nga Agim Popoci
Banorët e bregdetit shqiptar, Tiranës dhe gjithë Shqipërisë, mund të vazhdojnë të ankohen se nuk kanë ujë, por këtë nuk duhet t’ia kërkojnë Kryeministrit Edi Rama i cili u premtoi ujin 24 orë në vitin 2013 kur erdhi në pushtet, nuk e mbajti premtimin dhe ata sërish ja dhanë votën në vitin 2017, 2021, dhe së fundi 2025!
Por, detyrim ka se s’bënë ndaj atyre 12 milionë turistëve që i ftoi Marsin e këtij viti nga Panairi i Turizmit në Berlin, duke ju premtuar parajsën në këtë tokë ndërkohë që nga rubinetat e bregut të detit, me përjashtim të Green Coastit të Samir Manes, deri më tani nuk kanë dal as 12 milionë pika ujë!
Shumë turistë që morën rrugën drejt bregdetit shqiptar dhe i besuan ofertës së qeverisë shqiptare, mund të mos kenë gjyshe të mençura si Edi Rama që i citon Senekën apo De Polignacun, ose edhe të mos e kenë lexuar Biblën ku “Një grua samaritane erdhi për të nxjerrë ujë, Jezusi i tha asaj: ‘Më jep të pi.’” (Gjoni 4:7), por që të gjithë e dinë se janë nisur drejt Shqipërisë së Migjenit, pavarësisht ëndrrallave që u flet për sa vite Kryeministri Rama, e tashmë ka avancuar duke ju thënë se në vitin 2030 edhe do ta anëtarësoj në BE, po këtë Shqipëri shumë më të rrënuar se ajo migjeniane!
Sot, situata pa ujë është alarmante jo pse ankohen banorët e Vlorës dhe Kuçit që e votuan këtë njeri dhe e kishin të qartë pas 12 viteve se ishte i paaftë për Kryeministër, dhe nuk iu jep dot as ujin të cilin Lili i Migjenit që kërkonte bukë e kishte me shumicë, por, që turistët të cilët Edi Rama i ftoi ta vizitojnë tokën shqiptare, të mos zbardhen, zbehen që nga balli nën flokë e deri në birë të mjekrës së hollë, si Lili, të cilin Nana e luste të mos pinte ujë ndërsa atë e kishin zënë ethet!
Sot, turistët që vijnë në Shqipëri mund të mos jenë ata më elitarët pavarësisht se çfarë broçkullis ministrja e tij e Turizmit, Mirela Kumbaro, por, ndryshe nga Lili i Migjenit ata kanë lekë për një çap bukë dhe një bidon ujë, ama nuk lahen dot me bidon dhe ujin e presin ta kenë ashtu si tek parajsa turistike e Samir Manes, në dush.
Sot, sikur të ishte e vërtetë ajo ëndrra me gjyshen e tij katolike, Edi Rama do të kishte një pikë edukate fetare e cila nuk do t’i shërbente vetëm atij, por edhe shqiptarëve dhe 12 milionë turistëve që po i presin këtë vit, dhe pas tre mandateve si Kryeministër do t’ju jepte atë që Jezusi iu garantoi shumë kohë më parë në jetë të përjetshme, ujin!
“Jezusi ishte uji i jetës për Abelin, Sethin, Enokun, Noeun dhe të gjithë ata që pranuan mësimet e Tij, si dhe për ata që jetojnë sot që e kërkojnë Atë për një pije uji freskues.”/Signs of the Times, 22 Prill 1897/
Dhe, sot, nëse Edi Rama do të ishte ai i edukuari nga gjyshja e tij katolike, në rastin më normal do ta dinte uratën sikur se Zefi, shoku i Lilit, që e ëma po i lexonte, “Ati ynë që rri…Buken tonë të përditshme epna sot”, dhe do ta kishte të qartë se asnjëri nga turistët nuk do ti lejoj vetes të vjen në derexhenë e Lilit që për 30 ditë ta zënë ethet, ti skuqen mollëzat, sytë t’ju zvogëlohen, të qajnë me ethe e vner, vetëm pse Kryeministri i Shqipërisë nuk do ti jap ujë!
Këtë skenar jete migjeniane Edi Rama mund t’ia ofroj vetëm shqiptarëve, këtij populli që vazhdon dhe heshtë edhe pasi në këtë vend me gjithë këto burime ujore, uji vazhdon të jetë luks, ata kokulur nuk marrin dot as guximin ta shohin në sy edhe pasi i kanë dhënë votën nga Vermoshi në Konispol!
Por, i gjithë ky kaos i etjes mund të ketë edhe një skenar të dytë, si pazarxhi i gjithëçkaje shqiptare që është, ashtu siç i dha Qet Kastratit tokën, detin dhe ajrin, Edi Rama sot mund t’ia jap edhe ujin që t’ju shuaj etjen, 12 milionë turistëve që i sjellë!
Me kokën bosh dhe xhepin plotë, as në këtë rast Edi Ramës nuk do ti pengoj pse shqiptarët nuk e lusin me përulësi Edin, por, Qetin:
Ujin tonë të përditshëm epna sot!