“Millosheviç do të kishte dashur zgjidhjen si Trump”, NATO përgënjeshtron proserbin Carl Bildt

Pas sulmeve kriminale ndaj Presidentit të SHBA, Donald Trump, nga ana e Ish-Kryeministrit të Suedisë, dhe, për fatin e keq të boshnjakëve dhe kroatëve edhe Përfaqësues i Bashkimit Evropian për ish-Jugosllavinë, proserbi Carl Bild, për angazhimet e Shteteve të Bashkuara në realizimin e marrëveshjeve me Kosovën dhe Serbinë për linjat ajrore dhe hekurudhore, Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg, ka sqaruar se aleanca ushtarake po punon për hapjen e hapësirës së ulët ajrore mbi Kosovë.

“Ekziston një proces, i cili lehtësohet nga NATO-ja dhe e adreson këtë çështje. Shpresoj se do të gjejmë mënyra për t’u pajtuar për rihapjen e hapësirës së ulët ajrore dhe në këtë mënyrë të mundësojmë trafikun e drejtpërdrejtë ajror midis Beogradit dhe Prishtinës”, tha Stoltenberg sot në Bruksel për të sqaruar opinionin dhe jo për ti dhënë leksion injorantëve proserb si Bildt, i cili propagandon qëllimin e keq të Presidentit Trump, duke gënjyer se “forcat e sigurisë serbe të kenë nën kontroll gjithçka. Kufijtë. Hapësirën ajrore…” ndërkohë që Rezoluta 1244 e KS të OKB është në fuqi.

Ndryshe, Kosova dhe Serbia, në fillim të javës së kaluar kanë nënshkruar Letrat e Synimit, me të cilat parashihet vendosja e një linje të drejtpërdrejtë ajrore midis Prishtinës dhe Beogradit. Kjo linjë do të operohej nga kompania ajrore gjermane, Lufthansa. Marrëveshja, raporton RFE është mirëpritur menjëherë nga NATO.

Linja e drejtpërdrejtë ajrore midis Prishtinës dhe Beogradit është ndërprerë më 1999 pas hyrjes së forcave të NATO-s në Kosovë.

Në përputhje me rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, me Marrëveshjen Ushtarake-Teknike të vitit 1999 dhe me ligjet aktuale të Kosovës, për sigurinë e hapësirës ajrore të Kosovës përgjegjëse është NATO, përkatësisht komandanti i misionit të KFOR-it.

Miratimi i NATO-s, është i domosdoshëm për rihapjen trafikut ajror midis Prishtinës dhe Beogradit, dhe Stoltenberg konfirmoi se “po punohet shumë për ta arritur këtë pëlqim brenda NATO-s”.

Postimi i sotëm i Carl Bildt:

Jam përfundimisht i sigurt që Millosheviç do të kishte dashur të njëjtën zgjidhje që Trump i ka bërë Kosovës. Forcat e sigurisë serbe të kenë nën kontroll gjithçka. Kufijtë. Hapësirën ajrore. Hapësirën dixhitale. Tregtinë. Asnjë makineri e rëndë e armëve nuk lejohet. Dhe natyrisht, disa të drejta të kufizuara për kosovarët.

Pse edhe Bildt edhe Serb

Në 20 vjetorin e shtetrrethimit të Sarajevës nga forcat e Sllobodan Millosheviçit, ditë kur mbeten të vrarë 11.541 njerëz, ish-zdhënësja e Gjykatës së Hagës, Florence Hartmann u trondit kur pa në mesin e të ftuarëve ministrin e Punëve të Jashtme të Suedisë, Carl Bildt.

“Nuk është dashur të vij sot. Pse u shfaq pikërisht në ditën e sotme? Është dashur të vij kur mund të bënte diçka. E kur mund të bënte diçka, ai thoshte se ‘Millosheviçi është çun i mirë’ dhe një gjë e tillë është e shënuar në transkripte. Ai nuk meriton të jetë këtu,” e tmerruar thotë Hartmann deri sa Carl Bildt po injoronte fjalët e saj, shkruante e përditshmja kroate “Veçernji list” më 10 prill të vitit 2012, ndërsa gjithë ngjarjen e cila ishte në prag të një incidenti të përmasave më të mëdha, e regjistruan kamerat, e videoja u transmetua në Dnevnik.hr.

