Egërsia mbi Lazaratin!

nga Tritan Shehu

Unë e kam theksuar prej kohësh se u bë mire që u ndalua kultivimi i kanabisit në Lazarat, kam dënuar çdo krim që u krye aty, por thelbi i të vërtetës që ndodhi atje është krejt ndryshe nga çfarë po kërkohet të paraqitet sot prej disave.

Ajo “goditje” në Lazarat nuk shënon një aksion në luftën kundër kanabisit, por ishte vetëm një alibi e përgatitur në funksion të strategjisë kriminale shtetërore të kthyerjes së vendit në “Republikën e Kanabisit”, siç e quajta unë që atëherë.

Lazarati ky fshat i vogël, banorët e tij paqësore u agresuan në një mënyrë të tej skajshme, pompoze, jo proporcionale, veçse për të krijuar imazhin e rreme të vullnetit qeverisës për të ndaluar kultivimin e kanabisit, gjë që do të përdorej më tej si një mjegullnajë për të fshehur veprën më kriminale, kanabizimin e organizuar të të gjithë Shqipërisë.

Në fakt, në Lazarat u goditën fshatarët e thjeshtë, jo banditët e vërtetë, ata do të përdoreshin më tej në kanabizimin e vendit, që u drejtua pikërisht nga strukturat shtetërore, të cilat duhej ta ndalonin atë, në bashkëpunim me grupet kriminale (dhe me ata që vepronin më parë në Lazarat), duke i detyruar kultivuesit tu paguanin 10-15 € / për bimë.

Si pasojë, kjo Rilindje mbushi shpejt me kanabis në fillim Jugun e pastaj vendin në tërësi, një nga veprat më të errëta kriminale e me pasoja të pa llogaritshme në dimensione e kohë kjo për Shqipërinë, duke u fshehur mbas Lazaratit.

Kjo është e vërteta tragjike e asaj që ndodhi, gjë për të cilën deri më sot askush nuk po përgjigjet.