Bregoviçët!

15 vjet pas koncertit të madh në Tiranë të mikut të kriminelit të luftës Radovan Karaxhiç, këngëtarit serb Goran Bregoviç, Sigurimi i Shtetit gjykon që për gjeneratat e reja komuniste sërish duhet ndërhyjë në mënyrën e sjelljes së atyre të rinjve që nuk lexojnë më shumë se një status në Facebook edhe pse në krah kanë prindër të edukuar në frymën kriminale komuniste, dhe ishin pjesëmarrës të këtij koncerti që mbante firmën e Kryetarit të Bashkisë Tiranë, Edi Rama!

Pse Sigurimi i Shtetit?! Autorët e ftesës janë po ata të vitit 2006 ashtu si dhe sponsorët që mbulojnë koston mbi atë zyrtare të likuiduar nga taksapaguesit shqiptarë, që injoruan dhe shkelën me të dy këmbët viktimat e vëllezërve të tyre kosovarë në 7 vjetorin e fillimit të bombardimeve ndaj Serbisë nga NATO dhe fillimit të eksodit më të madh shqiptarë nga serbët, në historinë e këtij populli.

Që i gjithë ky maskarallëk të spostohet në hije, bregoviçët si me Konferencën e Bujanit, Masakrën e Tivarit dhe 15 vjet më parë, sërish organizuan një centrifugë mediatike ku dalin ca shqiptarë që janë kundër Goran Bregoviçit dhe ca vdesin për të, me një dallim thelbësor që vetëm Edi Rama din ta bëjë: Bastardoi dhe një qytet që njihej si vend i kulturës, duke i dhënë një mesazh të qartë shqiptarëve nga Bulevardi i Korçës: Më shumë e adhurojnë një artist serb që këndon Kallashnikovin dhe ka mik Karaxhiçin, se sa ta zëmë mesosopranon e njohur serbe, Ana Sinicki, që është e njohur me La Traviatën e Verdit.

Pas gjithë përplasjeve dhe përçarjes së kombit shqiptarë për të mbrojtur Festën e Birrës Korça me Goran Bregoviçin në krye, sot ky nuk është më problem i centrifugës mediatike të Edi Ramës dhe as i Sotiraq Filos, pra, Sigurimit të Shtetit, por vetëm i korçarëve që do të gjykojnë se me kë do ngrejnë dolli në festë!

Por, kush është Goran Bregoviç, ka vetëm një të vërtetë! 

“Artisti i madh”, mik i kirminelit të luftës. Pra, Kriminel!

Është e pakuptueshme pse gjithë ajo energji e shpenzuar me përkthimin nën rreshta të këngës “Kallashnikov” për të treguar se kush është Goran Bregoviç dhe nënkuptimin e kësaj kënge me Kosovën, kur ai me fillimin e luftës në Bosnje Hercegvoinë e konfirmoi me qytetin e tij se është “shka, i biri shkinës”. Pra, as serbo-boshnjak siç e anatemuan mediat e Birrës Korça dhe portalet e paguara nga ky pronar, dhe as ato që bënë betejën për identitetin e tij duke e pagëzuar kroato-serb!

I biri i nënës serbe, Borka, e cila u detyrua ta rris pasi babai i tij kroat, Franjo, siç thotë Gorani, pijanec, i braktisi, me shpërthimin e luftës dhe rrethimin e Sarajevës iku në Beograd.

Për çfarë rrethimi është fjala?!

15-vjeçarët e vitit 2021nuk e dinë sepse prindërit e tyre që ishin në koncertin e vitit 2006 në Tiranë, kanë marrë urdhër nga Sigurimi i Shtetit që të heshtin mbi bëmat serbe në Kroaci, Bosnje Hercegovinë e Kosovë sepse janë vëllezërit e luftës së etërve të tyre, e për mbulimin mediatik vazhdon të kujdeset edhe sot pronari i Birrës Korça, por rrethimi i Sarajevës vazhdon të jetë më i gjati në historinë botërore, e për habinë e bregoviçëve, më i gjatë edhe se rrethimi i Stalingradit.

Dhe, deri sa Ushtria e Republikës Srpska nën mbështetjen e Armatës Popullore të Jugosllavisë duke filluar nga 5 prilli 1992 e deri më 29 shkurt të vitit 1996, hodhi mbi këtë qytet të bukur dhe të banuar tashmë vetëm me boshnjakë e kroatë, plotë 50 mijë ton predha artilerie ose 329 predha në ditë, Goran Bregoviçi i cili e braktisi dhe iku në Beograd, çfarë bëri thoni ju!

