Një stres i paparë
Ky nuk është një problem i ri, por një skenë që përsëritet për çdo vit, pa gjetur zgjidhje nga organet përgjegjëse. Kjo tregon se si qytet Ulqini dhe si shtet Mali i Zi, ndonëse vend turistik, janë të papërgatitur për një fluks të tillë të njerëzve dhe automjeteve. Për fat të keq, si kalon vera, harrojnë si duket çdo gjë e bashkë me të edhe problemet e trafikut dhe bien në letargjinë e vjeshtës dhe dimrit.
nga Ismet Kallaba
Të udhëtosh gjatë verës në rrugët tona, sidomos nëpër rrugët që lidhin qytetet bregdetare të Malit të Zi dhe Podgoricën, është stres në vete dhe i paparë. Kjo është periudhë e pushimeve, që të gjithë e presin, por edhe janë në ankth (stresohen) kur e dinë se çfarë i pret gjatë udhëtimit për punë apo në pushime.
Pothuajse në çdo rrugë në bregdetin e Malit të Zi trafiku është i rënduar, për shkak të rritjes së shumëfishtë të numrit të automjeteve, infrastrukturës së amortizuar dhe të papërshtashme që nuk mund të përballojë këtë fluks të komunikacionit. Më problematike janë disa nyje rrugore, ku krijohen vazhdimisht radhë të gjata të automjeteve, sidomos në orare të caktuara gjatë ditës kur turistët shkojnë apo dalin nga plazhi.
Nuk besoj se ka njeri që ka udhëtuar këto ditë në qytetet bregdetare të Malit të Zi, apo nga qytetet bregdetare për Podgoricë dhe anasjelltas, që nuk e ka provuar tmerrin e trafikut. Kështu, të udhëtosh nga një vend në një tjetër, të duhet së paku dy herë më shumë kohë sesa në periudhën normale (jashtë verës) dhe nuk mund të planifikosh kohën e nevojshme për të udhëtuar. Jo pak njerëz tregojnë përvojat e tyre se si janë bllokuar në trafik, ku nga Ulqini për Podgoricë apo anasjelltas, iu është dashur tri apo më shumë orë, nga një orë e pesëmbëdhjetë apo një orë e tridhjetë minuta sa duhet zakonisht. Nëse kësaj i shtohen temperaturat e larta dhe shpenzimet e mëdha si pasojë e rritjes së çmimit të karburantit, mund të merren me mend peripecitë e një shoferi apo të një familjeje që udhëton në këtë kohë.
Ulqini natyrisht është një ndër qytetet me infrastrukturën rrugore më të dobët (keqe), me rrugë me gropa si pasojë e mos investimeve apo edhe të investimeve të kryera shkel e shko, si ai i rrjetit të kanalizimit, ku rrugët janë dëmtuar shumë dhe nuk janë sjellë as në gjendjen e tyre të mëparshme. Planifikimi i keq i rrugëve të komunikacionit, me vetëm një rrugë kryesore që kalon përmes qytetit dhe rrugë të ngushta jashtë standardeve, shumica e të cilave pa trotuare për këmbësorë, mungesa e rrugëve alternative etj., paraqesin tablonë e mjerueshme të gjendjes së komunikacionit në Ulqin. Nëse banorët vendas, të cilët e njohin qytetin, përpiqen të gjejnë ndonjë zgjidhje momentale, ata (turistët) që nuk janë nga ky qytet përjetojnë tmerr gjatë udhëtimit me makinë nëpër Ulqin.
Ky nuk është një problem i ri, por një skenë që përsëritet për çdo vit, pa gjetur zgjidhje nga organet përgjegjëse. Radhët e gjata dhe problemi i kalimit në pikën e përbashkët të kalimit kufitar Sukubinë-Muriqan, këtë vit si duket ia ka lëshuar rendin kolonave nëpër rrugë. Kjo tregon se si qytet dhe si shtet, ndonëse jemi vend turistik, jemi të papërgatitur për një fluks të tillë të njerëzve dhe automjeteve. Për fat të keq, si kalon vera, harrojmë si duket çdo gjë e bashkë me të edhe problemet e komunikacionit dhe biejmë në letargjinë e vjeshtës dhe dimrit. /Koha Javore/
