nga Agim Popoci
Punuan plotë 30 vjet dhe Pashai iu dha dritën jeshile këto ditë që të nxjerrin kokën, se mileti u bind që kishin të drejtë që kanë vrarë njerëz dhe viktimat tashmë kanë filluar të kenë turp pse janë keqtrajtuar, përdhunuar, internuar, burgosur dhe vrarë!
Rasti i fundit me spiunin e Sigurimit të Shtetit, Nasho Jorgaqi, i cili vepronte ndër shqiptarë si “Dragoi”, dëshmon me mbrojtësit e tij që u ngritën në revolucion, se jo vetëm që ishin dhe janë shumë, por nuk kanë as turp për krimet që kanë bërë dhe sot spiunimin e konsiderojnë “vlerë”!
Pse po ndodhë kjo?!
Për dallim nga shtetet ish-komuniste, ku dosjet u hapën dhe spiunët e Sigurimit hapën krahun për të mundësuar lavazhin natyral të shoqërisë, në Shqipëri ndodhi e kundërta.
Pikat kyçe të kontrabandës që zhvillonte regjimi i Enver Hoxhës me naftë, cigare, kambizëm dhe mallra tjera luksi, i morën nën zotërim strukturat e Sigurimi të Shtetit; Administratën shtetërore, strukturat e Sigurisë dhe ato Financiare si dhe strukturat Politike i mori nën kontroll Sigurimi i Shtetit; Dhe, në fund, për të mundësuar jetësimin e këtij projekti madhor “postkomunist”, të domosdoshme ishin mediat që u kontrolluan dhe vazhdojnë të kontrollohen nga Sigurimi i Shtetit!
Sot, tranzicioni nën kontrollin e plotë të kësaj strukture kriminale, kur arrijnë të publikohen edhe disa nga dosjet e bashkëpunëtorëve ndërsa viktimat heshtin, na shfaqet dhe zotimi i atyre që i shërbyen regjimit të Enver Hoxhës, duke i arsyetuar dhe krimet më makabre:
“Duke e ndier si detyrë të drejtë mbrojtjen e Atdheut nga armiqtë e jashtëm dhe të brendshëm, pranoj me gjithë zemër të bashkëpunoj me Organet e Sigurimit të Shtetit për zbulimin e armiqve kudoqofshin dhe cilëtdo qofshin ata.”
Sot, kur ky regjim ra dhe ata dështuan në mbrojtjen e Atdheut nga armiqtë e jashtëm dhe të brendshëm ndërsa lanë pas qindra mijëra të keqtrajtuar, përdhunuar, burgosur dhe internuar, si dhe dhjetëra mijëra të vrarë që nuk u dihet as varri, ky llum kombëtar nuk dorëzohet dhe do të qeverisë tutje sepse ashtu i thotë Pashai!
Ti spiun i ndyrë që le fëmijë pa prind, motra pa vëlla, gra pa burra, femra pa nderë dhe djem pa të ardhme, vërtetë që arrite sukses të madh pas rënies së komunizmit, dhe bazuar në mirëqenien tënde dhe të familjes, në këtë Shqipëri të varfër, ti nuk ke se si të quhesh ndryshe vetëm se, Spiun Bej!
Spiun Bej, ti arrite ta bësh viktimën që ti vjen turp pse i vrave babën, i përdhunove nënën, motrën vetëm ti e di se ku e ka ndërsa atij dhe vëllait i garantove vuajtje të dënimit të padiskutueshëm!
Spiun Bej, sot krenohesh që Policinë e Shtetit e ke në duar, Reformën në Drejtësi e kontrollon, Bankat me kohë, Parlamenti i Shqipërisë voton ashtu siç don ti, por nuk kishe arsye të fusësh hundët në kutinë e votimit, aty ku shqiptari i shkretë mendonte se vërtetë vendos!
Spiun Bej, sot ti e sqarove më në fund shqiptarin se partinë nuk e ka pa ty ashtu si dhe pushtetin që gëzon; E bëre të qartë dhe se Kodin Zgjedhor e ndryshon sipas preferencave të tua, ndërsa në KQZ, kur të duhet e kthen edhe licencuesin e “Dushkut”; Ç’të keqe ka, mendon ti!
Por, një gjë ke ngatërruar, Ditën e Gjykimit!
Spiun Bej, normalisht e ke studiuar Biblën dhe Kuranin, dhe mendon se edhe Ditën e Gjykimit e kontrollon! Por, jo o i marrë, siç pësove ti mutacion ndër vite, kjo ndodhi edhe me pasardhësit e viktimës! Nuk janë më ata që i keqtrajtove, përdhunove, internove, burgose dhe vrave, dhe të falën! Madje të kërkuan edhe falje pse ti e kishe për detyrë të mbroje Atdheun nga armiqtë e jashtëm dhe të brendshëm!
Spiun Bej, kujdes, ti nuk e di se çdo të thotë të vrasin babën për kokërr të qejfit, të përdhunojnë motrën se kështu e mendon sigurimsi, të internojnë se fole, të burgosin se qeshe, të vrasin se mendove!
Sot, viktima jote, nuk ka se çfarë humb më, e Jean Paul Sartre e thotë qartë:
“Nga dhuna përfitojnë vetëm ata që nuk kanë asgjë për të humbur!”