Mos ik!

nga Arbi Agalliu

Të ikin të gjithë duan. Pa pyetur se ku. Vetëm të ikin nga ky vend që duket sikur të thith në terrin e fundit të botës. Duan të ikin nga kjo Shqipëri që lëngon e që veshët na jane mësuar me klithmën e saj dhe nuk na bën përshtypje.

Duan të ikin vajzat e djemt, nënat, motrat e vëllezrit. Mjafton ta len pas këtë vend që klith nga padrejtësia që ndodh përditë. Duan ta lën pas këtë vend ku korrupsioni ka lëshuar tentakulat dhe e ka mbytur meritokracinë.

Po ku? Ku do shoni? Mos ikni por luftoni këtu. Bëjeni këtë vend. Ta bëjmë këtë vend. Mos e braktisni këtë Shqipëri që ka çdo gjë por vetëm ne jo. E kemi braktisur prej kohe. E kemi coptuar sikur luani gazelën e vogël. Mos o njerëz të mirë. Mos ikni por ejani ti kthejmë shpresën dhe emocionin këtij vendi që ka cdo gjë.

Mos ik ti o nenë, ti o babë, ti o njeri, mos.

Qëndro këtu dhe lufto siç di ti.

Shqipëria ka nevojë për të gjithë ne.

Eja dhe ti o vëlla që je jashtë. Eja dhe ti, eja se një jetë kemi. Një jetë.

Zoti të bekoft o vendi im!