Vrasje shtetërore!

nga Bujar Nishani*

Vrasja pas shpine e 25 vjeçarit, Klodian Rasha është padyshim një krim i rëndë e makabër.

Ky krim për familjen e të ndjerit do të jetë një plagë që nuk do të mbyllet kurrë për gjithë jetën e tyre, ndërsa për shoqërinë një moment reagimi përtej emocioneve dhe ndjeshmërisë ditore.

Eshtë e vërtetë se vrasje policore ndaj qytetarëve kanë ndodhur e ndodhin në vende të ndryshme të botës.

Po ashtu është i vërtetë parimi se përgjegjësia për një krim është individuale dhe jo në çdo rast, vrasja prej një polici është vrasje shtetërore.

Rasti i ekzekutimit të Klodianit është një rast i rëndë i një vrasje shtetërore.

Jo, pse ekzekutimi erdhi prej armës qeveritare, as pse mund të besohet që urdhërin për ekzekutim e ka lëshuar ministri i brendshëm!

Por ka fakte kokëforta dhe publike që ajo është një vrasje shtetërore. Jo një por disa.

Çka është thelbi i përkatësisë së këtij ekzekutimi, nuk është emocioni, mostrajnimi, frika, nxitimi, gabimi apo tjetër cilësi e pavullnetshme e një punonjësi rastësor policie. Jo!

Thelbi i analizës publike është motivimi i ekzekutorit.Injektimi i motivimit tek ajo qënie e veshur me uniformë për të qenë i gatshëm edhe për të ekzekutuar qytetarin nëse nuk i bindet pushtetit politik.Ky është prologu i analizës së këtij krimi makabër!

Motivimi i krijuar me investim të fortë politik e institucional! Investimi politik që e ka pregatitur këtë polic të veprojë edhe për të ekzekutuar një qytetar në pragun e shtëpisë së vet.

Akti i parë me policinë, që kreu kjo qeveri sapo erdhi në pushtet ishte minimi i ligjit organik të policisë së Shtetit, pikërisht në aspektin e politizimit të saj.

Milionat e shpenzuara prej ekspertizës ndërkombëtare për hartimin e atij ligji e më tej për komportimin operacional, u hodhën në koshin e plehrave!

Gjithkush e kujton gjuhën tinzare që nisi të imponohej mbi trupën e Policisë së Shteti ; “çunat tanë”, “bravo çuna”, …. nuk ishin një zhargon batutash, por projektimi i gjenit të policisë së partisë në vend të Policisë së Shtetit. Punonjësit e policisë me shërbim prej 20-30 vitesh në polici u margjinalizuan, u fyen, u tradhëtuan dhe shiteshin tek grupet kriminale.

Ish funksionarë të lartë të përjashtuar më parë nga policia për bashkëpunim me grupet kriminale më të rrezikshme të vendit, u rikthyen në postet komanduese e vendimarrëse të policisë.

Paralelisht, partnerët e tyre nga bota e krimit nisën të lirohen çuditërisht nga burgjet, megjithëse të dënuar përjetë kur këta policë të korruptuar u përjashtuan nga policia.

Qartësisht dukej një dorë që projektonte e lëvizte të gjithë këtë llum që gatuhej e hidhej mbi këtë shtet.

Dora e një pushteti absolut që nuk duronte e as pranonte pengesa e kundërshti ndaj modelit të tij.

Rekrutimet në polici gjatë 7 viteve të fundit janë bërë vetëm mbi një kriter!

Gadishmëria për të rrahur, dhunuar e vrarë këdo qytetar që do të guxojë të rrezikojë pushtetin. Përzgjedhja politike është shoqëruar me një platformë të injektimit të ideologjisë së urrejtjes ndaj kujtdo që është kundër qeverisë.

