Kush e vrau frymëzimin?!
nga Agim Popoci
Pas zgjedhjeve të 25 Prillit u dëgjuan teori të ndryshme mbi shkaqet e humbjes së Partisë Demokratike nga blerja e votës, dështimi i ekspertëve izraelitë të fushatës dhe së fundi nga “Grupi për PD” që flet dhe për mungesën e frymëzimit, që të gjitha së bashku përfunduan nën një çati të vetme akuze: Fajet i ka Lulzim Basha!
Në mungesë të një analize zyrtare nga PD, blerja e votës që sot trumbetohet nga PD nuk e shfajëson Lulzim Bashën, i cili në këto rrethana do të merrte të gjitha meritat edhe në rastin e fitores. Por faktet janë kokëforta dhe na japin një tjetër pasqyrë të jetës dhe veprës së Partisë Demokratike nga humbja deri në humbjen e 25 Prillit që nuk e fajëson vetëm Lulzim Bashën!
Meqë vota u ble dhe për këtë fakt të gjithë biem dakord, dështimi i ekspertëve izraelitë nga ekipi i Bashës nuk duhej të priste rezultatin e zgjedhjeve, pasi kishte një strategji që nuk kishte lidhje fare as me shqiptarët dhe as me logjikën e tyre të përzgjedhjes; Dhe, konflikti i frymëzimit me PD dhe Lulzim Bashën ishte evident, jo pse këtë e thotë “Grupi për PD”, por e keqja është shumë më komplekse!
Fillimisht duhet thënë se këtë boshllëk frymëzimi nuk e plotëson asnjëri prej atyre që në konferencë për shtyp sipjesë e “Grupi për PD” akuzuan Lulzim Bashën për mungesë frymëzimi të PD! Por, kush është ai që e vrau frymëzimin?! Ose, pse nuk u arrit ti jepet oksigjen i mjaftueshëm frymëzimit i cili pas tetë vjet qeverisjeje të egër të Edi Ramës kishte ra nën pikën zero?!
Të fillojmë nga partiçkat e vogla që krijoi Edi Rama me të pakënaqurit e PD me Lulzim Bashën që në shumatoren përfundimtare shkojnë deri në 8 mandate që u tretën në rezultatin përfundimtar vetëm jo me fajin e Bashës; Por, që ndikuan në frymëzimin e demokratëve për të rrëzuar Edi Ramën!
Blerja e votës! Ekzaltimi i drejtuesve të fushatës së Partisë Demokratike me rezultatet e sondazheve edhe kur ato ishin 51% me LSI-në para zgjedhjeve të 25 Prillit, kanë tkurrur synimin e shumicës së strukturave të PD në terren të cilat ranë pre edhe e logjikës se “vështirë është të fitojnë ndaj Edi Ramës kur ai blenë vota”. Rezultati përfundimtar por edhe rezultati i Qarkut të Kukësit, njëra ndër zonat më të varfra në Shqipëri, dëshmoi se PD mund të fitoi me 62 % edhe kur Edi Rama me patronazhistët e tij blenë vota dhe ndërton aeroporte, dhe ky nuk është rezultat as i izraelitëve me kronikat më idiote që mund të prodhoj truri njerëzor dhe as fushata model e Desadës për të cilën foli Batoni, por puna e Drejtuesit politik të PD në terren, Flamur Hoxha, me bashkëpunëtorët e tij! Kjo qasje mbi të keqen drejt të ardhmes pa terror shtetëror që u përkthye në frymëzim, konfirmoi dhe postulatin e filozofes ruso-amerikane, Ayn Rand, mbi filozofinë e objektivizmit:
“Pyetja nuk është kush do të më lejojë, por kush do të më ndalojë !”
Këtë pyetje nuk ia bëri askush vetes në PD madje as izraelitët, për të cilët u thurrën aq shumë legjenda, dhe u ekzaltuan me sheshet plotë gjatë fushatës kur ato shfaqeshin edhe në qytete si Vlora dhe Durrësi, ku Edi Rama kishte derdhur lum të parave jo vetëm pse ai vetë kandidonte.
