Walter Glos, fytyra ndryshe e diplomacisë perëndimore në Tiranë

nga Nebil Çika*

Për të gjithë ata shqiptarë që nuk e njohin apo që nuk kanë dëgjurë, që besoj janë të paktë, Walter Glos është Drejtori i Fondacionit gjerman “Konrad Audenauer në Shqipëri. Z.Glos, në fund të shkurtit largohet nga kjo detyrë në Shqipëri për të drejtuar fondacionin në fjalë në Turqi dhe me këtë rast, përtej keqardhjes që nuk do të jetë më çdo ditë midis nesh në Shqipëri, i urojmë sukses.

Por ikja e tij nga Shqipëria na ka brengos jo për faktin se largohet një ekspert , diplomat e mik ndërkombëtar i Shqipërisë dhe shqiptarëve, por se ai ishte pa dyshim, në këto vite të vështira tonat, fytyra ndryshe e diplomacisë perëndimore në Tiranë.

Për ata që e kanë njohur nga afër, ky përcaktim i imi është më se i qartë por për të tjerët që nuk e kanë pasur këtë mundësi do të mundohem në pak rreshta të argumentoj pse ai ishte ndryshe nga të tjerët.

E kam njohur nga afër Z.Glos këto një vit e gjysmë që unë drejtoj Shoqatën Antikomuniste të të Përndjekurve Politike të Shqipërisë, si një nga partnerët tanë kryesor, por për shkak të punës sime si gazetar e kam ndjekur edhe më parë me vëmendje, punën e tij dhe të Fondacionit që drejton, dhe ndaj vlerësim të veçantë për te.

Që në takimin e parë ka lënë tek unë përshtypjet e një personi serioz të aftë profesionalisht, të sinqertë, të drejtpërdrejtë, cilësi tipike që ne shqiptarët kemi në përceptimin tonë për gjermanët e mirë. Por cilësia e tij më e mirë është dhe ngelet, raporti i tij me të vërtetën, atë që ndodhë në Shqipëri dhe sidomos qartësia në perceptimin, analizimin dhe raportimin e ngjarjeve të cilat në shumë raste ishin më të sakta e më të drejta se të vet shqiptarëve .

Në vitet e fundit vihet re një problem i madh me përfaqësitë diplomatike apo ekspertë të ndryshëm ndërkombëtar që veprojnë në Shqipëri, raporti i të cilëve me të vërtetën këtu është i pa drejtë dhe raportimi sajë në kancelaritë që përfaqësojnë, i gabuar apo edhe i manipuluar politikisht. Ka shumë arsye e arsyetime për këtë qëndrim të deformuar të diplomacisë perëndimore në Tiranë, por kryesoret ngelen linjat e tyre ideologjike dhe mundësia e përfolur korruptimit të tyre nga politika shqiptare, nga ajo pjesë e sajë e interesuar që ata të fshehin realitetin tonë. Kjo, për shqiptaret është e qartë pasi identifikohet nga vetë deklaratat publike të diplomatëve shumë prej të cilave janë diametralisht të kundërta me realitetin shqiptar, duke ndryshuar kështu në mënyrë të qëllimshme e artificiale edhe përcaktimin e vendeve apo institucioneve ndërkombëtarë që ato përfaqësojnë, dhe veçanërisht vendimmarrjet e qeverive e drejtuesve të tyre në raport me Shqipërinë.

Në këtë situatë të rëndë të sjelljes së diplomatëve perëndimor në Tiranë, Z.Glos përbënë një përjashtim, gjë që e bën atë fytyrën ndryshe të tyre dhe zërin ndryshe të raportimit të situatës në Shqipëri në kancelarinë e Berlinit dhe Brukselit. Shpesh herë kanë qenë raportimet me fakte e prova të Z.Glos që kanë ndryshuar apo kanë bllokuar qëndrime të gabuara të Berlinit e Brukselit, të mara në kushtet e raportimeve të sakta apo mos raportimet e përfaqësuesve zyrtarë të perëndimit nga Tirana. Siç thotë edhe vet Z. Glos aq i fortë ishte dizinformimi nga Tirana sa që nga Brukseli pyesnin gjithmonë çfarë bën opozita dhe asnjëherë se çfarë bën qeveria?

Por Z.Glos ishte i qartë në analizën dhe qëndrimet e tij edhe për zhvillimet e brendshme në Shqipëri.

Ne të përndjekurit politik antikomunistë e kemi ndjerë mbështetjen e Fondacionit Konrad Audenauer që në fillim të hapjes, para 10 vjetësh në Shqipëri. Është fondacioni i parë që është marrë seriozisht me të kaluarën komuniste të vendit, krimet e komunizmit, qëndresën antikomuniste dhe integrimin e të përndjekurve politikë antikomunistë. Shpesh herë kontributi i tij ka qenë edhe më i madh se qeveritë shqiptare edhe se të PD-s, se për këto ish-komunistë as që mund të bëhet krahasimi. Në bisedat me diplomatë apo ekspertë të huaj, nuk kam gjetur asnjë më të qartë, e sidomos më të sinqertë për çështjet e të përndjekurve politikë në Shqipëri, siç janë dekomunistizimi i vendit, ndëshkimi i krimeve komuniste dhe sidomos integrimi i viktimave të komunizmit

Shpesh herë në këtë pikë ishte më i qartë apo me vullnet më të fort politik se sa vetë drejtuesit e Partisë Demokratike. Shpesh herë e kam pas të vështirë të bisedoj e të merrem vesh për çështjet e të përndjekurve antikomuniste me Z.Basha, ndërkohe që me Z.Glos kjo ka qenë shumë më e lehtë. Në këtë krahisim ai e bën diferencën, veçanërisht në mbajtjen e fjalës, në kuptimin që po vendosim një gjë, ajo do të bëhet pa tjetër me korrektësi e seriozitet maksimal.

Mund të rrimë gjatë e te flasim shumë për Z.Glos dhe cilësitë që e bëjnë atë fytyrën ndryshe të diplomacisë perëndimore në Tiranë, por besoj këto që thamë janë të mjaftueshme që edhe ata që nuk e kanë njohur, ta krijojnë një përceptim.

Në fund, dua të shpreh brengosjen time për largimin nga dheu ynë i një miku e bashkëpunëtori të vyer e të veçantë si Walter Glos. Por dua gjithashtu ti uroj suksese e gjithë të mirat në vazhdimin e karrierës në Turqi.

Lamtumirë dhe mirupafshim i dashur mik!

*Kryetar i Shoqatës Antikomuniste të të Përndjekurve Politikë të Shqipërisë