Hashimi në Berlin, Merkel në Zagreb!

nga Agim Popoci

Sot kancelarja gjermane Angela Merkel dhe presidenti francez Emmanuel Macron do të presin në Berlin krerët e qeverive të Ballkanit Perëndimor, Sllovenisë dhe Kroacisë.

Pas shumë parashikimeve për Samitin e Berlinit, nga qeveria gjermane u bë e qartë se një marrëveshje për ndryshimin e territoreve në Ballkan nuk pritet të ketë. Madje nuk mund të pritet as edhe një marrëveshje konkrete përsa i përket normalizimit të marrëdhënieve mes Serbisë dhe Kosovës. Dhe ende pa filluar takimi, zyrtarisht u tha se takimi synon shkëmbimin e mendimeve dhe ka karakter joformal.

Në pjesën e parë do të ketë një diskutim ku të gjithë të ftuarit do të shprehin pikëpamjet, qëndrimet, shqetësimet e tyre, hallet dhe kërkesat e tyre në lidhje me situatën në rajon. Në pjesën e dytë të Samitit, Kosova do të jetë një nga temat kryesore gjatë darkës ku Gjermania pritet të kërkojë nga qeveria e Kosovës që ajo të heqë taksat doganore prej 100 për qind të vendosura ndaj Serbisë dhe Bosnjës, në mënyrë që të vazhdoj dialog Kosovë-Serbi. 

Përkundër kësaj ekografie për të cilën ishte në dijeni çdo lider pjesëmarrës i Samitit, duke përfshirë këtu presidentin e Kosovës, Hashim Thaçi dhe kryeministrin Ramush Haradinaj, si dhe ata të Serbisë, presidentin Aleksandar Vuçiç dhe kryeministren Bërnabiç, sërish këto dy çifte liderësh krijuan një arenë përplasjeje që nuk i shërben as politikës së brendshme.

Ndonëse është e mirënjohur politika e jashtme serbe, e cila për çdo gjë që del jashtë oborrit të Beogradit i referohet Moskës, politika e jashtme kosovare edhe 20 vjet pas çlirimit dhe 11 vjet pas shpalljes së pavarësisë nuk ka një politikë të përbashkët shtetërore. Këtë e dëshmon Samiti i Berlinit ku dy krerët shtetëror nisen me dy qëllime dhe çuditërisht asnjëra prej tyre e realizueshme në një Samit të këtij lloji.

Vuçiç dhe Bërnabiç të avancuar paksa edhe nga hapësira që kishin dhe e shfrytëzuan nga Procesi i Berlinit, thanë se do të kërkojnë heqjen e taksës së vendosur për mallërat serbe nga Prishtina zyrtare në mënyrë që të vazhdojnë dialogun Kosovë-Serbi. Ndërkohë Thaçi tha se do ta kërkoj bashkimin e Luginës së Preshevës si dhe liberalizimin e vizave; Ndërsa Haradinaj tha se qëndrimi i tij është njohja e Kosovës nga Serbia në kufijtë ekzistues dhe se ai nuk do të pranojë ide tjera. Ndërsa për taksën ndaj mallrave të Serbisë situate mbetet e njëjtë dhe ajo mund të hiqet vetëm përmes njohjes së ndërsjellë Kosovë-Serbi.

Nuk dihet pse, si Thaçi ashtu dhe Haradinaj nisen me përmbajtje boshe, në një Samit të thirrur nga dy liderë të rëndësishëm botëror, duke vazhduar ti bëjnë karshillëk Beogradit, kur shembujt në rajon tregojnë se jo gjithçka mund të zgjidhet nga kusuret SHBA-Rusi!

Ti thuash kancelares gjermane, siç bënë Thaçi, se Kosova ka përmbushur të gjitha kriteret dhe e meriton lëvizjen e lirë si të gjithë qytetarët tjerë të rajonit dhe kontinentit, dhe nëse diçka e tillë nuk ndodh, takimi i Berlinit do të jetë zhgënjyes për qytetarët e Kosovës, ky është një idiotizëm “pare excellence”! Ashtu siç është idiotizëm i thënë me zë nga një kryeministër se taksa serbe hiqet vetëm përmes njohjes së ndërsjellë Kosovë-Serbi.