“Pakënaqësia është e madhe”, ishte refreni i cili aq shumë përsëritej nga zbatuesit e urdhrave të kreut të PD dhe arsyetonte masën e njerëzve në përkrahje të Partisë Demokratike që ishte absurde edhe kur ajo shfaqej në Fier ose Elbasan, dhe nuk përkonte me asnjërin nga sondazhet që ishin publikuar!
Pikërisht, këtu, në pikun e këtij ekzaltimi, askush nuk reflektoi mbi atë që ofronte Partia Demokratike me Programin e saj dhe sheshet plotë, përballë rivalit politik i cili nga “gjumi i Lulzim Bashës” kaloi tek “rreziku nga ardhja e Saliut dhe Ilir Metës”.
Deri sa kurbën e interesit Edi Rama e ndryshoi me Saliun dhe Liken edhe pas 8 vjet terrori shtetëror duke mos ngatërruar ata që duhej frymëzuar nga ata socialistë që kishte të motivuar, tabori demokrat vazhdoi rrugëtimin drejt fitores me të pakënaqurit e regjimit të Ramës duke ju rrëfyer mbi taksën e sheshtë dhe anëtarësimin në BE pa e vrarë mendjen nëse janë këta që do ti lejojnë fitoren ose kush do ti ndaloj!
Ai që i ndaloi në vitin 2015, 2017 dhe 2019, Edi Rama, nuk bëri asgjë më shumë vetëm se sa i la ata që të mendojnë ndryshe në ëndrrën e tyre për pushtet derisa vetë me patronazhistët e mbajti situatën nën kontroll!
Optimistët iu vërsulën shesheve për të mbështetur Kryeministrin që ata donin ta zëvendësoj Edi Ramën, pa ju thënë njeri se vetëm ata nuk mjaftojnë! Gjithsesi, frymëzimi ishte evident dhe i shtuar në masë.
Skeptikët u ndanë në fraksione! Tek njëri prej tyre Lulzim Basha ngeli po ai që nuk ngjallte shpresë pavarësisht konstatimeve të Batonit se Desada korri sukses, ama ishin motivuar pavarësisht nga kjo për largimin e Edi Ramës nga froni! Një fraksion e projektonte Edi Ramën mbi Lulzim Bashën vetëm për shkak të vaksinës kundër COVID-19 dhe Fondeve të tërmetit me të cilët Rama po luante fortë, dhe po i mbante derën mbyllur frymëzimit me të dyja duart! Dhe, fraksioni i tretë, shikonte me habi se si Basha i përgjigjej fushatës së Ramës me taksa idiote përballë një mileti që ende nuk e ka të qartë se çfarë është taksa, detyrimi ndaj shtetit e aq më pak borxhi publik ose politika e jashtme! Frymëzim nuk kishin por nuk e pranonin dot se nuk mund të motivohen në asnjë mënyrë kundër regjimit të Edi Ramës
Në fund, pjesa gri! Për të gjithë ata që kishin merakun e madh te pjesa gri, ai nuk ishte vendimtar në këto zgjedhje. Ishte dhe ngeli në rrjetet sociale, aty ku ata gënjehen ndërsa frymëzohen dhe motivohen me arsye, vetëm njerëzit e Zuckerbergut.
Meqë patronazhistët kishin analizuar në detaje si lëvizjet demografike, ashtu dhe votën në kuti duke shpallur dhe rezultatin para 25 Prillit nga shefi i tyre Edi Rama, 74 mandate, Lulzim Basha me strategët e tij të bindur në fitore nuk arritën të lëvizin nga vendi asnjërin nga fraksionet e skeptikëve dhe sot me plotë bindje mund të thuhet se nuk kanë kurrfarë merite as në votën që morën nga optimistët! Pse?!
Deri sa Edi Rama në çdo tubim fliste për patronazhistët pala tjetër ishte e kompleksuar për baltosjen e procesit zgjedhor duke ëndërruar me sy hapur pushtetin; Strategji kjo që i ra kokës pas 25 Prillit!
Duke ju kthyer pyetjes: Kush e vrau frymëzimin?!