Duke qenë mik i Presidentit të Republika Srpska, kriminelit Radovan Karaxhiç, që kishte një dhe vetëm një adhurues, kriminelin Sllobodan Millosheviç, banda muzikore më e madhe në Ballkan pjesë e së cilës ishte ai, u privilegjua aq shumë nga Televizioni  shtetëror Serbë, RTS, sa që realizoi një dokumentar për “Bjello Dugme”.

Qytetarët e Sarajevës, të cilët me fillimin e luftës në Bosnje ishin vendosur në Beograd, morën poste fantastike dhe e gjitha kjo bëhej në emër të zhvillimit të propagandës për Radovan Karaxhiçin. Filluan të qarkullojnë thashetheme nga ky televizion, redaktor i së cilës ishte një tip si Bregoviçi, se fëmijët serbë në Sarajevë i gjuhen luanëve për ti ngrënë dhe se basketbollisti i famshëm Mirza Dellibashiç, ka madje edhe burg privat për serbët.

Në këtë dokumentar i cili kishte për qëllim të dëshmoj se gjithçka është në rregull dhe se Serbia nuk është në luftë, por Armata Popullore e Jugosllavisë duhet të mbrojë popullin serbë nga boshnjakët dhe kroatët, Goran Bregoviç për projektin e Dushko Trifunoviçit, me një buzqeshje cinike, do ta thotë një fjali nga e cila edhe sot tronditen ata që nuk arritën të vriten nga ushtria e Millosheviçit:

“Dushko Trifunoviç rreth vetes ka mbledhur një grup të çunave flori të poezisë sarajevase – ishin këta Rajko Petrov Nogo, Abdullah Sidran dhe ‘para se ta thotë emrin e djalit më flori në këtë mes, kthehet nga kamera, ia fut një të qeshur dhe thotë’: Radovan Karaxhiç.”

Nuk e dimë se sa karat është ky “djal flori” i Goran Bregoviçit, por sot dihet se njësitet e këtij “djali flori” kanë vra qindëra mijëra njerëz në BeH dhe dhjetëra mijëra në Sarajevë, sepse nuk ishin serbë, ndërsa ky “djal flori” është dënuar nga Gjykata e Hagës me burgim të përjetshëm.

Çfarë duhet të bënte ky garip, ky çun rebel Sarajeve, janë mijëra pyetje që i janë bërë Goran Bregoviçit dhe sot mundohen ta mbrojnë bregoviçët e Tiranës, por përgjigjen e ka dhënë trajneri i njohur i futbollit, Ivica Osim, i cili dha dorëheqje në Beograd sepse po i bombardohej qyteti i tij i lindjes. E Goran Bregoviçi heshti për 3 vjet e gjysmë, sikur kur ishte në Beograd, Paris, Selanik ose Graz.

Në një intervistë për gazetën “Dani” në atë kohë, kështu Bregoviçi përgjigjet: 

“Dani”: Mund ta bëje të paktën një gjest publik të mbështetjes së Sarajevës gjatë tri viteve e gjysmë.

Bregoviç: Po çfarë mund të bëja?

Dani: Po mund të bëje, atë që bërë për Beogradin në ditën e dytë të bombardimeve nga NATO, e bëre një koncert të madh në Selanik.

Bregoviç: (Heshtje) Por, ky nuk ishte koncert për Beogradin në Selanik.

Dani: Po për kë!

Bregoviç: Kyishte për të gjitha viktimat e luftës në Ballkan.

Dani: Po pse nuk e bëre gjatë tri viteve e gjysmë në Sarajevë?

Bregoviç: Çfarë rasti kisha?

Dani: Si çdo muzikant tjetër. Të gjithë muzikantët në Bosnje Hercegovinë organizonin koncert.

Bregoviç: Kjo do të thotë që unë në atë moment dalë në anën e Alia Izetbegoviçit, që nuk më bie ndër mend.

Dan: Ama, plako, lëre Alinë! Për pak të thash “t’q.fsha Alinë”.

Bregoviç: Ja, unë atë po them pikërisht,“t’q.fsha Alinë”.Gjatë intervistës deri sa ishin duke pirë, mosprezencën në Sarajevë dhe qëndrimin në Beograd e arsyeton se është artist dhe ishte duke bërë filmin “Underground” por kur u pyet se a e din që këtë film e ka financuar Armata Popullore e Jugosllavisë e cila po bombardonte qytetin e tij, heshti! Dhe… 

Dani: Sikur do të pinim pak më shumë do të pyesja: Po nënën ja q.fsha, a duhej të ishe pikërisht në Beograd, kur nga ky qytet jepen urdhra dhe organizohen vrasje në Sarajevë?

