Ndonëse Presidenti i Republikës, Ilir Meta, ka protestuar me përleshje në parlament ndryshimet e fundit kushtetuese ku ndër të tjera theksohet se Presidenti nuk mund ta shpërndajë parlamentin pa rënien e mazhorancës, ai vazhdon lojën si njëri nga liderët e “Koalicionit të qelbësirave” të krijoi përplasje virtuale me homologun e tij të Koalicionit, Kryeministrin Edi Rama, duke paralajmëruar shpërndarjen e Parlamentit.
Kryeministri Edi Rama, më komod se kurrë më parë gjatë qeverisjes së tij të dështuar, vazhdoj komunikimin duke i kthyer përgjigje Presidentit, ashtu siç i takon një lideri të “Koalicionit të qelbësirave” edhe pa qelbësirat e Ilir Metës nëpër këmbë:
“Më kujton atë që ju kam thënë më parë, Xhike Qamilin që thoshte që sa të kem këtë e atë katund s’pyes për Francën e Italinë,” tha Edi Rama ndërsa për padinë e paralajmëruar për kreun e KDE, Ardian Dvorani, nga ana e Metës, Kryeministri tha se ai tashmë është në anën e gabuar të historisë.
“Mbase nuk më dëgjuat por unë s’dua që ne të përfshihemi në këtë konflikt si dy palë që japin e marrin bam e bum për çështje që nga njëra anë janë shumë të qarta e nga ana tjetër tani duhet tu përkasin proceseve legjitime e ligjore. Gjithçka mund të bënim e bëmë dhe të linjëzuar 100% me ata që janë mbështetësit e garantët e reformës në drejtësi SHBA dhe BE. Është një tjetër rast kur ne jemi në anën e duhur të historisë por fatkeqësisht Ilir Meta edhe një herë tjetër në anën e gabuar të historisë”.
E menjëhershme ishte përgjigja e Ilir Metës duke theksuar se nuk ka ndërmend të tallet: “Unë nuk kam ndërmend të tallem me Kushtetutën, boll janë tallur me Kushtetutën që u votua me konsensus. Tek Gjykata Kushtetuese vija është e kuqe dhe është e kuqe flakë,” tha Ilir Meta jo duke lënë përshtypje se e ka me aq merak Kushtetutën sepse opinioni i gjerë shqiptarë tashmë e ka të qartë se Edi dhe Meta nuk erdhën për ligjshmëri në pushtet dhe nuk i ndanë një det i tërë që të ulin armët, por vetëm një urdhër nga Beogradi, siç ndodhi në vitin 2013, kur u shfaq Boris Tadiç “në emër të Serbisë, të birit dhe të shpirtit të shenjtë serb” dhe shkërmoqi qeverinë e Sali Berishës, e cila anëtarësoi Shqipërinë në NATO, liberalizoi vizat, përfundoi me sukses MSA-n dhe me ndihmën e partnerëve perëndimor ishte futur në shinat e një zhvillimi të detyrueshëm, në duart e sigurta amerikane.