Papa Francesku mbajti i vetëm një lutje të jashtëzakonshme në sheshin Shën Pietri, për këtë moment të vështirë që po kalon njerëzimi e që përkon me nisjen e ceremonialit fetar të Festës së Pashkëve 2020.
“Bie mbrëmja e njeriu është i humbur e i frikësuar. Jemi në të njëjtën barkë. Prej javësh duket se ka rënë mbrëmja. Errësira të dendura kanë mbërthyer rrugët, sheshet e qytetet tona, janë bërë zotër të jetës sonë duke mbuluar gjithçka me një heshtje shurdhuese e zbrazëti të shkretë që paralizon gjithçka ndërsa kalon . Ndjehet në ajër, në gjeste e thotë vështrimet.”
U gjetëm të frikësuar e të hutuar, tha Papa Françesku, si dishepujt e Ungjillit:
“U gjetëm në befasi nga një stuhi e papritur dhe e tërbuar. Kuptuam se jemi të gjithë në të njëjtën barkë. Të gjithë të brishtë e të çorientuar, por në të njëjtën kohë të rëndësishëm e të domosdoshëm, të gjithë duke lundruar së bashku, të gjithë me nevojën për të ngushëlluar njëri-tjetrin.”
Koronavirusi, u shpreh ai, prezanton për njeriun momentin e zgjedhjes.
“Nuk është koha e gjykimit tënd, por e gjykimit tonë. Eshte koha të zgjedhësh se çfarë vlen e çfarë kalon, të ndash se çfarë është e nevojshme e çfarë jo. Koronavirusi, e çoi humanizmin i cili deri tani ishte i sigurt për fuqinë e tij, të kërkoj ndihmë për shpëtimin e tij. Kemi ecur përpara duke u ndjerë të fortë e të aftë në gjithçka. Lakmitarë në fitim. E lamë veten të mbytemi e të nxitojmë nga hutimi,” tha Papa Francesku. E tani që jemi në një det të hapur të përgjërohemi:
ZGJOHU O ZOT!
Papa Francesku ka mbyllur këtë lutje të jashtëzakonshme në Sheshin Shën Pietri, duke i besuar Shën Mërisë humanizmin e duke i kërkuar Zotit të mos braktisë njeriun në këtë furtunë.
Kjo ishte Lutja e jashtëzakonshme dhe bekimi “Urbi et Orbi” i Papa Françeskut për emergjencën e coronavirusit, bekim i cili zakonisht jepet vetëm për krishtlindje, pashkë dhe pas një zgjedhjeje papale.
Për këtë rast, përpara derës qendrore të bazilikës së Shën Pjetrit, u vendos një kryq, si nderim për t’i dhënë fund një plage në shekullin XVI.