Duke sqaruar se ky është një vend i lirë dhe ajo mund të shprehë mendimin e saj, gjithashtu e pranoi se edhe Bildt mund të shpreh qëndrimin e tij.

“Por, me politikën e tij, si përfaqësues i BE nuk ka bërë asgjë që të ndërprente vuajtjet e Sarajevës dhe gjithë Bosnjes. Për këtë asrye mendoj se ai nuk e ka vendin këtu,” ka përfunduar Hartmann me rastin e këtij përvjetori i cili shënoi një incident që riktheu tek opinioni boshnjak, bëmat e Millosheviçit dhe Bildtit.

Pas Srebrenicës mbronë serbët, dënoi operacionin “Stuhia”

Kishte të drejtë ish-zëdhënësja e Gjyaktës së Hagës, Folernce Hartmann, kur në 20 vjetorin e shtetrrethimit të Sarajevës sulmoi Carl Bildtin, të dërguarin e posaçëm të BE për Ish-Jugosllavinë.

“Ai nuk meriton të jetë këtu sot,” ishte e qartë Hartmann derisa Bildt i kthente kurrizin. Më pas do ti përgjgijet se “po shpërndanë gënjeshtra”.

Për fatin e tij të keq, Hartmann i din faktet. I dijnë edhe në diplomacinë kroate, kur Bildt me vite të tëra ishte shpallur “person non grata” në Kroaci.

Dokumentat të cilat diplomatët kroatë pranë misionit të Kroacisë në OKB nga Gjeneva i dërgonin në Zagreb nga mesi i viteve -90-të dëshmojnë për mbështetjen e Bildt për politikën serbe.

Më 19 korrik të vitit 1995, diplomati kroat Madey dërgon në Zagreb një dokument sekret. Diplomati kroat lavdëron Van den Broekun, i cili në takimin e Këshillit të Ministrave të BE u angazhua që bashkësia ndërkombëtare nuk guxon të gjunjëzohet para fuqisë së armës së të fortit, dhe ti mohoj më të dobëtit të drejtën për tu vetëmbrojtur. Ai shkruan se Vand den Broek iu kundërvu hapur Carl Bildtit.  Në po atë mbledhje, theksohet se Bildt “më shumë kritikë dhe përgjegjësi (për rënien e Srebrenicës) i mveshte aksioneve të Armatës së Bosnje Hercegovinës, dhe ushtrisë kroate HVO, deri sa theksoi se serbët e Bosnjes angazhohen  vërtetë për ndërprerjen e luftës”.

Në shkresën tjetër të 31 korrikut të po këtij viti, May i zbulon Zagrebit përmbajtjen e “Pakos Bildt” për të cilin ai kishte rënë dakord me Sllobodan Millosheviçin. Republika Federale e Jugosllavisë pranonte kufijtë e Bosnje Hercegovinës, por ajo do të jetë një union i Federatës dhe Republikës Srpska, dhe për këtë Jugosllavisë së Millosheviçit do ti hiqeshin sanskionet

Rolin e tij më të rëndësishëm kundër interesave të Kroacisë, Bildt e luajti në ditën e fillimit të operacionit të forcave kroate ndaj rrebelëve serb, i njohur si “Stuhia”. Fjalët nga deklarata e tij ishin profetike:

“Ofansiva kroate kundër zonave të banuara me serbë duhet të dënohet sa më shpejtë… kjo do të hedhë hije të zezë mbi Kroacinë për një kohë të gjatë… Martiç është akuzuar për krime lufte sepse bombardoi Zagrebin, është vështirë të shohësh çfarëdo lloj dallimi në mes të këtij aksioni dhe bombardimit të Kninit, për të cilin tani duhet të përgjigjet Tugjman,” shkruante Bildt, i cili, i mësuar me politikën (britanike) se deri tek paqja mund të arrihet vetëm me kompromise të kroatëve dhe boshnjakëve ndaj serbëve më të rëndësishëm strategjik, arriti të jetësoj edhe akuzën e “Stuhisë” në Hagë. Dhe ashtu siç shkruante Hartmann, Gjykata e Hagës fshehu ndërhyrjen e Serbisë në Bosnje Hercegovinë dhe Kroaci. Tugjmani vdiq, e për “Stuhinë” në Hagë u dënuan gjeneralët kroat Gotovina dhe Markaç.