Alo Edi, taksisti jam!

nga Agim Popoci

Nuk po arrija të të marrë në telefon sepse linjën e ke vazhdimisht të zënë. Kur dëgjova se po hartoje Planin Ekonomik në kohën kur vendi është prekur nga COVID 19 thashë ta bëjmë një xhiro në mesnatë, siç e kishe zakonin e vjetër, para se të vije në pushtet. Por ja që Planin e prezantove në ERTV dhe e vulose te Fevzo i Sandrit por desha ti them nja dy fjalë!  

Tek Unë asgjë nuk ka ndryshuar, isha dhe jam me master juridiku edhe pse miqtë e mi e kishin idenë se do të më punësoje kur vjen në pushtet; Por ti kur u bëre Kryeministër, as që më hape telefonin më. Dhe, Unë një herë i shkreti të mora kur e bëre me një sens atë rrugën te kryeministria, shenjë nuk kishte, u futa madje edhe në semaforë me jeshile e një policë në motor po buzëqeshte. Nuk e kuptova atë formë të buzëve por shumë shpejtë u shndërrua në gjobë prej 180 mijë lekësh. Ti them se kush jam, nuk ndezte, sepse këtë nuk u kishe thënë as pedagogëve të Vlorës para se të vije në pushtet, si taksist nuk pjerdhnin fare policët edhe pse ti na pagëzove si barometër sepse ishin të preokupuar me Sajme Qorrin, dhe i rashë një herë telefonit, por kot!   

Gjithsesi, e pagova gjobën, vazhdova jetën duke marrë në mëngjes kalamajtë e pronarit ti çoj në shkollë e gruan e tij në shoping. Pse se mora doktoraturën thua ti. Po, ja, në një mëngjes po më rrëfen gruaja e pronarit pse tani e tutje do të dalim në shoping dy herë në ditë, dhe aty e kuptova se ç’e du doktoraturën kur me ose pa Edi Ramën taksist do jem.

-Edi na ktheu dividentin dhe burri im i shkretë nuk e di se ku ti lë paratë e më tha ik te TEG-u le të shoh bossi se i thotë ndonjë llaf të mirë Kryeministrit! Dhe, deri sa po më rrëfente gruaja e pronarit po mendoja se nga të gjitha ato që të kisha thënë asgjë nuk ndryshoi, mua vetëm volumi i punës mu shtua me pushtetin tënd dhe jo rroga. Duhet të filloj të mendoj për veten time. Por, as këtu nuk po më ec!

Një ditë duke luajtur me kalamajtë e pronarit nëpër TEG nuk po e shihja Manen, më ra një lodër dhe kur e mora dhe nisa të ngritëm, më dolën para dy këmbë me një palë xhinse zhul. Në atë kohë nuk kishte koronavirus dhe s’kishte pse ti lante, por kur ngrita kokën, bosi me syze, me duart në xhepa po shikonte ç’po bëja me lodra nëpër tokë. Gruaja e pronarit tim më shkeli syrin dhe unë pa bërë poro gjithsesi i pataksur, nuk po pushoja së shikuari ato xhinse firmato dhe aq të palara.

Po, Edo, po, të palara ndonëse edhe atij i kishe kthyer lekët nga tatimi i dividentit. Gruaja e pronarit më qortoi për sytë që i ngula atij njeriu aq të pasur dhe me aq zhul, por ajo më sqaroi se kishte blerë një metalurgjik në Kosovë dhe nuk kishte para i shkreti, tani madje edhe me ABC news nuk ka lidhje.  

Nejse, kjo ndodhi ishte para telefonatës tënde për miletin e palarë por ca pakënaqësi ndër qytetarë do ti kisha rrëfyer në këto ditë të vështira që na mbërtheu COVID 19.

Meqë Planin Ekonomik e prezantove pa bërë asnjë xhiro me taksi, siç e kishe zakonin e vjetër, po të rrëfej një rrugë që bëra një mbrëmje koronavirusi me një mjek deri në QSUT “Nënë Tereza”, mbase do të shërbej për Planin e radhës.

Një mbrëmje, në këto ditë të vështira covidi, më thirri pronari dhe më tha:

-Vendos maskën e dorezat, dhe ik merre mjekun e çoje ku do ai!

Me thënë të drejtën fluturova ndonëse ishte njëri nga ata mjekët që ti e kishe futur në listën e 100 më të korruptuarve, por ai çunin e xhajës tim e shëroi pa kokërr leku. E mora, i pëlqeu për masat që kisha marrë ndonëse ai nuk kishte asnjë gjë prej gjëje, as maskë dhe as doreza, vetëm më tha:

-Në QSUT!

Rrugës, si taksist që jam, nuk durova dot dhe po i them se Kryeministri ka filluar ta kuroj marrëdhënien me Ju, mjekët. Buzëqeshi, rëndë, sa mezi po e mbante pasqyra ku po e shikoja, kur papritmas policia, STOP:

-Ku po shkon! Pa, profesorin, na kërkoi falje që na ndaloi dhe vazhduam.

-Profesor, kanë frikë nga Kryeministri, kanë filluar ti respektojnë mjekët!

-E ke gabim, ma ktheu! Populli gjithmonë na ka respektuar, i ka respektuar edhe prokurorët dhe gjyqtarët që i bëri lëmsh, dhe në vend të largoj të keqen nga spitalet publike dhe ti rris rrogat atyre që punojnë, e çoj qytetarin në Spitalet Private. Ky mbase ishte qëllimi! Sot kur privatët e tij nuk e bëjnë dot luftën me COVID 19 flet për heronjtë e QSUT.

-Po Manastirliu, ia prita!

-Asgjë e re, Beqje me sisa, vetëm se kjo nuk bënë recepsione dhe nuk ka ppp për të dhënë. Ama me këtë Facebook, na çmendi fare! Më parë i shkojnë rezultatet e analizave asaj se neve, e ne “heronjtë” jemi marrë dhe do merremi me popullin, kemi luftuar dhe do të luftojmë me virusët.

Arritëm te Spitali, shpejtë po sepse nuk kishte trafik, por jo siç e kishe ti zakon që nuk paguaje, mjeku futi dorën në xhep, i thash dhe insistova:

-Jo, të lutem, se kam porosi prej pronarit që të mos marrë lekë!

-Pa merak, do bëhet mirë jo vetëm me koronavirus ndonëse ky Gjel kryengritës tashmë është i lagjes së pasur dhe nuk heshtë! Hodhi 10 mijë lekshin dhe u tretë duke u futur në spitalin ku, virusi, populli dhe vdekja, bashkëjetojnë…