Eksodi arsimor është një fenomen i frikshëm që ka prekur familjet shqiptare.
Besimi tek sistemi ynë arsimor është në rënie të lirë dhe ka prekur fundin.
Shkolla shqiptare është duke humbur misionin e saj, për shkak të paaftësisë qeverisëse, kompleksitetit të problemeve ekonomiko-sociale që dominojnë jetën dhe të përmbysjes së sistemit të vlerave.
Arsimi parauniversitar pluskon nën një kaotizëm institucional e ligjor ekzemplar dhe nën një trysni politike permanente.
Shkollat gjithnjë e më shumë, po shndërrohen në magazina nxënësish, ku sundon mediokriteti i njohurive dhe mesatarizimi i dijes e edukimit.
Mësuesi është lënë pa dinjitet financiar e moral, ndërsa nxënësi i nënshtrohet inercisë arsimore.
Arsimi i lartë operon me një ligj, i cili nuk arrin dot “të fusë” në terma ligjorë sistemin dhe që ka ndezur “një luftë” absurde midis IAL-ve për numrin e studentëve, duke zhdukur konkurencën e ndershme për cilësinë e dijes.
Kërkimi shkencor është nulifikuar dhe pedagogu është shndërruar në një librashitës të vogël.
Jo vetëm të rinjtë po refuzojnë tashmë, gjithnjë e më shumë, një diplomë universitare shqiptare, e cila nuk i çon gjëkundi, por dhe familje të tëra po largohen nga sytë këmbët “për hir të fëmijëve e shkollimit të tyre, për t’i dhënë atyre një të ardhme që këtu mungon”.
Shifra prej 134 mijë nxënësish më pak, është katastrofale.
Askush nuk mund të dalë tani e ta justifikojë këtë vetëm me uljen e lindshmërisë dhe aq më keq të na paraqesë për shkak mirëqënien e rritur ekonomike.
Askush nuk i beson më as pallavrave pa pikë e presje të të Ramës e as përbetimeve hipokrite të Linditës.
E vërteta është se Shqipëria po zbrazet çdo ditë e po mpaket e plaket me shpejtësi drite.
Pa arsimim të besueshëm, pa ekonomi, pa të ardhme, pa dinjitet, pa vlera, pa drejtësi sociale, Shqipëria po shndërrohet “në tokën e djegur” të bazëzisë dhe injorancës qeverisëse.
Koha për t’i rikthyer shqiptarëve arsimin, besimin, të ardhmen, dinjitetin në vendin e tyre, është tani!