Ku ka drogë ose trafikant droge është Tau; Ku ka prostituta është Tau; Ashtu si edhe ku ka vrasje është Tau; Tashmë ku ka edhe përdhunime është Tau!
Populli u lemeris kur dëgjoi dje rrëfimin e Nënkolonelit Nuhu, çfarë mund të bëjë një i ri që ka babin me pushtet, e që, rastësi thonë, është edhe deputet socialist.
Jo, jo, nuk është rastësia, por është gjeneza e një partie kriminale, e cila që nga dita e themelimit ishte e tillë, dhe nuk erdhi për ta ndërtuar dhe zhvilluar këtë vend, por për ta për shkatërruar dhe për ta përgjakur këtë tokë që ishte e bekuar. Dhe ja arriti qëllimit!
Krijoi njeriun e ri, nga komunist e konvertoi në socialist për ta finalizuar në rilindas. Pra, i gatshëm, të mbjellë drogë, ta shes dhe ata që e pengojnë ti vras. Me pushtetin e krijuar, të vazhdoj të qeverisë jo vetëm duke dhunuar por edhe përdhunuar, dhe me kapitalin e krijuar ti bëjë nul të gjitha pengesat. Pjesë e kësaj bande kriminale është edhe Tau, ai i rrëfimit të Nënkolonelit Nuhu, i cili ka rrënjë shumë më të thella se sa një këndonjës i PPSH-së dhe Enver Hoxhës, zar i Fatos Nanos, zar i Edi Ramës dhe së fundi çlirimtar i përdhunuesit të një vajze jetime.
Por kjo i ndodhë vetëm një populli të pafe, të arsimuar nën tytën dhe yllin e kuq, që shembë kisha e xhamia, duartroket varjet në litar dhe për Zot ka Enver Hoxhën sot e mot.
Le ti kthehemi këndonjësit, zarit të zarave dhe çlirimtarit të përdhunuesve Tau. Ndër hebre rrëfehet legjenda, të cilën nuk e përgënjeshtron në çast policia e Fatmir Xhafajt, për krijimin e shkronjës TAU, e që sqaron gjithçka çfarë po ndodhë me shefin e deputetëve të Rilindjes së Edi Ramës.
Kur Zoti vendosi të krijoj botën, të gjitha shkronjat e alfabetit u prezantuan para tij. Shkronja e parë që u prezantua ishte TAU, shkronja e fundit e alfabetit:
“O Zoti i botës, ta kesh kënaqësi që të shërbehesh me mua për ta krijuar botën, sepse pikërisht mua do të më japësh Torën (Ligjin). Unë jam vulë e vulës tuaj që është e vërteta (emeT). Vetëm emri është e vërteta. Është mirë që mbreti të filloj me shkronjën e së vërtetës që të krijoj botën”.
I Shenjti – i bekuar qoftë emri i Tij! – përgjigjet: “Ju jeni të denjë dhe të ndershëm, por nuk jeni të aftë që bota të krijohet duke filluar nga ju. Dhe për dy arsye: ti je i përcaktuar të jesh i shkruar mbi njerëzit e besimit që shërbejnë Torën nga fillimi deri në fund dhe të cilët do të vdesin me vulën tënde. Përveç kësaj ti gjithashtu je vula e vdekjes (maveT). Nuk është mirë që me ty të filloj krijimi i botës.” /La Terra Santa, p. Federic Manns, mars-prill 1990/
Por popullit të pafe nuk i interesoi kjo legjendë, as ky studim i p.Federicut që bënë lidhjet e simboleve nga Dhjata e vjetër në Dhjatën e re, por po shikonte një Tau që i kishte kënduar Enver Hoxhës dhe po rritej në prehrin e liderit të tyre Fatos Nano. Kishte ardhur nga fshati për të mësuar nga Nano ç’është mospërfillja, papërgjeshmëria, kumari, kurva, vrasja dhe të gjitha këto me pushtetin popullor. Por, Nano si i papërgjegjshëm që ishte, nuk e mësoj Taun se ç’është ky Zot që po i mësonte gjithë këto horrlliqe, dhe pse Krijuesi i Botës e kishte lënë të fundit.
Sidoqoftë, Tau u rritë nën hijen e Nanos dhe mori të gjitha të këqijat që ka kjo botë, nga Zoti i tij Nano, të cilin Perëndia nuk e kishte falur të përjetshëm në krye të kriminelëve komunistë.
Edi Rama që erdhi në krye të partisë me Shalsin nëpër këmbë, pa se TAU nuk është vetëm një vlerë simbolike së cilës sinagoga i jep rëndësi .Si një i pa fe që ishte, ama lexonte shumë, Rama e pa se çfarë ishte në gjendje të bëjë TAU. Këtë e thoshte edhe Profeti Ezekiel:
“Zoti urdhëroi: ‘Kalo nëpër qytetin e Jerusalemit dhe me shenjën TAU shëno në ballë të gjithë ata që vajtojnë e qajnë për poshtërsitë që ju bëhen!’ E të tjerëve u tha në vesh: “Nisuni pas tij dhe vrani pa mëshirë… Por tek ai cili e shihni shenjën TAU, atë mos e prekni!” (9,4-6)
Literatura rabine kështu e ka interpetuar: TAU me bojë blu i ishte shkruar në ballë të ndershmëve e TAU me bojë të kuqe, të pafeve. TAU pra është simbol i jetës dhe vdekjes. Cilësitë e shumta të tij janë theksuar në Talmud, në traktatin Shabbat 55 a.
Dhe këtë siç duket e ka studiuar mirw shpikësi i bojës mavi ndër shqiptarë, Edi Rama. E si do ta përdorte ndryshe në veprimtarinë e tij politike, një njeri siç është Tau, i cili ka krijuar idenë se karriera e tij ishte në ngritje. I tha thjeshtë: Shënoi në ballë të gjithë ata që janë me Rilindjen, e rrugës mundë të qërosh edhe ndonjë, për të tjerat kishte ustallar.
Tau filloi me policët, i hoqi të gjithë demokratët dhe i zëvendësoi ata pa shenjë në ballë, i ikën ca nga duart se u ngatërruan me LSI-në, ama spastroi mirë policinë. Edi Ramës po i vinin informacionet nga terreni, dhe projekti i tij i Rilindjes po futej avash avash në qelizat shqiptare. Kur suksesi ishte evident, dhe nuk kishte më në administratë me shenjën PD në ballë, urdhri i ri i ishte LSI!
Kështu Tau veproi, iu fut administratës dhe filloj shënimi, por një gjë Edi Rama nuk e kishte llogaritur, Tau po përdorte të gjitha mjetet për identifikim dhe largim, nuk ishte si në kohët e lashta. Për largim, Tau si i pafe përdorte kriminelët, dhe për zëvendësim nga këto poste, xhepi i tij filloj të rritej. Nuk ishte më i plotfuqishmi i Librazhdit, por i Elbasanit, Tiranës dhe gjithë Shqipërisë!
Sot, Edi Rama si i pafe që është, ama i lexuar shejtani, e konstaton me lehtësi se pse krijuesi i botës kishte të drejtë, dhe nuk e la të parin, por tashmë është vonë: ”Njerëzit kanë filluar të vdesin me vulën e tijë!”