nga Agim Popoci
Albin Kurti është Kryeministri i ri i Kosovës. E veçanta këtij epilogu zgjedhor është se Albin Kurti është Kryeministri i parë i Kosovës, që nuk zgjidhet nga halli por buron nga vota e popullit.
Që nga dita e parë e çlirimit, Qeveria e Kosovës nuk u drejtua nga njeriu të cilin e përcaktoi vota e popullit, por me raste kishte ndërhyrje të ndërkombëtarëve, përzgjedhje të Presidentit Rugova, PAN-a e VLAN-a për të ardhur në ditën e 3 Shkurtit 2020, kur shumica parlamentare e dalë nga zgjedhjet e 6 Tetorit të përcaktohet edhe për njeriun që do ti zbatoj zotimet elektorale, Albin Kurti.
Ky epilog i zgjedhjeve përveç se shton përgjegjshmërinë e veprimeve të Albin Kurtit me shumicë të konsoliduar parlamentar, tregon se klasa politike që ka përballë Kryeministri i ri, ka po ata që përcaktuan qeveri dhe kryeministra nga halli, për ta sjellë Kosovën buzë greminës.
Qeveri gjithëpërfshirëse dhe Kryeministri nga halli që kishte Kosova e pasluftës dëshmoi se mospërfaqësimi i shumicës nuk mund të sjellë asnjë lloj rezultati, as politik dhe as ekonomik, përderisa llogaridhënia ashtu si dhe qeverisja, janë gjithëpërfshirëse. Një turp demokratik që mund të prodhoj vetëm fidani i një shteti që ishte në pritje të mbijë.
Edhe ndërhyrja që bëri mbi këtë fidan Presidenti i ndjerë Ibrahim Rugova nuk dha ndonjë rezultat. Kryeministri i dalë nga halli, Ramush Haradinaj, i cili kishte një fillim të pëlqyeshëm për qeverisjen e një shteti që ishte në pritje të lind, tregoi se demokracinë dhe politikën i kishte shumë të ngatërruara. Për stadiumin përplot me opozitarë dhe të pakënaqur që kishte përballë, ndërsa pritej marshimi i Trupave Mbrojtëse të Kosovës, kishte një përgjigje aspak demokratike dhe nëse kemi parasysh se bëhej fjalë për bashkëluftëtarët e tij, edhe aspak dhe humane.
“Pushoni komandantë të Bllacës, jau qi… nanën” ishte përgjigja e Ramush Haradinajt ndaj fërshëllimave që presupozohej se vinin nga ithtarët e PDK-së, në momentin që Kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj mori fjalën!
Kjo përgjigje u komentua shumë ndër shqiptarët e Kosovës por askush nuk e kishte imagjinuar se do të vijë dita që pikërisht Ramush Haradinaj do të qeverisë me “komandantë të Bllacës” jo pse u kishte “q.. nanën” por se halli i këtij shteti sërish do të krijoj situata të përçudnuara, ku edhe me këta komandantë do të mburret se i ka vendosur taksën Serbisë dhe ka ruajt ndarjen e Kosovës.
Gjithsesi, para se të vij ky koalicioni i turpshëm PDK- AAK, qytetarët e Kosovës, në mungesë të një alternative tjetër dhe pas një qeverisje kriminale të LDK dhe AAK-së, do të detyrohen në vitin 2007 ti japin besimin Partisë Demokratike dhe Hashim Thaçit. Pra, nga halli, kjo parti do të marrë besimin e qytetarëve për të treguar ditët e para se qëndrimi i gjatë në qeveri ka ndërgjegjësuar një parti që dalëngadalë po futej në shinat e demokracisë.
Ky koalicion dhe Kryeministri i kohës do të zinin vendin në historinë e kombit shqiptar me shpalljen e Pavarësisë së Kosovës sikur mos ta grinin kufirin me Maqedoninë vetëm disa ditë më pas. Por, përcaktimi i kësaj vije kufitare jo vetëm që do ti bëjë me turp përballë kombit shqiptar por edhe historikisht qesharak përballë maqedonëve.
Shpallja e Pavarësisë së Kosovës, zhgënjimi me përcaktimin e vijës kufitare me Maqedoninë dhe hyrja e Lëvizjes Vetëvendosje në Parlament shtoi përgjegjësitë qeverisëse dhe krijoi një jetë parlamentare ndryshe. Por, rezultati i zgjedhjeve dhe krijimi i koalicionit të ri qeverisës dëshmoi se sërish Kosova do të duhet ta gëzoj një qeveri të krijuar nga halli. PDK dhe LDK u shuan së ekzistuari si koalicion pa e kuptuar arsyen, por rezultati i ardhshëm zgjedhor prodhoi po atë koalicion edhe pse u bënë dy parti prej të cilave buronin akuza shumë më banale se sa vetë përbërja parlamentare e re që krijoi ky vend.
