“E vërteta në politikë duhet të presë derisa dikush të ketë nevojë për të!” Nobelisti norvegjez Bjørnstjerne Bjørnson i njohur si polemist dhe me ndikim në jetën publike norvegjeze e ka thënë këtë shprehje epike shumë kohë më parë, por klasa politike në Kosovë që aq shumë kishte nevojë për të vërtetën, e kuptoi vetëm dje kur u godit vetë nga Vendimi i Gjykatës Kushtetuese!
Me Vendim të Gjykatës Kushtetuese në dorë, edhe pas 54 seancave të dështuara, secila palë donte ta quante veten triumfuese ndonëse ishin përsëritëse të këtyre proceseve të turpshme, duke u paraqitur para këtij populli që harron shumë, se ishin ata që kishin sugjeruar zgjidhjen.
Por, me ose pa Vendimin e Gjykatës Kushtetuese, të dyja palët janë fajtore për ngërçin e krijuar politik; Mazhoranca që në mënyrë arbitrare vendosi pa e votuar fare, që të bëhet votimi i fshehtë; Dhe, opozita, që refuzoi të marrë pjesë në procesin e votimit!
Dhe, Gjykata Kushtetuese, që përsëriti anshmërinë nuk i ktheu vlerën që ka vota, pra, shumica, por filloi të shpërndaj Urdhra si babagjyshi i vitit të ri, duke mos e thënë një herë e mirë, qartë, dhe, pa marrë kompetenca që nuk i takojnë se për zgjedhjen e Kryetarit të Parlamentit vendos shumica, pra, vlera e votës!
Kështu, Gjykata Kushtetuese sërish nuk goditi zhvlerësimin e votës, kundërshtimin për të mos votuar dhe miratimin e votimit të fshehtë pa iu nënshtruar procesit të votimit, por mori fadromën dhe iu fut ndryshimeve Kushtetuese.
Si dhe, i dha edhe 30 ditë mundësi për konstituuar parlamentin dhe zgjedhjen e Kryetarit dhe Nënkryetarëve, pa i dhënë zgjidhje ngërçit politik në të cilin ndodhet Kosova, duke e lënë pa zgjidhje, çfarë pas 30 ditësh!
Zgjedhja e politikanëve të këqij!
Ndonëse Gjykata Kushtetuese e tillë ishte që nga dita e parë, politike, e paaftë dhe minuese e shtyllave të shtetit të Kosovës, partitë aktuale parlamentare nuk kishin nevojë për këtë të vërtetë!
Heshtën edhe kur po kjo Gjykatë urdhëroi, në të njëjtat kondita të bojkotit të votimit, me po këto parti dhe me role të ndryshme, shpalli të pavlefshme zgjedhjen e Presidentit të Republikës, Behxhet Pacolli, më 22 shkurt të vitit 2011.
Dhe, po në këtë Vendim të datës 30 marst të vitit 2011, shohim togfjalëshin që aq shumë u diskutua në 54 seancat e dështuara për konstituimin e Parlamentit të dal nga zgjedhjet e 9 shkurtit 2025, “deputetët duhet të jenë të pranishëm dhe të votojnë”
“85.Lidhur me kete, Gjykata veren se lidhur me numrin e votave qe kerkohet per zgjedhjen e Presidentit te Republikes se Kosoves, neni 86-4 i Kushtetutes siguron se PreSidenti i Republikes se Kosoves do te zgjidhet me dy te tretat(2/3-at) e “votave te te gjithe deputeteve” te Kuvendit, qe do te thote se te gjithe 120 deputetet duhet te votojne, minus ata deputete te ciIet kane marre leje nga Kryetari i Kuvendit, dhe kandidati i cili merr 80 ose me shume vota nga votat e te gjithe deputeteve Cne raundin e pare dhe te
dyte) do te zgjidhet. Vetem nese nuk arrihen dy te tretat e shumices, mbahet raundi i trete. Neni 27 i Ligjit per deputete dhe neni 27-4 i Rregullores se punes se Kuvendit, permban formulim identik te fjaleve: “dy te tretat(2/3) e votave te te gjithe deputeteve te Kuvendit”.
86.Nga procesverbali i seances se jashtezakonshme, mbajtur me 22 shkurt 2011. shihet se para se te tlllonte votimi, fillimisht ishin te pranishem 81 deputete. Megjithate, kur votimi filloi, vetem 67 deputete ishin te pranishem dhe moren pjese ne votim, ndersa deputetet e tjere ishin larguar nga saBa e Kuvendit. Kushti i nenit 86, qe te gjithe deputetet duhet te votojne, megjithate nuk u plotesua. Per me teper, raundi i dyte i votimit ndodhi ne rrethana te njejta, ndersa ne raundin e trete, z. Behgjet Pacolli, kandidati i vetem i nominuar, u zgjodh President i Kosoves me 62 vota nga 67 vota,” thekson Gjykata Kushtetuese për kohën kur gjithashtu partitë refuzonin të votonin, por, në atë kohë ishin LDK, AAK dhe Vetëvendosje!
