Kolonel Edi Ramës s’ka kush ti shkruaj!
nga Agim Popoci
Të gjitha hamendësimet mbi rolin e Kryeministrit Edi Rama në arrestimin e Kryetarit të Bashkisë Tiranë, Erion Veliaj, ranë kur ai mblodhi administratën e kësaj bashkie në Sheshin Skënderbe për t’iu kumtuar lajmin e kthimit të tij në krye të bashkisë derisa drejtësia do të bëjë punën e vet!
Përveç se një fjalimi shumë të lodhur, të gjithë të detyruarit për ta dëgjuar Kryeministrin dhe Kryebashkiakun në ardhje, me mosinteresimin e asaj çfarë po thoshte Edi Rama, i bënë të qartë atë që ai dyshonte, mbi 10 mijë punonjës së Bashkisë Tiranë, për lider njohin vetëm Lali Erin!
Ndryshe nga Ministri i Brendshëm, Saimir Tahiri, që kishte bërë ndere pa fund dhe arrestimin e tij Kryeministri e përballoi me lehtësi, sot Edi Rama po përballet me një ushtri që Lali Eri e kishte ushqyer me lekë dhe devotshmëria e tyre përveç se në vjedhjen dhe blerjen e votës për Partinë Socialiste u dëshmua dhe mbrëmjen e 12 shkurtit kur ishin të gatshëm para GJKKO dhe SPAK-ut të përballen me policinë dhe të përmbysin edhe furgonin e burgut, vetëm për shpëtuar Komandantin e tyre!
Dhe jo vetëm kaq! I morën me gurë të gjithë ata prokurorë dhe gjyqtarë të posaçëm që guxuan të vënë dorë mbi shefin e tyre, të cilit iu deshën vetëm edhe ca javë të ulet në fronin e Kryetarit të PS!
Duke konfirmuar situatën faktike në terren, Edi Rama bëri dhe hapin e radhës me një takim me patronazhistët por kësaj radhe jo në shesh, aty ku mund të shikoje qindra të maskuar me maska covidi dhe syze dielli kur ai kishte perënduar, shumë të tjerë të painteresuar se çfarë po thoshte Kryebashiaku në ardhje që ngushëlloheshin me celularë; Për të mashtruar më pas Sy m’Sy se patronazhistët ishin të mobilizuar si asnjëherë tjetër dhe ishin të vendosur që më 11 Maj ti japin emrit të tyre një kuptim për të gjithë kundërshtarët.
Sy m’Sy por Edi Rama nuk ndryshon, fut që të gjithë lekët në xhep, shanë Saliun dhe kur sheh që dikush i paska marrë lekët pa i marrë leje, futet në pazarin e fruta-perimeve dhe nis me halucinacionet bujqësore se, kush çfarë po këput!
Ka humb dhe konceptin të jesh i ri, jetë e natës, me shots e mall Tepelene apo Tropoje pak rëndësi ka sikur pronari i mallit të ketë dhe hotel me pesë yje, sepse duhet vetëm lekë!
Po, tashmë është e qartë se për Edi Ramën kjo është betejë e humbur, por, vaditjen e këtij lloji njeriu, Lali Eri e bëri me kujdes dhe aq sa e lejonin financuesit, dhe, sot, Njeriu i ri ka arsye ta adhuron Lalin!
Aq më shumë që nuk kanë asnjë arsye ta duan Edi Ramën edhe kur ky i jep zor dhe shanë edhe SPAK-un që paralajmëroi survejimin e partive politike në procesin elektoral të 11 Majit. Uron të jetë lajthitje e momentit dhe menjëherë të ndalet, flet për pamundësinë e kthimit në kohërat e errëta, se kush merret me politikë të survejohet, por ata që i ka përballë mendojnë ndryshe, si Lali Eri: Vota blihet!
Kjo armatë nuk fshinë foto të Gjeneral Alexit kur fiton Donald Trump ndërsa shikojnë se xhepat i kanë plotë; Dhe, nuk shqetësohen fare për SPAK-un nëse e bëri Ameriçia, Alexi, Babai i tij apo Edi Rama! Sepse, e panë edhe vetë Lali Erin që shkoj të takonte Gjeneral Alexin kur e kuptoi që do arrestohej dhe jo Edi Ramën!
I lodhur nga gjithë ai lumë sharjesh mbi Saliun, SPAK-un, GJKKO-në dhe të gjithë ata që i dolën në rrugë në këto momente kritike, strukur në kolltukun e tij kryeministror ndërsa askush nuk po i binte telefonit të tij nga frika, largqoftë ti shkruaj, Edi Rama ka mundësinë të shoh dhe 366 faqet e akuzës, pasurinë e përvetësuar nga Lali Eri, mundësinë e sekuestrimit tashmë nga SPAK, dhe pas analizimit të 27 vjet vetmie në pushtet kur nuk i ka mbetur më asnjë mik, të kuptoj pse ka ngelur vetëm një Kolonel që s’ka se kush ti shkruaj!
Pikërisht si Koloneli i Gabriel García Márquez me një ndryshim thelbësor, se nobelistit kolumbian iu deshtë të shkruaj romanin “100 vjet vetmi” në mënyrë që njerëzit pas një vepre të tillë, siç tha vetë Márquez, të interesohen për punën e tij dhe të zbulojnë novelën e famshme “El coronel no tiene quien le escriba” /Lexo shqip: “Kolonelit s’ka kush ti shkruaj”/, ndërsa vetmia e Edi Ramës erdhi në jetë së bashku me fatkeqësinë e këtij vendi!
Në fund, gjithë mllefin që kishte me fatin e zi që prodhoi vetë dhe po e shijon me detyrim, SPAK, Edi Rama e shfryu edhe para armatës së Lali Erit në Sheshin Skënderbe, ndërsa të gjithë ata që nuk mendojnë si Kryeministri dhe Kryebashkiaku në ardhje i Tiranës i quajti “mutër kënete”; Kur e pa që asnjëri nga të pranishmit nuk po kuptonte, u mundua ta sqaroj me faktin se kemi të bëjmë me një fjalë të bukur shqipe që ishte e përshtatshme për atë rast!
Jo që e kuptoi njeri në shesh, ata që po e shikonin nga TV e madje as vetë Edi Rama nuk kuptoi gjë!
Por, sot, për të kuptuar, Edi Rama ndërsa sheh postimet e Lali Erit në Facebook dhe pasurisë që po i konfiskohet dhe e ka të qartë se do e humb gjithë pasurinë e vetë nga krijesa që e pjelli, SPAK-u, dhe, të gjithë shqiptarët që kishin rastin gjatë këtyre 12 viteve të shohin gjithë atë mut që nxori nga goja Kryeministri i tyre dhe tani po e përsërit edhe para heroit kombëtar ndërkohë që po tretet drejtë një jete ku ndoshta edhe pensioni nuk do ti takoj, sërish u vjen në ndihmë nobelisti kolumbian Gabriel García Márquez me Kolonelin, ulur në tavolinë, kur u pyet:
– Fol, ç’do të hamë. Kolonelit iu deshën shtatëdhjetë e pesë vjet plot shtatëdhjetë e pesë vjetët e jetës së tij, minutë për minutë – që t’ia mbërrinte këtij çasti. E ndjeu veten të kthjellët, të qartë, të pamposhtshëm, kur u përgjigj:
– Një mut!
