“Është fatkeqësi që nuk kemi ditur ta shprehim një nderim dhe falënderim jo ndaj Anton Çettës, por ndaj Lëvizjes dhe fenomenit të pajtimit të gjaqeve. Fatkeqësia është se ne e kemi kujtesën shumë të shkurtër, dhe të mirën po e zhvlerësojmë dhe po e harrojmë.” Kështu u shpreh Dom Lush Gjergji duke i konsideruar heronj të gjallë të gjithë ata që në emër të popullit falën gjakun e më të dashurve të tyre në fillim të viteve 90-të ndërsa është i bindur se Anton Çetta mbetet një figurë në mendjen dhe zemrën e popullit shqiptar
Shpreh keqardhje se ata njerëz janë lënë anash, megjithëse falja e rreth 1.200 gjaqeve ndali vëllavrasjen në kohën kur regjimi brutal i Slobodan Milosheviçit nisi zbatimin e masave represive pas suprimimit të autonomisë, shkruan sot “Koha Ditore”.
Dom Lush Gjergji , pjesë e Lëvizjes për pajtimin e gjaqeve, të prirë prej Anton Çettës, thotë se pa ndaljen e vëllavrasjes nuk do të kishin sukses as lëvizjet për liri.
“Anton Çetta mbetet një figurë në mendjen dhe zemrën e popullit shqiptar. Dhe është fatkeqësi që nuk kemi ditur ta shprehim një nderim dhe falënderim jo ndaj tij, por ndaj Lëvizjes dhe fenomenit të pajtimit të gjaqeve. Fatkeqësia është që nuk gjendet kurrkund e shënuar as në libra shkollorë. Fatkeqësia është se ne e kemi kujtesën shumë të shkurtër, dhe të mirën po e zhvlerësojmë dhe po e harrojmë”, thekson Dom Lush Gjergji, vikar i përgjithshëm i Kishës Katolike të Kosovës, duke folur për Lëvizjen për pajtimin e gjaqeve dhe refuzimin e Institutit Albanologjik të Kosovës që shtatorja e Çettës të vendoset para institucionit ku i kishte prirë seksionit të folklorit.