Bregoviç: Shiko, në atë moment po punoja në filmin “Underground” dhe “Mbretëresha Margot”. Çfarë të bëja? Që të mos kisha drita ta ndez kompjuterin? A do të ishte për Sarajevën më e rëndësishme nëse do të qëndroja atje dhe të transportoja ujë të pijshëm nga Birraria, se sa që kam kompozuar muzikën e cila… Unë jamë artist deshe ti ose jo. Unë jam kompozitori yt. Ti mund të thuash “Unë s’të dua”, por, kot, unë jam i yti!   

Dani: A nuk e kupton se për shumicën më e rëndësishme do të ishte sikur të qëndroje atje… se sa mbrojtësit e Sarajevës të kishin pesë tanke?

Bregoviç: Nuk do të ishte më e rëndësishme!

Dani: Po, a e din ti se sa e rëndësishme ishte për njerëzit që i ndjeri Pimpek (Davorin Popoviç) ishte në Sarajevë? Që ishte Kemo?

Bregoviç: Unë kam shkruar në atë kohë, dhe kjo ishte më e rëndësishme. Unë jam kompozitor.

Dani: Mirë, por si ke mundur të punosh në një film të financuar nga Armata Popullore e Jugosllavisë, APJ, që në ato momente po bombardonte qytetin tënd?

Bregoviç: (Heshtje) Mendoj… Unë jam kompozitor dhe nuk e kam idenë se kush, çfarë financon.

Dani: Vetëm mos më thuaj se nuk e dije se kush e financon këtë film.

Bregoviç: Po, si… Unë nuk e di sikur edhe të jetë e vërtetë.

Dani: Po si nuk e din?! Po, që në hyrje të filmit “Undergraund”, pranë emrit tënd, qëndron falënderimi për Armatën Popullore të Jugosllavisë!

Bregoviç: Paj, hm, nuk e di, me thënë të drejtën… Unë merrem me film në tjetër nivel. Nuk kam probleme të tilla. Unë kishte problemet e mia si ta realizoj muzikën.

Për këta që nuk janë primitiv dhe mbrojnë këtë mik të kriminelit Radovan Karaxhiç që kishte vetëm një adhurues, kriminelin Sllobodan Millosheviç, ja si e sqaron Bregoviç koncertin në Selanik:

Dani: Po flet ngjashëm, sikur unë tani të thoja se në Selanik ke bërë koncert për Sllobodan Millosheviçin. Natyrisht, nuk e ke bërë për të, por ke bërë koncert për…

Bregoviç: Jo! Nuk është e vërtetë. As për Millosheviçin, as për Izetbegoviçin. Ky ishte koncert për viktimat e asaj lufte, dhe ata që po vuanin në atë moment.

Dani: E, sikur ta dije se si do të na mbushje zemrat, sikur këtë koncert ta bëjë për Sarajevën…

Bregoviç: E si do të ishte plotë zemra e Alisë.

Dani: Po… le o plako, Alinë…

Bregoviç: T’q.ifsha Alinë, natyrisht, Vetë ke thënë.

Dani: Po, mirë…

Bregoviç: … Jo, më kupto. Sikur unë të qëndroja në Sarajevë, natyrisht, nuk do të kisha zgjidhje, do të zemërohesha dhe do ju shkë.dheja nënën si Beogradit ashtu dhe të gjithëve përreth. Por unë isha në një pozicion më elegant se ju. Unë mund të isha i kuptueshëm, që të shoh anash, kupton? Unë nuk kisha arsye të jem në afekt si ju. Unë kisha këtë distancë, të cilën ti sot edhe pas 10 viteve, avash po e fiton. 

Kështu thotë Bregoviçi të cilin e mbrojnë bregoviçët e Sigurimit të Shtetit pa sqaruar se si ishin në afekt qytetarët e shkretë të Sarajevës derisa Armata Popullore e Jugosllavisë që sponsorizonte filmat e tij, i gjuante me predha artilerie!

Ndërkohë video që lëshuan në qarkullim me deklaratën e tij në emisionin serb “Çirilica” ku ai flet me Karaxhiçin për bixhoz e ai i thotë se “do të fitojë 100%”  është një gënjeshtër e kulluar meqë për marrëdhëniet e tij me kriminelin serb ka deklaruar shumë kohë më parë kolegu i tij Kemal Monteno, për revistën “Globus” në vitin 1996:

“Bregoviç lavdërohej me miqësinë që kishte me Radovan Karaxhiçin. Me një rast Gorani ka folur se ishte kënaqësi e madhe në Sarajevë kur takohej ai, Rajko Nogo dhe Karaxhiç. ‘Derisa shoqëroheshim ne poetët’, thoshte ai. Mendova se Bregoviç është çmendur,” ka deklaruar Kemal Moteno i cili ka marr shembullin e Bora Todoroviçit i cili sapo ka ra bomba e parë në Sarajevë, mori valixhet dhe familjen dhe iku nga Beogradi!  