Historia e PD nuk mund të bëhet duke injoruar historinë e PD! Ky ishte dhe gabimi më i madh i lidershipit të Partisë Demokratike që nuk shfletoi proceset zgjedhore nëpër të cilat kaloi kjo parti që nga themelimi, ku dhe do të kishte kuptuar kujdesin fetar dhe krahinor në hartimin e listave për kandidatë, në veçanti listës së Tiranës; Dhe, pse Partia Socialiste është akuzuar gjithmonë gjatë gjithë fushatës, ditën e zgjedhjeve dhe me mbylljen e kutive!
Lista e kandidatëve për deputetë në shumë zona krijoi pakënaqësi sapo u publikua dhe këtë atak kardiak të frymëzimit nuk është se u mundua njeri ta kuroj. Përpjekjet e Drejtuesve politik, si njerëz të zonës arritën vetëm të vendosin heshtjen deri më 25 Prill me arsyetimin se “nuk është momenti”, por shumë pyetje për listën e Tiranës, ku mbinë ca deputetë që kishin dështuar në zonat ku ishin shpallur deputetë më parë, mbetën pa përgjigje!
Nuk dihet se kush e ka projektuar fitoren e PD në Tiranë me atë listë të kandidatëve për të deputetë, por kjo listë nuk kishte lidhje me Partinë Demokratike dhe fitoren e saj. Si landfill i kandidatëve të Opozitës së Bashkuar, kjo listë ishte dhe ngeli varri i frymëzimit opozitar të 25 Prillit duke ndikuar dhe tek ata që ishin të motivuar.
Në fund, denoncimi i manipulimit zgjedhor! Pse shtabet zgjedhore të PD në të kaluarën akuzuan Partinë Socialiste, kjo nuk është një strategji që kërkon analizë izraelite apo batoniane për ta kuptuar ecurinë e një procesi zgjedhor shqiptar, qoftë ky 25 Prilli edhe pa lind dielli!
Thjeshtë, PS nuk fitoi asnjë palë zgjedhje pa manipulim që nga viti 1945. Pra, edhe atëherë kur nuk kishte rival politik komunistët mbushnin kutitë e votimit, siç bëjnë sot me thasë mielli, lekë, rindërtim të shtëpive dhe vaksina kundër COVID-19.
Pse heshti PD më 25 Prill dhe deri sa u shpallën rezultatet kjo nuk është e qartë! Pse iu hap goja PD vetëm kur u kuptua se po humb, as kjo nuk është e qartë sepse argumentet ishin aty, reale!
Por, sot është e qartë si loti, se asnjëri nga terreni deri më 25 Prill nuk i foli me objektivizëm liderit të tyre Lulzim Basha, kush mund ti ndaloj, fakte që ky i transmetoi nga goja e vetë duke shtuar mendimin e atyre që do ta lejojnë të bëhet Kryeministër. Dhe, ajo që shkaktoi rezultatin fatal, që sot askujt nuk i pëlqen, asnjëri nuk merr përgjegjësi dhe e kërkon fajtorin te frymëzimi është pakujdesia kur Lulzim Basha dhe jo vetëm, iu drejtua për gjatë gjithë kohës me të njejtin fjalor, si atyre që ishin të motivuar ose jo, ashtu dhe atyre që ishin të frymëzuar ose jo.
Sot, lidershipi i PD që sot është i mpirë dhe nuk dinë ta menaxhoj humbjen dhe asgjë nuk sqaron as vreri që nxjerrin nga goja kundërshtarët e Lulzim Bashës duke përfshirë “Grupin për PD”, në rastin më të mirë nuk e kuptojnë arsyen e humbjes! Sepse, nuk e kuptojnë se frymëzimin e botës demokratike e kanë vrarë me përçmim ose injorim duke asfiksuar dhe motivimin, realitet të cilin më mirë se se askush e sqaron “babai i motivimit”, doktori i piskologjisë, Dr.Wayne Dyer:
“Frymëzimi është kur merrni një ide dhe e zhvilloni atë deri në një rezultat, dhe motivimi është kur një ide ju përfshinë dhe ju e çoni atje ku duhet të shkoni.”
