Ballkani, fuçi me barut “Made in EU”!
nga Agim Popoci
Performanca e Presidentit të Serbisë, Aleksandar Vuçiç, në Samitin për Ukrainën në Tiranë, ndonëse sfumoi atë të një dite më pas “Ballkani Perëndimor-BE” duke krijuar përshtypjen se Edi Rama dështoi me të dyja takimet, për këtë dështim nuk mund të fajësohet vetëm Kryeministri i Shqipërisë!
Nëse shqiptarët e kanë për taksirat ta kenë një Kryeministër delirant që nuk i jep kurrfarë të drejte opozitës në Shqipëri dhe lejon që Presidenti i Serbisë, aktualisht me fakte agresor i tokës shqiptare në Veri të Kosovës, të hartoj dhe Deklaratën e Samitit që organizohet nga Edi Rama, ky është problem i shqiptarëve!
Pse Edi Rama zbaton politikën perëndimore për Saliun “non grata” dhe e degdis deri në arrest shtëpie pa kurrfarë fakti, dhe nuk e respekton po këtë politikë perëndimore për vendosjen e sanksioneve ndaj Rusisë kur harton Deklaratën e Samitit në Tiranë sepse Presidenti i Serbisë kështu e kërkon, sërish ky problem është vetëm i shqiptarëve që lejojnë Kryeministrin e tyre të tallet me shtetin dhe qenien shqiptare.
Por, pse sillet kështu Aleksandar Vuçiç në Tiranë, këtu fajtor i vetëm është ekskluzivisht Bashkimi Europian i cili që nga viti 2003 me Samitin e Selanikut organizoi dhjetëra samite për të kuruar imazhin e Serbisë kriminale në emër të integrimit të Ballkanit Perëndimor, dhe si rezultat i këtij angazhimi ne sot kemi dominimin e Rusisë në këtë rajon që nuk e kishte as në kohën e socializmit!
Shqiptarët u tronditën pesë ditë para Samitit të Ukrainës në Tiranë, kur Ambasadori i Ukrainës në Beograd, Volodymyr Tolkach, u shpreh për Agjencinë shtetërore serbe të lajmeve Tanjug, se forcat ukrainase në kuadër të KFOR-it ishin angazhuar për mbrojtjen e rajonit sllav, Shtërpce – Gjilan, dhe e përsëriti se Ukraina nuk do ta pranoj Kosovën si shtet!
Askush nga liderët evropianë që janë angazhuar personalisht në strategjinë ukrainase të politikës së jashtme dhe të sigurisë, madje as KFOR-i dhe aq më pak Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, me firmën e të cilit ka trupa shqiptare në kuadër të KFOR-it, nuk sqaroi Ambasadorin Tolkach dhe qeverinë e tij se qëllimi i këtij misioni të NATO-s nuk është të mbroj rajone sllave, por, u la që deklarata të mbytet në ujërat e konsumit të brendshëm serb!
Për shkak të natyrës shqiptare për të mos reaguar ndaj asnjë fenomeni pa urdhër partie, askush nuk reagoi as ndaj këtij poshtërimi shqiptar kur Ukraina ishte mbështet pa rezervë nga ky komb paqedashës i Ballkanit, dhe Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky u prit në Samitin e Tiranës si është më së miri!
Por, sikur BE të ishte sjellë me përgjegjshmëri ndaj shtetit serb që nga viti 1999, për masakrat ndaj popullit shqiptar, boshnjak dhe kroat, sot, do të kishim lidership serb pavarësisht emrit, dhe një popull që do të turpërohej për veprat e ushtrisë serbe! Por, jo!
Që nga Samiti i Selanikut kjo u shpërfill, dhe, sot, 21 vjeçarët serbë janë shumë më prorus se sa properëndimorë, dhe shumë më shumë të predispozuar të vrasin kroatë, boshnjakë dhe shqiptarë se sa heronjtë e tyre që kanë, kriminelët Slobodan Milosheviç, Aleksandar Vuçiç e Milorad Dodik, përkundër investimit ekonomik e politik që BE ka bërë në Serbi, me theks të veçantë Gjermania me kancelaren Merkel!
Sondazhet tregojnë se rinia e sotme serbe shpëtimin e sheh tek Rusia, por shifrat e emigracionit nuk flasin se po këta të rinj kanë destinacion të preferuar ose tokë të premtuar, Rusinë!
