fakte ose janë dakord me tezën e Marksit se “serbët janë rrezikë për njerëzimin”, i quajnë me një zë “marksist”; Për ideologjinë marksiste as që ia kanë haberin sepse kokën e kanë të mbushura plotë me broçkulla të Enver Hoxhës mbi marksizëm-leninzmin!
Ndërkohë Albin Kurti që e priti Edi Ramën edhe pse nuk shkon në televizionin serb në Prishtinë dhe nuk shprehet, e ka të qartë rrezikun, si Marksi për serbët, nga Stalinisti i Ballkanit që sot me shumë kënaqësi e trashëgon fronin e Enver Hoxhës!
Sot Albin Kurti nuk beson si dikur te bashkëmendimtari i Internacionales Socialiste nga Tirana, kur mendonte se vërtetë Milladini dhe Dushani kanë ikur përgjithmonë nga kryeqyteti shqiptar! I besoj dhe mohimit të pabesisë për gatishmërinë për faljen e veriut duke besuar në djallëzinë e Hashim Thaçit, edhe përbuzjeve që Edi Rama ju kishte bërë paraardhësve të tij, duke e mirëkuptuar me faktin që kishte të bënte me njerëz të korruptuar, por, nuk e kishte menduar se duhet shumë kohë që vendin e Serbisë ta zë Kosova në shtetin amë!
Në mënyrë që vendimet e Konferencës së Bujanit të mos bëhen kurrë nul, që të respektohet deri në vdekje e drejta e shqiptarëve të Kosovës për vetëvendosje, që Shqipëria të jetë gjithmonë zëri dhe shpirti i Kosovës, që kreu i shtetit shqiptarë me asnjë çmim në botë të mos e shes tokën kosovare, dhe, që për fatin e Kosovës të mos vendos kurrë më Beogradi!
Sot Edi Rama është figurë ndryshe te çdo kosovar, jo vetëm te Albin Kurti! Po, është ai që ishte kundër bombardimit të Serbisë, këmbimit të territoreve me Serbinë, Balkanit të Hapur pa Kosovën, Asociacionin e komunave serbe vetëm për fqinjësi të mirë me Serbinë, Kosovën pa Hashimin, pse jo edhe pa Ramushin, kujti duhet Isa, dhe në fund, pse Kosova nuk bënë pa Albin Kurtin kur këtë e kërkon Aleksandar Vuçiç!
Sot, ky është Edi Rama, Stalinisti i Ballkanit, që proklamon Amerikën si një e keqe e domosdoshme, ashtu siç fliste Enver Hoxha për “aleancën e shenjtë të revizionistëve modern në rrugën e degjenerimit në socialdemokrat”!
Sot, si dishepull i Enver Hoxhës do ti merrte Rusisë 156 milionë dollarë ndihmë pa kthim, pse jo dhe armatim me vlerë 100 milionë dollarë, siç bëri krimineli Hoxha, por Rusia nuk ka as për vete!
Sot, Stalinisti i Ballkanit nuk vret dot as si Stalini dhe as si Enveri, por, popullit i vrau shpresën dhe 1/3 mori botën në sy!
Sot, ky njeri që ndau në dysh jo vetëm shqiptarët që jetojnë në Kosovë, por gjithë Kombin Shqiptar, siç e thotë vazhdimisht, Ne dhe Ata, meriton një gjykim, por, më mirë se me vargjet e Arshi Pipës, nuk thuhet dot:
…dhe tani pa turp kërkon
një kolltuk për pantheon
me klasikët e marksizmit
ti xhambaz i komunizmit
Stalinuc i Shqipërisë
paç haram qumësht e sisë
Paç mallkimin e një nëne
pizeveng doç i satëme!