Të gjithë ishin në delir nga gëzimi pse u shkarkua Presidenti i zgjedhur Behxhet Pacolli, por kjo Gjykatë Kushtetuese nuk sqaroi përveç se tha “duhet”, pse mund të kenë të drejtë 14 deputetë që ishin prezentë dhe dolën nga seanca për të pamundësuar 67 deputetët që të kenë kourumin e duhur në dy raundet e para të votimit (që duhet të jetë 80), dhe, pse për veprimin e papërgjegjshëm të 14 deputetëve duhet të bëhet nul Vendimi i marrë nga 67 deputetë!
Dhe, Gjykata Kushtetuese duhet të sqaroj se si mund të zhvlerësohet vota e 62 deputetëve, mbi 50% e parlamentit, që votuan për President Behxhet Pacollin, nga një Parlament me 120 deputetë të dalë nga zgjedhjet parlamentare e 12 dhjetorit 2010 kur pjesëmarrja ishte 45.29%!
Të paktën të sqarohen qytetarët e Kosovës që i besuan votës kësaj kaste politike, ashtu siç e ka thënë shumë kohë më parë, botuesi i revistës The American Spectator, George Jean Nathan!
“Politikanët e këqij zgjidhen falë qytetarëve të mirë që nuk votojnë!”
Gjykata Kushtetuese nuk dha zgjidhje
Me parti injorante, Gjykata Kushtetuese e Kosovës mori kot rolin që nuk i takon, dhe pikërisht atë që duhet të sqaroj nuk e bëri as me Vendimin e fundit të 7 Gushtit!
Gjykata Kushtetuese së pari nuk duhet të kokstatoj asgjë para se t’i sqarojë këta injorantë nën petkun e deputetit se pse janë në Parlament dhe çfarë është vota!
Në vend se të konstatojë se deputetët e zgjedhur të Parlamentit të Kosovës nuk kanë zbatuar Aktgjykimin e 26 qershorit 2025, të Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Kosovës dhe rrjedhimisht të gjitha seancat e mbajtura nga data 27 qershor deri më 26 korrik 2025 shpallen të pavlefshme, si konstatimin se Kryesuesi i Seancës Konstituive të Parlamentit të Kosovës, nuk ka vepruar në pajtueshmëri me Aktgjykimin e Gjykatës Kushtetuese të 26 qershorit 2025 dhe rrjedhimisht veprimet e tij janë në papajtueshmëri me paragrafin 1 të nenit 116 të Kushtetutës së Kosovës, do të mjaftonte sqarimi se në parlament çdo pretendim ashtu si dhe ndryshimi nga votimi i hapur në votim të fshehtë duhet ti nënshtrohet procesit të votimit, dhe vetëm me shumicën e votave merret vendimi!
Nëse Gjykata Kushtetuese e ka pa të arsyeshme, për shkak të ngërçit të krijuar, se votimi për Kryetar mund të realizohet vetëm deri në 3 (tre) herë për kandidatin e njëjtë, kushti që ky kandidatë i takon forcës politike që doli e para është vendimi më idiotesk që mund të bëhet.
Gjykata Kushtetuese nuk është Kadi dhe nuk urdhëron dot që gjatë procedurës së zgjedhjes së Kryetarit dhe Nënkryetarëve të Parlamentit të Kosovës, deputetët duhet të jenë të pranishëm dhe të votojnë!
Aq më shumë, kur po me këtë vendim i jep Urdhër me afat 30 ditë që të zgjedhet Kryetari dhe Nënkryetarët dhe nuk jep zgjidhje, çfarë nëse deputeti e shpërfill këtë Vendim të Gjykatës Kushtetuese, nuk zgjidhet Kryetari i Parlamentit dhe nuk mund të procedohet me zgjedhjen e Qeverisë!
Deputetët jo se jo, por Gjykata Kushtetuese fillimisht duhet të kuptoj se çfarë është vota, kujt i thuhet shumicë dhe cilat janë kompetencat e kësaj shumice parlamentare!
Nëse deputetët nuk duan të votojnë, Gjykata Kushtetuese nuk ka se pse shqetësohet nëse është e qartë se duhet të ruaj rendin kushtetuese se bashku me atë shkjaun që u dëshmua se e kanë shumë për zemër në gjirin e saj, dhe, pas atij afati prej 30 ditësh mund të shtoj dhe togfjalëshin që deri më sot askush nuk i tha këtyre deputetëve që nuk duan të punojnë me logjikë: Shpërbërja e Parlamentit!
Mund të ketë në Gjykatë Kushtetuese njerëz që mendojnë se do të ndodhë hataja nëse shpërbëhet ky parlament ende pa u konstituua, por, jo, kemi të bëjmë me politikanë që bindën vetëm 46.54% të qytetarëve të Kosovës të dalin në zgjedhje.
Se cila do jetë pjesëmarrja në zgjedhjet e ardhshme parlamentare pas këtij cirki politik është e frikshme të paramendohet, por, Gjykata Kushtetuese duhet ta ketë të qartë se hataja mund të ndodhë vetëm atëherë kur nuk do të ketë fare parlament! E për këtë situatë, një nga udhëheqësit e të Djathtës Historike dhe Kryeministri i parë i Mbretërisë së Bashkuar të Italisë, Camillo Cavour, është shprehur:
“Nëse nuk do të kishte parlament, edhe shërbëtori im mund të bëhej diktator!”