Nëse nuk kanë ose nuk dëgjojnë ekspertët e komunikimit, siç bëjnë Thaçi-Haradinaj, ky është problem i tyre. Por kur ky mosdëgjim ka të bëjë me Kosovën ai më nuk është problem i tyre.

Se kush është një kancelare gjermane, mund të shfletojnë jo historinë e largët dhe nuk i duhet një hartograf për ta gjetur shembullin që i hynë në punë shtetndërtimit të Kosovës. Është Kroacia, e cila me ndihmën ekskluzive të  Gjermanisë sot është shtet dhe nuk ka mbi supe serbët.

Franjo Tuxhman fillimisht kërkoi nga gjermanët ndihmën se si bëhet shteti. Jo se kroatët ishin më të mençurit në Evropën Juglindore, jo, jo, edhe ata dikur ishin “malokë” të Perandorisë Austro-Hungareze dhe kombi që nuk u përfill fare nga kjo Perandori. Por një gjë e kuptuan, dhe me dështimin e  Mbretërisë Serbe Kroate Sllovene ishte mëkat ta përsëritin edhe në vitin 1992, pjesë e Evropës bëhesh vetëm kur Fuqia e madhe thotë PO!

Tuxhmani duhej të kuptonte ku është porta dhe pse duhet që ti bie ziles së asaj porte. Me krijimin e shtetit, asnjë lider kroatë nuk i foli krerëve gjermanë se si bëhet liberalizimi i vizave por punoi për detyrat që kishin të bëjnë me integrimin e vendit, proces i cili i shërbeu çdo shteti në rajon, dhe këtë duhet ta dinë si Thaçi ashtu edhe Haradinaj; Ose, le të dalin në dritare dhe të pyesin Sali Berishën se si përfitohet liberalizimi i vizave, dhe pse duhet të shërbej Zagrebi zyrtar!

Nga liderët botëror për të cilët ka dëgjuar Ramushi, vetëm ajo me të cilën ai takohet nesër, dhe Presidenti i SHBA mund ta përdorin një gjuhë të tillë. Të tjerë në këtë tokë nuk ka! Dhe kjo bëhet për shumë arsye, jo vetëm për të mirën e Kosovës!

Nëse edhe këtë nuk duan ta bëjnë, sot është mirë të heshtin në Berlin dhe të dëgjojnë sepse asgjë nuk do të ndodhë. Kancelarja Merkel dhe Presidenti Macron vetëm do të dëgjojnë ose më saktë do të zhvillojnë seancë dëgjimore për gjithë këtë llum ballkanik që i ka ngelur në brigjet e Evropës.

Kur ta kuptojnë se vendimi për Luginën e Preshevës nuk do të merret sot në Berlin ashtu si edhe vendimi për kufijtë e Kosovës, le ta marrin për dore edhe liderin global, Edi Rama, dhe le të pyesin vërdallë pse Angela Merkel shkon më 18 Maj në Zagreb.

Pasi të pyesin, do të kuptojnë se pse duke filluar nga viti 1995, kur shteti kroat përfundimisht mori kontrollin ndaj gjithë territorit të Kroacisë dhe sot është anëtar i BE, partner i tij ishte kancelarja Angela Merkel dhe Gjermania. Dhe, sot që Kroacia është anëtare e BE, kancelarja Merkel shkon më 18 Maj në Zagreb në fushatën parazgjedhore të partisë HDZ të Franjo Tuxhmanit, për zgjedhjet e Parlamentit Europian që zhvillohen në fund të muajit maj.

Në momentin që ta kuptojnë arsyen dhe qëllimin e vizitës së kancelares gjermane Merkel në Zagreb, vajtja e Thaçit dhe Haradinajt në Berlin do të kenë kuptim. Atëherë do fillojnë ndërtimin e shtetit të Kosovës!