Reflektimi i Ramës, rimishëron Teatrin dhe akuzon: Edmond Budina, shumë komunist!
Ashtu sikur se vendosi ta rrëzon Stadiumin “Qemal Stafa” dhe u kujtua se mund të amputohet një copë, edhe me Teatrin Kombëtar, pas gjithë batërdisë me Teatrin, Aleancën dhe qindëra qytetarë që guxuan të mendojnë ndryshe nga Kryeministri, sot Edi Rama tha nga foltorja e Parlamentit të Shqipëris se ka reflektuar dhe do të bëjë rimishërimin e Teatrit sipas projektit origjinal ndonëse diku tjetër jo aty ku e kishte shembur.
Por, lajmin për rindërtimin e Teatrit e shoqëroi me akuza kundër njërit prej protagonistëve kryesor të Aleancën për Mbrojtjen e Teatrit, Edmond Budina, duke e quajtur shumë komunist!
”Gjysma e lajmit është që meqë godina e arkitektit italian nuk u ndërtua kurrë, dhe meqë këta as duan t’ia dinë për godinën. Ka njerëz që më kanë bërë të reflektoj. Për një boshllëk apo lëndim.
Ne do e marrim projektin origjinal dhe do ua ikthejmë, jo Aleancës, jo artistëve politikanë dhe politikanëve artistë por do ua rikthejmë fëmijëve si pjesë e një programi më të madh dhe do e kemi mes nesh. Jo aty. Për më shumë do e shikoni pelegrinazhin. Do shkojnë vetëm fëmijët dhe mësuesit e tyre për të mësuar konkurset, muzikën, artin. Për të mësuar çfarë ka qenë Tirana. Madje këta kur të marrin vesh se ka qenë në vend tjetër nuk kanë për të shkuar,” tha Edi Rama por jo duke përfunduar me lajm të mirë. U kthye në identitet dhe filloi me akuza:
”Këta duan shembje regjimin, dhe kanë emocione. Budina i madh thotë unë jam shtetas italian. Unë e njoh si aktor dytësor, ishte shumë komunist, por edhe Berisha ishte komunist, por këta bënin Teatër që të dilnin si heronj, dhe këta u futën si diversantë në Partinë Komuniste për të marrë rolin në skenë. Po nuk kishin skenë.
Këto janë të vërteta. Edhe po t’i them njerëzve kush janë, kush janë, çfarë na kanë dhënë këta ne. Shyqyr që nuk qe nevoja ta kthenim atë sallë në spital. Sepse aty mund të ishin përballuar korona ose pacientëve do u kishte ngrënë veshin miu. Pasi ajo vjen edhe si bashkim i revoltës së minjve të Tiranës. Miu si artisti i popullit. Artisti luante dramën e madhe të popullit, miu i bënte karshillëk. Ose do u hante miu ndonjë pacient, ose do i kapte nxehtësia, imagjinoni të kishte një pavion aty. Ai ishte institucioni i shtetit i zaptuar nga këta që u përgatitën nga Partia e Punës, ja hodhën partisë këta por ajo i përgatiti. Myslimi ka një të mirë se nuk i duron dot ata.”
Dhe, pasi shfryu mllefin, duke harruar se do të bëjë Teatër me 30 milionë euro nga ana tjetër tregon se biletat nuk shiten:
“Nuk u kthye në fushë por për të bërë Teatrin e Ri. Që do jetë një Teatër i denjë për ata shumë pak njerëz që shkojnë dhe duhet të shtohen. Po të shohësh sa bileta shiten për Teatër në Shqipëri, thua si ka mundësi aty e kishin dhe nuk shkonin.”