Pse ndodhë kjo, përgjigja është në Bruksel si në selinë e BE ashtu NATO-s; Ashtu si dhe për guximin që pati Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiç, ta sulmoj ushtarakisht Kosovën, përgjigje që gjithashtu gjendet në qarqet evropiane ku u gatua baruti për fuçinë e Ballkanit Perëndimor: Demokratizimi pavarësisht çmimit i Serbisë!
Dhe, natyrisht, Presidenti i Serbisë duke qenë i ndërgjegjshëm për këtë pretendim të pakuptimtë perëndimor, erdhi si triumfues dhe shkeli në tapetin e kuq në Tiranë duke kërcënuar se do ta ndryshoj Deklaratën e Samitit për Ukrainën, dhe nuk do të figuroj as “sanksione ndaj Rusisë” dhe as “ndikimi malinj në rajon”!
Pse nuk iu kërkua Ballkanit Perëndimor që të vendosen sanksionet ndaj Rusisë për shkak të agresionit ndaj Ukrainës, përgjigjen nuk e ka Edi Rama; As për ndikimin malinj të Rusisë, ndikim i cili nuk ka ekzistuar kurrë në përmasa të tilla si në Kosovë, ashtu dhe Kroaci, Bosnje dhe Mal të Zi!
Por, deri sa Edi Rama vazhdon dhe i bënë avokatinë Aleksandar Vuçiçit duke kërkuar nga BE që të mos e ngacmojnë të shkretin që po ha kos, është detyrë e BE ti tregoj Serbisë dhe serbëve, se ku e ka vendin në këtë konflikt!
Ndërkohë, se çfarë baruti i duhet fuçisë së Ballkanit Perëndimor, nëse i duhet, këtë vetëm injoranti Edi Rama nuk mund ta përcaktoj!
Në krye të herës, të gjithë duhet ta kenë të qartë se nuk është rastësi pse Aleksandar Vuçiç vazhdon dhe e citon Kosovën si “Djep i Serbisë”! Sikur Brukseli zyrtar të mos ishte gajasur me çitjanet e Edi Ramës por ta kishte lexuar të paktën “Diplomacy” të Henry Kissinger, do ta kishte të qartë pse liderët kryesor në Rusi, Ukrainën e konsideronin “djep i ortodoksisë ruse”, dhe pse liderët ukrainas, fjalimin e Presidentit amerikan George Bush të vitit 1991 e quajtën “Chicken Kiev Speech”!
Kur Rusia e mori veten pas vitit 2000 dhe u nis drejt Krimesë, burokratët e Brukselit shikonin tubat nëse ka ose jo gaz për zyrat dhe shtëpitë e tyre, por, kur ushtria ruse u nis drejt Kievit, të gjithë filluan të sajonin papërgjegjshmëritë e maniakut Vladimir Putin, sikur ata nuk e kishin as edhe një faj në botë!
Në korrikun e vitit 2022, Henry Kissinger për “Der Spiegel” parashikonte se me përfundimin e luftës në Ukrainë, Rusia ose do të realizoj marrëdhënie koherente me Evropën, ose do bëhet pararojë e Azisë në kufijtë e Evropës!
Në të dyja këto raste, BE-së nuk do ti hyjë në punë Rusia për integrimin e Balkanit Perëndimor, ashtu si edhe kërcënimi i kësaj fundjave nga Brukseli për Serbinë lidhur me harmonizimin e politikës së jashtme dhe zgjedhjet në Serbi!
Është strategjia e Brukselit që për 21 vjet nga Samiti i Selanikut organizon samite çdo ditë e më të këqija, duke pretenduar se një ditë do të demokratizoj Serbinë dhe integroj Ballkanin; Dhe, sot, qytetarët e Ballkanit kanë rastin të shohin produktin e kësaj strategjie, samit llum si ky i Tiranës, ku liderët e tyre me vota të vjedhura ose të blera nuk kanë turp dhe detyrohen që të lejojnë t’iu ulet në krah edhe homologu nga Serbia si i barabartë; Vetëm pse kështu vlerëson BE!
A është ky shantazh?!
Jo! Ky është ai baruti për të cilin ndër shekuj kanë folur fuqitë e mëdha, dhe popujt e mjerë të Ballkanit që vazhdojnë dhe përgjërohen për bukën e gojës, u bindën se vërtetë janë guri dhe arra e paqes në Evropë!
