20 shkurtin e vitit 1991, Nënkryetari i Partisë Demokratike, Edi Paloka e kujton në mënyrë të veçantë, jo vetëm pse ishte pjesë e grevës së urisë por ishte dhe dita kur iu dha fund idesë se monumenti i diktaturës nuk mund të shkulej.
“Më 20 shkurt 1991, pasi qytetarët e Tiranës rrëzuan bustin e diktatorit, ne dolëm nga greva e urisë. Sa kishte filluar të errësohej. Pas tre ditësh në grevë doja të shkoja sa më parë në shtëpi, por nuk me ikej pa bërë një foto me kokën e diktatorit që qytetarët e Tiranes e sollën tek ne, pasi e tërhoqën zvarrë që nga sheshi,” rrëfen Paloka këtë ditë të madhe të shqiptarëve kur nga monumenti i diktatorit në mes të Tiranës kishin ngelur vetëm ca copa bronzi:
”Duket se urrejtja e grumbulluar e shqiptarëve ishte zbrazur mirë; nuk ishin mjaftuar as me rrëzimin, as me tërheqjen zvarrë, as me goditjet me hunj por edhe i kishin përmjerrë sipër diktatorit. E pra deri atë dite dukej si e pamundur që ai monument të shkulej nga aty…” rrëfen Nënkryetari i Partisë Demokratike, Edi Paloka, përmes rjetit social Facebook ndërsa e shoqëron me foton e diktatorit aktual, Edi Rama.
Ja postimi i plotë:
Me 20 shkurt 1991, pasi qytetaret e Tiranes rrezuan bustin e diktatorit, ne dolem nga greva e urise. Sa kishte filluar te erresohej. Pas tre ditesh ne greve doja te shkoja sa me pare ne shtepi, por nuk me ikej pa bere nje foto me koken e diktatorit qe qytetaret e Tiranes e sollen tek ne pasi e terhoqen zvarre qe nga sheshi.
Ne fakt gjeta vetem disa copa nga bronxi qe deri ate dite ngrihej me arrogance ne mes te kryeqytetit si monumenti i diktatorit. Copat e bronxit ishin shtypur nga goditjet qe duket se i kishin dhene njerzit dhe…qelbeshin era shurre.
Duket se urrejtja e grumbulluar e shqiptareve ishte zbrazur mire; nuk ishin mjaftuar as me rrezimin, as me terheqjen zvarre, as me goditjet me hunj por edhe i kishin permjerre siper diktatorit.
E pra deri ate dite dukej si e pamundur qe ai monument te shkulej nga aty…