nga Agim Popoci
O Skanderbeg Kastrijota! O rrfé mizore!
Serbjani i mnishem, po, ke votra pshtetun,
Nipavet t’vet u flet m’lahutë zâtore,
Sá forcë e anmikut pît nen shpatë t’ka mbetun:
Por nipat t’ú n’Shqypni sod nder msojtore,
(Kû gjuha shqype hin si fmij i gjetun…)
As êmni, ndoshta, nuk e dijn si t’quhet;
Pse tjerë fatosa atŷ me zânë u duhet.
Shkruante kështu i madhi At Gjergj Fishta më 28 Nëntor të vitit 1913, pas një viti të shpalljes së pavarësisë, kur shqiptarët vazhdonin të ishin të dashuruar në anarki ndërkohë që armiqtë e Shqipërisë nuk po rrinin kot. Fatkeqësisht kjo ndodhi për një shekull të tërë dhe vazhdon edhe sot!
Injorantët ngrehin zërin, të lexuarit heshtin të kompleksuar si pakicë e cila nuk merret me trutharët ndërkohë armiku po zënë vend. Kjo po ndodhë edhe gjatë këtyre ditëve në prag të zgjedhjeve presidenciale në SHBA duke u armiqësuar kot me presidentin aktual Donald Trump dhe duke ngritur një kauzë të kot kombëtare rreth rivalit të tij, Joe Biden.
Dhe sërish injorantët, si në vitin 1913 janë më të zëshëm! Po, po, ata që na predikojnë se ishte Woodrow Wilson që shpëtoi kombin dhe shtetin shqiptar ndryshe nuk do të kishte Shqipëri. Nuk flasin për një të dytë, demokrat ose republikan pak rëndësi ka, nuk flasin për Amerikën dhe Evropën ose Ballkanin! Jo, jo, lidhjen e kanë direkte, Amerika dhe Shqipëria, madje shkojnë edhe më larg, Amerika dhe Kosova, dhe ndalojnë këtu duke i rënë presidentit Donald Trump se është proserb, dhe shpëtimin e Kosovës e gjejnë te rivali i tij Joe Biden!
Ah! t’mjerët na, t’mjerët! Rënkonte At Gjergj Fishta dhe për të rënkuar është edhe sot kur nuk e kuptojmë pse është Amerika në Shqipëri, përkatësisht në Kosovë!
Sot shqiptarët e dëgjojnë dhe tmerrohen, pasi doli nga goja Akademisë kriminale serbe të Shkencave dhe pjellës së saj, Sllobodan Millosheviç, se Serbia do dalje në det. Këtë dalje në det serbët nuk e thonë kot, nuk e kanë thënë as në projektin me Enver Hoxhën, as nuk e projektojnë kot me Mini Shengenin e Aleksandar Vuçiçit dhe Edi Ramës, por pa vëmendjen e shqiptarëve e ndërlidhin përmes Sorosit edhe me Marrëveshjen e fundit në Shtëpinë e Bardhë.
Presidenti i dashur i shqiptarëve, Woodrow Wilson, pas luftës së parë botërore paraqiti 14 Pika për rendin e ri botëror bazuar në tregtinë e lirë, transparencën e marrëveshjeve ndërshtetërore, demokracinë dhe të drejtën e popujve për vetëvendosje. Në Pikën 11. përmendet drejtë për së drejti Serbia. Kërkohet nga okupatorët që të largohen nga territori i Serbisë dhe ti mundësohet dalja në det.
Për këtë dokument dhe shumë veprime të tjera të Presidentit Wilson, serbët e konsiderojnë aleatin më të madh gjatë luftës së parë botërore dhe në Konferencën e Paqes në Paris më 1919.
Përveç kësaj ideje, që serbët e quajnë të Serbisë së Madhe, ata në Amerikë, gjatë mandatit të Presidentit Wilson festuan Ditën Serbe dhe ishte hera e parë dhe e vetme që në Shtëpinë e Bardhë u valvit flamuri i Serbisë!
A do të thotë kjo që Presidenti Wilson nuk u angazhua për shqiptarët dhe shtetin e tyre?! JO! Gjithçka që është thënë dhe nderimi që i është bërë në Tiranë me Sheshin që mbanë emrin e tij të stolisur me shtatore, padyshim që i meriton Presidenti Woodrow Wilson.