Kryetari i ri i Lidhjes Demokratike të Kosovës, Isa Mustafa, nisi betejën e tij politike për të rrëzuar Hashim Thaçin dhe PDK-në dhe përfundoi Kryeministër në koalicion me këtë parti, pra Partinë Demokratike të Kosovës. Ky koalicioni ishte dhe koalicioni më fatal që gëzoi Kosova e pasluftës, Kryeministri ishte vetëm i ministrave të LDK, Hashim Thaçi tërhiqte penjtë e atyre të PDK ndërkohë që me ata serbë nuk kishte ndonjë ndryshim, urdhrat i lëshonte Beogradi. Por jo vetëm krijimi por dhe fundi i këtij koalicioni qeveris ishte fatal. Kryeministri Isa Mustafa u detyrua të jap dorëheqje për shkak të përcaktimit të vijës kufitare me Malin e Zi dhe, siç u tha, tradhtinë e tij kombëtare ndonëse kishim të bëjmë me një vijë kufitare që tejkalonte përmasat e një kufiri mes dy shteteve. Rrethanat gjeopolitike diktuan vendosjen ose jo të përcaktimit të kufirit të Aleancës Veriatlantike, NATO, por ato politike krijuan dhe një rrethanë të re, nga e cila, Kryeministri i zgjedhur nga halli, nën presionin e politikës parlamentare nga Lëvizja Vetëvendosje dhe në veçanti bajraktarin, AAK, u detyrua të largohet nga froni.
Kështu dhe ndodhi, por sërish ai që ishte në shënjestër, Hashim Thaçi me partinë e tij PDK, mbijetoi në ujërat opozitare që nuk kishin as rrymim, as digë dhe as kthjelltësi për ta zhvendosur në opozitë partinë që e kishte sjellë Kosovën, për shumë arsye, pa nam dhe nishan.
Por aty ku refuzoi të ishte Isa Mustafa dhe LDK, pra në qeveri me Hashim Thaçin dhe PDK, u gjet Ramush Haradinaj me AAK. Komandantët e Bllacës u harruan, aty si dhe sharjet “me libër shpie”, dhe u krijua një koalicion i përçudnuar i cili jo vetëm që do të pajtohej me përcaktimin e kufirit me Malin e Zi, për të cilin u mblodhën shumë firma e u botua dhe një libër mediokër, por do të sillte në jetë sërish një kryeministër nga halli që nuk do të prodhonte asgjë më shumë se tensione ndër shqiptarë.
Bashkimi i krahut të luftës, në shtetet e rajonit ka prodhuar stabilitet, por një qeveri nga halli e Kosovës prodhoi halle të shumta deri në rënien e saj. Ndonëse u mburrën me ruajtjen e ndarjes së Kosovës dhe taksën 100 % ndaj produkteve të Serbisë, rezultati zgjedhor tregoi se qytetarët nuk mund të gënjehen përderisa kanë dhe një alternativë ndryshe përveç se me Hashimin ose Isën, dhe nuk ka më arsye që e gjithë drama elektorale të përfundoi sërish me një Kryeministër nga halli.
Meqë këtë gjë nuk e kishin llogaritur si Ramush Haradinaj ashtu dhe Kadri Veseli, zgjedhjet e 6 tetorit nuk prodhuan të keqen më të vogël por një ndryshim.
Sot, nuk kemi një Kryeministër të Kosovës nga halli. Nuk kemi qeveri gjithëpërfshirëse me kryeministër Bajram Rexhepi; As qeverinë e Ibrahim Rugovës me kryeministër Ramush Haradinaj, Ose, qeverinë e Hashim Thaçit me kryeministër Isa Mustafa; Dhe, shëmtinë e fundit fare, qeverinë e Kadri Veselit me kryeministër Ramush Haradinaj!
Sot, kryeministër është Albin Kurti i cili për asnjë moment nuk u diskutua as me votë dhe as në negociatat për krijimin e koalicionin qeverisës.
Sot kryeministër është Albin Kurti të cilit nuk i duhen pallavrat e ruajtjes së tokës kosovare dhe prodhimit vendor. Ato pushuan me ditën e votimit. Asnjë qytetarë i Kosovës nuk do të lodhet më me arritje të tilla imagjinare, sepse sot ai nuk ka nevojë ti thotë një shqiptari por as edhe një serbi se toka e kosovare edhe mund të futet në pazar. Dhe, këtë e bëri të qartë edhe vetë presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiç, i cili ndarjen e Kosovës e quajti shans të humbur. Me zgjedhjet e 6 tetorit ky kapitull u çua në harresë sepse thjeshtë, kjo tokë është e shenjtë!
Sot, për prodhimet vendore qytetarët e Kosovës janë më të qetë se kurrë sepse ishte Albin Kurti që luftoi për këto prodhime sikur kur ishte Ramush Haradinaj në opozitë ashtu dhe në qeverinë e Kadri Veselit.
Sot, pavarësisht propagandimit për ruajtjen e pasurive natyrore të Kosovës, në krye të qeverisë është njeriu që jeton me një rrogë. Albin Kurti krijoi parti e cila u akuzua për shumë absurditete politike por jo për haraç ose pasuri marramendëse. Dhe, jo pse nuk kishte mundësi si Hashim Thaçi, Ramush Haradinaj, Kadri Veseli etj. Kjo është dhe arsyeja se pse minatorët tashmë bëjnë gjumë të qetë për Trepçën dhe jo vetëm!
Dhe në fund fare, sot Kryeministri Albin Kurti ka dhe një lehtësi tjetër që nuk e kishin asnjëri prej paraardhësve të tij përveç se ishin të dënuar si Kryeministra nga halli, komunikimin me Parlamentin e Kosovës. Kryetar i këtij institucioni të rëndësishëm nuk do të jetë më një i zgjedhur nga halli për shkak të koalicionit qeverisës, por Kryetare e Parlamentit tashmë është njëra ndër deputetet më të përgatitura, jo vetëm të kësaj legjislature, Vjosa Osmani!