Agjentët e shërbimit sekret rus, Eduard Shishmakov dhe Vladimir Popov do të dalin nesër në gjyq, për veprimin e tyre ku në ditën e zgjedhjeve malazeze, kishin vendosur për ta sulmuar parlamentin e Malit të Zi dhe për të vrarë Milo Gjukanoviçin, udhëheqësin malazez pro-perëndimor.
Dyshja ruse dyshohet se ka rekrutuar Aleksandar Singjeliçin, një aktivist veteran anti-perëndimor, i cili në të kaluarën ka pasur lidhje me ministrinë ruse të mbrojtjes.
Shishmakov(1) dhe Sindjeliç(2) para se të ndodhte puqi
Shishmakov dhe Popov i dhanë Sindjeliç shuma të mëdha parash për armë dhe pajisje dhe gjithashtu sipas dëshmisë, ata i bënë edhe test kundër gënjeshtrës për të kontrolluar nese ai ishte agjent i zbulimit perëndimor.
Ky komplot kundër shtetit malazez varej shumë nga përdorimi i dhunës. Siç u zbulua gjate gjykimeve dhe hetimeve policore, GRU udhëzoi Sindeliçin për të marrë 50 uniforma policore me pajisje tjera, duke përfshirë edhe telefona te sofistikuar të koduar të dërguar nga Moska, për t’ia mësyer the për ta invaduar Parlamentin e Malit të Zi dhe pastaj për të vrarë oficerët e policisë të dërguar për t’u kundërpërgjigjur.
Siç duket planifikimi disa mujor u dështoj edhe pse prapa krahëve kishin një organizatë si GRU.
Pas dështimit të komplotit, Sindjeliç u kthye si dëshmitar i prokurorisë dhe dëshmia e tij do të jetë një pjesë kyçe e gjykimit edhe pse pas përfundimit të dëshmisë u kthye në Serbi dhe u tërhoq nga deklaratat e tij të dhëna nën betim.
Sindeliç ofroi gati dy muaj dëshmi ne lidhje me këtë komplot, gjatë së cilës ai përshkroi në detaje kontaktin e tij dhe rekrutimin që ju bë nga GRU për të paraformuar këtë detyrë, ku gjithashtu kishte pranuar shumën prej 200,000 euro nga ata, për të realizuar këtë operacion. Ai dëshmoi se zyrtarët e GRU-së përdorën teknika tepër të dobëta dhe bënë gabime të shumta në mbrojtjen e atyre që punonin për ta. Zyrtari i GRU Shishmakov kishte përdorë emrin e tij të vërtetë për pagesën përmes transferit bankar nga Moska në llogari të Sindeliçit, dhe kishte përdorë dokumente (pasaportë) lehtë të gjurmueshme. Këto gabime ndihmuan në ndërtimin e rastit kundër të dy oficerëve të GRU-së dhe atyre që punonin me ta në komplot.
Kush ishin në fakt oficeret e GRU, që quan në dështimin e këtij komploti ndaj një shteti të vogël ballkanik si Mali i Zi:
Eduard Shishmakov në vitin 2014 u përjashtua nga posti i tij si atashe ushtarak rus në Poloni pasi polakët e kapën atë duke spiunuar, sipas akuzave kundër tij.
Fotot e vëzhgimit tregojnë Shishmakov(1) dhe Popov(2) së bashku në një park
Vladimir Popov (emri i vërtetë dyshohet të jetë: Vladimir Moiseyev) u rekrutua nga GRU dikur pasi studioi në mesin e vitit 2000 në një akademi në Tyumen, Siberi që njihet për prodhimin e inxhinierëve ushtarakë të specializuar në gjëra si: nga kodimi i sinjalit të radios deri tek shpërthimi e bombës nga largë.
Më vonë, ai besohet të ketë shërbyer në njësinë ajrore të GRU Spetsnaz që mori pjesë në operacionet gjatë luftës së vitit 2008 midis Rusisë dhe Gjeorgjisë në rajonet separatiste të Osetisë së Jugut dhe Abkhazisë.
Ndërsa operonte nën identitetin e mbuluar të “Vladimir Popov” nga 2012 në 2016, Moiseyev mësohet se udhëtoi rreth Evropës duke u paraqitur si një “foto korrespondent” dhe “gazetar” duke punuar për një botim të fokusuar në industrinë e sigurimeve.
GRU marionetë e dështuar e Kremlinit për arritjen e qëllimeve:
Megjithëse komploti ishte i pasuksesshëm, është një rast studimi i shkëlqyer, në lidhje me përdorimin e metodve të fshehta të Kremlinit për të arritur qëllimet dhe objektivat e saj në Ballkan.
Kur Kremlini nuk ishte në gjendje të ndalonte futjen e Malit të Zi në NATO nëpërmjet karremëve ekonomikë, socialë dhe politikë, iu kthye metodave të fshehta dhe të dhunshme për të arritur qëllimin e tij. Kjo është një pikë mësimi, jo vetëm për Ballkanin, por edhe për pjesën tjetër të Evropës; Rusia e konsideron të pranueshme që të përdorë çdo metodë, të hapur dhe të fshehtë, për të ruajtur pushtetin e saj në rajon. Ky lloj i ndërhyrjes në punët e brendshme të kombeve sovrane është një shkelje flagrante e normave ndërkombëtare.
Megjithëse kërkon të mbajë reputacionin e me të fortit dhe më të aftit, metodologjia e përdorur nga GRU në këtë përpjekje të grusht-shtetit ishte e lodht dhe përtace. Zyrtarët e GRU-së e vënë burimin e tyre të rekrutuar në rrezik, duke përdorur rrugë të shkurta dhe duke mos përdorur taktikat më themelore për realizimin e detyrave, me ç’rast kanë lejuar që metodologjia e tyre të zbulohet dhe gjurmohet lehtë. Kjo nuk është shenjë dalluese e një shërbimi profesional, e as e një vendi të respektuar.
Ndonëse politika ekonomike ruse në fillim mund të jetë joshëse për vende të caktuara, veçanërisht kur përfshinë marrëveshje tregtare dhe përkrahje financiare, marrëveshjet e tilla shërbejnë vetëm për të çuar përpara mirëqenien e Kremlinit dhe zakonisht përfundojnë duke dëmtuar palën tjetër. Që nga bashkimi me NATO-n, investimet në Malin e Zi nga vendet e NATO-së janë rritur 118%, ose gati 244.4 milionë euro. Ky është një shembull i qartë i përfitimit të daljes nga sfera e ndikimit të Rusisë.
Kremlini përdor një qasje tek të gjitha qeveritë për të zbatuar fushatat e saj të influencës malinje. Të gjitha burimet e saj, përfshirë mediat, OJQ-të, politikanët, bashkëpunëtorët, oficerët e inteligjencës dhe më shumë, janë mjete me të cilat ajo kërkon të ushtrojë kontroll mbi vendet e tjera.