A do të thotë kjo se Serbia kishte elita perfekte politike dhe Presidenti Wilson u bë “kumbarë” serb?! Jo! Për këtë fenomen, shumë koka serbe e kanë lodhur trurin kur Presidenti Clinton u bë “armiku i tyre”. Fillimisht e gjetën te miqësia që Presidenti Wilson kishte me shkencëtarin serb Mihailo Pupin, por zbardhja e Konferencës së Paqes në Paris e vitit 1919 dhe Doktrina e Trumanit për të luftuar komunizmin pas vitit 1945, i rrëzoi gjithë këto marrëzi të delirantëve serbë.
Për këtë dhe shumë arsye të tjera, shqiptarët duhet ta kuptojnë se me Ballkanin nuk është marrë më Amerika siç është marrë Presidenti Wilson dhe sot po merret Presidenti Trump.
Këtë duhet ta kuptojnë shqiptarët dhe duhet ta shfrytëzojnë momentin siç e shfrytëzoi Tito “Doktrinën e Trumanit” me luftimin e komunizmit. Doktrinë me të cilën vërtetë përfituan Turqia, Greqia dhe Jugosllavia, por, po aq e vërtetë është se përfitoi edhe komunizmi!
Pse Presidenti Clinton u mor me Jugosllavinë ishte çështje amerikane pas fundit të Luftës së Ftohtë, kur u mendua se vendosja e rendit të ri botëror do të marrë një tjetër formë; Dhe, aty Kosova me shqiptarët e saj ishte në kohën dhe vendin e duhur.
Sot, ata që akuzojnë Ambasadorin Grenell se me Presidentin Trump po punon kundër Kosovës, në rastin më të mirë janë injorantë dhe në rastin më real nuk po i shërbejnë atdheut.
A thue mos fola keq ?… Po lypi t’falun; Thoshte At Gjergj Fishta, por unë nuk po lypi t’falun, po i kujtoi “Skanderbeg Kastriotave” se Kosova gjatë kohës sa ishte Joe Biden, Zv/President, nuk ishte në radarin e Amerikës, dhe normalisht për këtë nuk mund të fajësohet zoti Biden. Presidenti Barac Obama, jo Kosovën por as Ballkanin nuk e kishte prioritet dhe ishte e paimagjinueshme që proceset në këtë vend të ecin përpara sepse në Shtëpinë e Bardhë është Joe Biden.
Sot iluzionistët e George Soros mund të bëjnë kalkulime nga më të ndryshmet, por rasti që i jepet shqiptarëve me Kosovën si njërën ndër kryefjalët në Shtëpinë e Bardhë me Presidentin Trump, nuk jepet çdo ditë.
Sot Marrëveshja Ekonomike Kosovë-Serbi nuk mund të quhet mundësi e daljes së Serbisë në det kur kjo dalje është e aspektit ekonomik, përmes autostradës ekzistuese dhe hekurudhës që Amerika premton se do ta ndërtoj.
Sot Marrëveshja Ekonomike Kosovë-Serbi nuk mund quhet pikë politike për Donald Trump, siç e trajtojnë morrat e Sorosit në Kosovë dhe Shqipëri!
Kështu flisnin edhe serbët në vitin 1999 kur mijëra bomba ranë mbi tokën serbe dhe u çlirua Kosova, por fitues nuk doli politika e Presidentit Clinton dhe kandidati i tij, Al Gore!
Sot vota shqiptare për Donald Trump është votë për zbatimin e Marrëveshjes Ekonomike, për të ardhmen më të begatë shqiptare dhe për ti dhënë fund një konflikti për të cilin vetëm shqiptarët nuk janë fajtor; Që rezulton dhe vijimësi e politikës së jashtme së Presidentit Trump nga mandati i parë!
Pse nuk do ta bëjë këtë Joe Biden?! Premtimet e tij elektorale dhe mungesa e luftërave për 4 vjet sa ishte Presidenti Trump, ndryshojnë shumë gjëra me një president të ri, aq më shumë që vjen nga radhët e demokratëve.
A ka Kosova kohë për të pritur në radhë deri sa të rikthehet si prioritet amerikan, vetëm për këtë duhet të mendojnë shqiptarët.
Të tjerat janë fantashkencë e injorantëve shqiptarë që për një shekull bënë gjithçka, vetëm shtet shqiptarë JO!