Më vonë, miqësinë e tij me kriminelin Radovan Karaxhiç, Goran Bregoviç e ka komentuar ndryshe për australianen“The Sydney Morning Herald”:

“Ai është vetëm njëri nga politikanët e vegjël, i cili ka qëlluar në qendër të ngjarjeve historike. Ata nuk ishin Tito. Njerëz të mjerë. U gjendën në qendër të situatës që nuk mundën ta përballonin,” tha Bregoviç me logjikën kriminale të të cilit vlejnë edhe krimet e luftës së dytë botërore:

“Hitleri është vetëm njëri nga politikanët e vegjël, I cili ka qëlluar në qendër të ngjarjeve historike. Ata nuk ishin Tito. Njerëz të mjerë. U gjendën në qendër të situatës që nuk mundën ta përballonin,”

Në fund, për të kuptuar se sa kriminel është Goran Bregoviç të cilin bregoviçët e Sigurimit të Shtetit po mundohen ta shesin si modern dhe ata që nuk e kuptojnë, kanë detyruar studiuesit që kanë rekrutuar ti etiketojnë si primitiv, flet dhe postimi në rrjetin social Facebook ku lavdëron anëtarin serbe të Presidencës, kriminelin Millorad Dodik, dhe partinë e tij SNSD:

“Njihemi që 100 vjet. E kam njohur në partinë për të cilën kemi bërë agjitacion para luftës. Gjithmonë e kam vlerësuar dhe e kam dashur, ai është njeri i mirë.”

Përballja me Mini Shengen

Pasi Sigurimi i Shtetit ka vënë nën thundër ekonominë e këtij vendi, ka filluar dhe projektin e vënies nën kontroll të menduarit të shqiptarëve, pas suksesit me patronazhistët në zgjedhjet e fundit, në mënyrë që për Mini Shengenin të mos mendohet.

Kështu, në Festën e Birrës Korça, Edi Rama nuk fton Birrën e Beogradit ose ndonjë birrë tjetër nga Serbia që kanë çmim më të ulët se uji në tregun shqiptar sepse do të dëmtonte biznesin e sponsorit kryesor mediatiko-politik të eventit, i cili nuk dihet se sa birra do ti shiste përballë atyre serbe, që me aq ëndje i kanë komunistët shqiptarë!

Dhe, derisa mundohet të na bind se Mini Shengeni nuk dëmton fare ekonominë shqiptare, Edi Rama fton në Korçë artistin 71 vjeçar Goran Bregoviç që nu ka lidhje me ekonominë dhe as nuk mund të ndikojë me këtë festë që organizohet për ata që nuk janë primitiv.

Ata që janë primitiv e dinë se Mini Shengeni do të dëmtoj industrinë e mishit dhe qumështit, si dhe do të ndikojë në rritjen e çmimeve të produkteve bujqësore, kultivimi i të cilave pengohet nga klima në tokën serbe.

Ata që janë primitiv e dinë se me Mini Shengenin jo sallama që konsumohet në Korçë, por fabrikat e sallamit në Shqipëri do të falimentojnë përballë fabrikave të mëdha serbe që edhe sot vazhdojnë të  jenë në kërkim të tregut, pas embargos që iu bë mallit të prodhuar në shtetin e Millosheviçit!

Ata që janë primitiv e dinë se regjimi i Edi Ramës është tallur me qumështin e Kosovës duke përdorur si justifikim analizat, por me Mini Shengenin në raftet e Shqipërisë do të kemi qumështin serb më të lirë se sa që bënë qesja e prodhuar në tokën shqiptare, pastaj prodhuesve dhe përpunuesve të qumështit nuk u ngelet tjetër vetëm se ta dëgjojnë Bregoviçin, pikërisht ashtu siç e kishin menduar brengoviçët nga viti 1946! Se për festën e qumështit as që bëhet fjalë, sikur ta organizoj sërish Filo me shok!

Në fund, thoni ju pse e gjithë kjo zhurmë! Për asgjë nuk është, dhe mos harroni prodhuesi i Birrës Korça është një ndërtues i afërt me shtetin, që për ta shpëtuar biznesin e tij të ndërtimit ka vetëm një zgjidhje, Serbinë!

Tani o kurrë, nuk është kot edhe ai vet, bregoviç!