Të gjithë e kujtojmë se si Policia u kap duke përdorur mjete ilegale të përgjimit të fshehtë. Në vend të veprimit të ligjit, policia dhe ministri i kohës luanin komedi e talleshin me shtetin e qytetarët publikisht ! Morali që ushqente policinë ishte ; antiligji, ilegalja, dhunimi! Të gjithë pamë se si oficeri i policisë, Zagani u përndoq, burgos nga qeveria e madje rrezikoi ekzekutimin, për faktin se tentoi të godiste ortakërinë në trafikun e drogës midis pushtetit dhe krimit të organizuar. Ndërsa garantuesit e paprekshmërisë së këtij bashkëpunimi promovoheshim si drejtorë policie, paçka se një ditë u arratisën e fshehën drejtësisë.

Të ekzekutosh një djalë të ri, në pragun e shtëpisë së vet, pse e kaloi atë prag pas orës së mbrëmjes që i është tekur ta caktojë ashtu qeveria, duket si çmënduri!

Në fak gjithkush e mban mend mirë se si qeveria urdhëroi daljen në rrugët e kryeqytetit të tankeve e autoblindave me armatim të rëndë për të garantuar ndalimin e qarkullimit të qytetarëve nga pandemia.Nuk ishte parë në asnjë vend të botës kjo sjellje qeveritare!

Mesazhi ishte për qytetarët. Ata edhe mund të ekzekutohen nga armët nëse shkelin urdhërat e qeverisë!

Të gjithë pamë me zë e figurë se si 5-6 policë i kërcyen sipër një fëmije të parritur mirë, pranë digës së liqenit, e rrihnin tek i thyenin me shkelma të vetmen pasuri e ndoshta pasion që kishte ai i ri, biçikletën!

Kryeministri i vetëm në periudhën post diktaturë në Shqipëri që në takime pune publike me policinë e shtetit, sulmonte, fyente e kërcënonte opozitën politike të vendit.Pak më tej, urdhëronte policinë të hiqte kapelet pasditet e fushatës elektorale e të mblidhnin vota për qeverinë!

Egërsia e dhunës mbi artistët e ngujuar tek Teatri Kombëtar, rrahja brutale pa ditur pse, e gazetarëve dhe studentëve universitarë që adhuronin teatrin dhe trashëgiminë kulturore, konfirmoi se gjeni i ri i policisë që motivohet nga urrejtja ishte formësuar. Kushdo që përpiqet të gjej arsyetime relativizuese nga ekzekutimit makabër i një të riu në pragun e shtëpisë së tij, me plumba pas shpine, tenton më kot!

Sot, është më e qartë se kurrë për çdo shqiptar, kudo në çdo cep të botës që ndodhet.

Problemi është helmi i urrejtjes që është injektuar nga pushteti tek resursi policor i rekrutuar në 7 vitet e fundit. Urrejtja ndaj qytetarëve, urrejtja ndaj studentëve, urrejtja ndaj artistëve, urrejtja ndaj opozitës, urrejtja ndaj hallexhinjve, urrejtja ndaj gjithkujt që duhet t’i nënshtrohet frikës ndaj dhunuesit që vjedh e grabit çdo ditë e që nuk do shqetësim në këtë llum ku është zhytur.

Kjo urrejtje djallëzisht e projektuar në gjenin e një policie që edhe të vret po ti kthesh shpinën qeverisë!

Krimi makabër i 8 dhjetorit 2020, i ka vulosur një imazh qeverisjes aktuale. Vrasëse!

Ikja me turp e ministrit të brendshëm, është veçse kurbani i rradhës për të fshehur infeksionin masiv që kjo qeveri i ka shkaktuar një shoqërie të tërë. Por edhe ajo vetë e di mirë se zgjidhja nuk vjen me kurbane pa vlerë!

E keqja reale njihet nga kushdo se ku është ! Ajo duhet shkulur me rrënjë dhe rrënja është e thellë, me oligarkë, me gjobvënës, me zhvatës, me vrasës e trafikantë.

Ky ekzekutim, familjes Rasha i ka hapur një plagë përjetë. Shoqëria e tërë duket e tronditur dhe reaguese.

Epilogu i këtij ekzekutimi është larg.

Drejtësia është më e para. Por skenografia e epilogut ka nisur të duket. Ka mbërritur momenti i bumerangut!

Frika e shpërfillur po derdh urrejtjen që nuk mbaron shpejt.

*Ish-President i Republikës