Pse vrima e Edi Ramës nuk është 500 grosh!
nga Agim Popoci
Me pushtetin absolut që ka sot i dërguari i Sigurimit të Shtetit në Qeverinë e Shqipërisë, Edi Rama, u krijua përshtypja se nuk ka më shqiptarë që nuk e dinë se vrima e tij është 500 grosh!
Por, vendimi për ta privuar nga liria liderin e opozitës Sali Berisha me “arrest shtëpie” dhe luftimi i atyre demokratëve që i qëndruan besnik dhe i shprehin mbështetje çdo ditë para shtëpisë së tij, duke u matur me pikatore si “grusht njerëzish” po nga ai llum propagandistik që rrënoi Qeverinë Berisha dhe Partinë Demokratike, tregon se prapa gjithë kësaj maskarade politike qëndron jo Edi Rama, por, padronët e tij, ata që filluan numërimin mbrapsht të orëve të mbetura nga jeta e Berishës plot 28 vjet më parë, në gazetën e partisë së tyre kriminale PSSH, “Koha Jonë”!
Që të mos quhet dhe rastësi, edhe autori i sigluar i këtij shkrimi, pas betejës që u fillua për largimin me çdo mjet të Sali Berishës nga Partia Demokratike tre vjet më parë, zuri vend në Kryesinë e PD!
Sot kur njeriu që i kishte të numëruara ditët që në vitin e largët 1996 po qëndron në “arrest shtëpie”, Edi Rama kërcënon me vrimën e tij që fugët e tij i kanë vu dhe çmimin 500 grosh, pa e llogaritur se në ditët e para të vitit 2024 ka diçka që mund të dalë edhe jashtë kornizave të telajos ku i kishin skicuar fundin e liderit opozitar, ky llum i njerëzve që sot fshihet nën germat e pamfletit liberal dhe dje i shërbyen Sigurimit të Shtetit për të rrënuar qeverisjen e Saliut dhe së fundi dhe Partinë Demokratike.
Duke menduar se ata që u quajtën bashkëpunëtorë të Saliut mund ti shërbejnë vetëm pse i sistemoi me soj e sorollop nëpër administratën e tij, Edi Rama bëri ca llogari paksa gabim duke shpërfillur tymin e zi që po dilte nga selia e partisë që drejtohej nga Lulzim Basha vetëm pse ishin kërcënuar se do hanin bar!
Shfaqja e tymit të bardhë nga selia e PD nënkuptonte kthimin e Saliut në krye të Partisë Demokratike, por, dhe largimin e këtij llumi që mori rolin protagonist në ngatërrimin e kryesimit të partisë nga Lulzim Basha dhe përmbytjen e mediave me helmin e tyre në emër të demokratëve të pastër si kristali!
Saliu e pagëzoi “Rithemelim”, por, ai ishte një rikthim i demokratëve në selinë e tyre ku pushoi së vendosuri Edi Rama, ndonëse për fat të keq, shumë shpejtë u konfirmua që këtë gjë nuk e kuptoi jo vetëm Kryeministri Rama por dhe Sali Berisha që rimori drejtimin e PD!
Infektimi i shpejtë i Rithemelimit, shpërfillja e demokratëve që pavarësisht çmimit të vrimës së Edi Ramës marrin frymë lirisht, e solli Partinë Demokratike ku liderit të saj edhe mund ti privohet liria. Por, këtu për fat të mirë, në delir kaloi vetëm Edi Rama i cili mendoi se në këtë shtetin që krijoi me kriminelët e tij socialistë dhe hyzmeqarët bashistë, SPAK-u mund të shërbej edhe si bukë edhe si gjellë!
Por, nga ana tjetër, nëse “Koha Jonë” dhe Sigurimi i Shtetit kishte shkelur në vitin e tij të 28-të duke numëruar grahmat e Saliut, shpirtin e lirë shqiptarë nuk arriti ta zhduk nga faqja e dheut. Edhe pa inteligjencë artificiale, me arrestimin e Saliut në shtëpi, u pa se shpirti i lirë demokratë është gjithmonë aty ku duhet frymëmarrje për liri, sado që Edi Rama drejton gishtin nga vrima e tij dhe kërcënon!
Janë po këta shqiptarë që u u burgosën, internuan, keqtrajtuan dhe vranë, jo pse nuk e dinin se vrima e miut komunist është 500 grosh, por, ishin të qartë me veten e tyre se pavarësisht Enver Hoxhës ose Edi Ramës, shpirti i tyre i lirë do të mbështesë vetëm atë që ia ndjen zemra!
Gabuan pse mbështetën Saliun si Kryeministër kur në krah renditi Çiftelinë, Llullën, Të Voglin, Korçarin etj. sot demokratët janë të qartë, ashtu siç janë të qartë se vrima e Edi Ramës mund të jetë 500 grosh, por, ky çmim nuk vlen për njerëzit me shpirt të lirë; Vlen, pikërisht për këta që bënë çorapë qeverisjen e Saliut dhe së fundi Partinë Demokratike, sepse, thjeshtë, shpirtshitur nuk bëhesh, lind!
Dhe, në fund, janë vetëm demokratët me shpirt të lirë që e mirëpritën dhe e mbështesin kumtin, jo vetëm pse lideri i opozitës e artikulon çdo moment edhe në arrest shtëpie, por, sepse, është momenti i fundit që të shpëtohet Shqipëria:
O sot, o kurrë!
